Όταν το κράτος σου φέρεται σαν εχθρός… έρχονται τα funds ως «άσπονδοι φίλοι».
Του Μηνά Χατζημιχαήλ
Αντιπροέδρου Ένωσης Ξενοδόχων Κω
Μέλους Δ.Σ. Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος
Σε ποια τουριστικά εξαρτώμενη χώρα, επειδή δεν μας έμεινε και τίποτα άλλο, μια μεγάλη επένδυση σε ξενοδοχειακή μονάδα αποσβένεται λογιστικά σε 25 χρόνια;
Η απάντηση είναι απλή: στην Ελλάδα.
Μιλάμε για μια νομοθεσία σχεδόν… τιμωρητική. Χτίζεις ή ανακαινίζεις ένα ξενοδοχείο, όχι σπίτι, όχι βίλλα, αλλά ένα πολυσύνθετο, απαιτητικό "εργαλείο παραγωγής τουριστικού προϊόντος" και το κράτος σου λέει: «Η επένδυσή σου θα αρχίσει να σου προσφέρει φορολογική ανακούφιση, με ρυθμό… 4% τον χρόνο». Δηλαδή, ολοκληρωτική απόσβεση σε ένα τέταρτο του αιώνα.
Στην πράξη, σε 25 χρόνια:
- Ο επιχειρηματίας μπορεί να μην ζει.
- Η επιχείρηση μπορεί να μην υφίσταται.
- Οι ανάγκες της αγοράς θα έχουν αλλάξει δέκα φορές.
- Και το κτήριο θα έχει ήδη υποστεί τουλάχιστον 3 σοβαρές φθορές, απαιτώντας νέες ανακαινίσεις.
Το Ξενοδοχείο δεν είναι οικία. Δεν είναι να το βάψεις κάθε δεκαετία και να είσαι εντάξει. Κάθε χρόνο απαιτεί συντήρηση, κάθε πέντε χρόνια, τουλάχιστον, απαιτεί ολική ή μερική ανακαίνιση, εκσυγχρονισμό, νέες επενδύσεις σε υποδομές, ενεργειακή αναβάθμιση, επεκτάσεις, τεχνολογικά άλματα. Αυτά κοστίζουν εκατομμύρια ευρώ. Πώς γίνεται λοιπόν να μην υπάρχει ένα ειδικό, δίκαιο, αναπτυξιακό φορολογικό καθεστώς για τον τουρισμό;
Για παράδειγμα στην Ιρλανδία: Οι Ξενοδοχειακές επενδύσεις μπορούν να αποσβεσθούν φορολογικά σε 7 χρόνια: 6 χρόνια με 15%/έτος + 1 χρόνο με 10%
Στις Η.Π.Α. με την διαδικασία του cost‑segregation αναλύουν τα στοιχεία του ξενοδοχειακού ακινήτου και επιτρέπουν να ταξινομηθούν ως εξής: σε 5‑έτη, 7‑έτη ή 15‑έτη με αποσβέσιμα στοιχεία (π.χ. έπιπλα, διακόσμηση, εξωτερικές εγκαταστάσεις κλπ.). Επιπλέον, μέσω bonus depreciation (2025 = 40%, το 2024 ήταν 60%) δίνεται η δυνατότητα άμεσης απόσβεσης αυτών των στοιχείων
Η ελληνική ξενοδοχεία δεν αντέχει άλλη τιμωρία!
Πόσο λογικό είναι να ξοδεύεις πολλά εκατομμύρια:
- για κατασκευές, - για επισκευές, - για ανακαινίσεις, - για θερμοπροσόψεις,
- για φωτοβολταϊκά,
- για σύγχρονες μονάδες κλιματισμού τύπου inverter,
- για αντλίες θερμότητας,
- για σύγχρονες μονάδες ηλιακών, για παραγωγής ζεστού νερού,
...και όλα αυτά να μπαίνουν σε ρυθμό απόσβεσης 25ετίας, τη στιγμή που εσύ καίγεσαι σήμερα να ανταπεξέλθεις σε δόσεις δανείων, σε επιταγές, σε φορολογία, σε αυξημένο λειτουργικό κόστος, σε δυσβάστακτο εργασιακό κόστος, σε ενεργειακές χρεώσεις και σε ακραία εποχικότητα 5 ή 6 μηνών;
Γιατί έρχονται τα funds;
Δεν είναι τυχαίο, αγαπητοί μου φίλοι και συνάδελφοι, που τα τελευταία χρόνια, μεγάλα πολυεθνικά funds και όμιλοι επενδυτών αγοράζουν μαζικά ελληνικά ξενοδοχεία. Δεν είναι μόνο επειδή βλέπουν προοπτική. Είναι και γιατί ο μέσος Έλληνας ξενοδόχος δεν αντέχει! Πνίγεται από γραφειοκρατία, από σκληρή φορολογία και από παράλογες νομοθεσίες. Και κάπου εκεί, χτυπά την πόρτα ο «ξένος επενδυτής» με μετρητά ή στο παίρνει “βίαια” μέσω χρεών στις τράπεζες. Και ….. το ξενοδοχείο αλλάζει χέρια!
Μήπως τελικά αυτή είναι η πραγματική στόχευση; Να εξοντωθεί ο τοπικός επιχειρηματίας και να περάσει η ελληνική φιλοξενία σε αλλότρια συμφέροντα;
Ώρα για σοβαρή πολιτική παρέμβαση! Μια φιλελεύθερη κυβέρνηση που διατείνεται ότι είναι υπέρμαχος της επιχειρηματικότητας ΠΡΕΠΕΙ να βρει λύση!
Αν η πολιτεία επιθυμεί έναν βιώσιμο και ανταγωνιστικό τουριστικό τομέα, οφείλει να θεσπίσει ειδικό φορολογικό καθεστώς για τις Ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Και πιο συγκεκριμένα:
- Απόσβεση επενδύσεων τουλάχιστον 10% ανά έτος για τα πρώτα 5 χρόνια.
- Δυνατότητα μεγαλύτερης επιτάχυνσης αποσβέσεων για ενεργειακές και περιβαλλοντικές παρεμβάσεις.
- Ειδικά φορολογικά κίνητρα για μικρομεσαίους ξενοδόχους και οικογενειακές επιχειρήσεις.
Ο Έλληνας ξενοδόχος επενδύει, εργάζεται, αγωνίζεται και φορολογείται στην Ελλάδα. Ας πάψει πια να τιμωρείται επειδή επέλεξε να παράγει πλούτο στον τόπο του!
Ίσως ήρθε η ώρα η πολιτεία να σταματήσει να φέρεται σαν εχθρός και να σταθεί, επιτέλους, σύμμαχος.
Εκτέλεση εργασιών εκτεταμένου καθαρισμού και πλύσης οδοστρώματος.
''Αυξήσεις που αγγίζουν το 43% στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια από το 2019 μέχρι σήμερα''
Όταν το κράτος σου φέρεται σαν εχθρός… έρχονται τα funds ως «άσπονδοι φίλοι».
Ο κ. Ιωάννης Γ. Παλλήκαρης είναι ομ. καθηγητής Οφθαλμολογίας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Κρήτης