Σαν παιδί έζησα και βίωσα όπως και όλοι μας την αίγλη της Ρόδου...Θυμάμαι τον αείμνηστο Δήμαρχο Ρόδου και φίλο Βενετοκλή, τις γιορτές Κρασιού, στο Πάρκο του Ροδινιού... κόσμος από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό να έρχεται στο Νησί, για να απολαύσει τις ημέρες εκείνες....
Άφθονα τοπικά και ποιοτικά δωρεάν προΙόντα όπως κρασί, τυριά, μέλι κλπ δέσποζαν στα τραπέζια...Μουσική, χορός, διασκέδαση για τους μεγάλους, παιχνίδι για εμάς και εμείς... να γυρίζουμε και να τρέχουμε στο πάρκο...
Τότε που τα πρόσωπα των γονιών μνας έλαμπαν, και τα γέλια τα δικά μας...σκόρπιζαν στον χώρο...
Αναρωτιέμαι...εάν τα δικά μας παιδιά θα τα ζήσουν...
Με την ευκαιρία θυμίζουμε ότι, η εμφάνιση του πάρκου χρονολογείται γύρω στον 3ο με 4ο αι. π.χ συνάμα με την ίδρυση της πόλης της Ρόδου, όπου τμήματα της αρχαίας νεκρόπολης ακριβώς πάνω από το πάρκο μαρτυρούν και επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του. Στην αρχαία νεκρόπολη, υπάρχουν διάφοροι τάφοι σε λαξευτούς βράχους, μέρος οικογενειακού τάφου αφιερωμένου στον Πτολεμαίο τον Α΄ κ.α.
Μέγιστης ιστορικής σημασίας αναφορά για το πάρκο του Ροδινιού, είναι η παράδοση που αναφέρει πως γύρω στα 330 π.χ ίδρυσε εκεί τη ρητορική σχολή του ο Αισχίνης, από την οποία πέρασαν σημαντικές μορφές όπως ο Κικέρωνας και ο Ιούλιος Καίσαρας και αργότερα ο Απολλώνιος ο Ρόδιος ίδρυσε τη δική του ρητορική σχολή. Επιπλέον το πάρκο είναι πρότυπο της ελληνιστικής αρχιτεκτονικής με τη σημερινή μορφή που έχει διατηρηθεί.
