Από το Τάρπον Σπρινγκς στη Φλόριντα ξεκίνησε την τριήμερη επίσκεψή του στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, τα ξημερώματα της Δευτέρας (για την Ελλάδα), δέχτηκε θερμή υποδοχή από την κοινότητα των Ελλήνων ομογενών που ζουν στην συγκεκριμένη πόλη των ΗΠΑ, στην πρώτη του στάση από την τριήμερη επίσκεψή του στη χώρα, όπου θα συναντηθεί και με τον Αμερικανό πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ.
Ο κ. Μητσοτάκης είναι μάλιστα ο πρώτος εν ενεργεία Ελληνας πρωθυπουργός που επισκέπτεται το Τάρπον Σπρινγκς, καθώς ο Ελευθέριος Βενιζέλος την περίοδο που την επισκέφτηκε πριν 98 χρόνια, δεν ήταν πρωθυπουργός.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε με τους Καλυμνιακής καταγωγής Δήμαρχο του Τάρπον Σπρινγκς Χρυσόστομο Αλαχούζο και το μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ Γκας Μπιληράκη. και συνομίλησε με πολλούς απόδημους Ελληνες που μένουν μόνιμα στο Tάρπον Σπρινγκς.
Ο Κρις Αλαχούζος προσέφερε στον Έλληνα Πρωθυπουργό το «χρυσό κλειδί» της πόλης του Τάρπον Σπρινγκς καθώς και αγαλαματίδο σφουγγαρά.
Ο κ. Bilirakis επεσήμανε, μεταξύ άλλων, τη σημασία του Eastern Mediterranean (EastMed) Act που υιοθετήθηκε πρόσφατα από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και υπογράφηκε από τον Πρόεδρο Donald Trump.
Από την πλευρά του, ο Δήμαρχος κ. Αλαχούζος ανέδειξε ζητήματα όχι μόνο του Τάρπον Σπρινγκς αλλά και της Καλύμνου, ζητώντας από τον Πρωθυπουργό να στέκεται πάντα δίπλα τους.
Σε μια συγκινησιακά φορτισμένη ομιλία, την οποία διέκοψαν πολλές φορές τα χειροκροτήματα των Ελλήνων της διασποράς που κατέκλυσαν το χώρο από τη Φλόριντα και γειτονικές Πολιτείες, ο πρωθυπουργός ευχαρίστησε από καρδιάς τους Ελληνες που κρατούν ζωντανές τις ρίζες μας και την κληρονομιά τους αλλά και ανανεώνουν τους δεσμούς με την μητέρα πατρίδα, προωθώντας τα δίκαιά της.
«Σε παλαιότερους, δύσκολους καιρούς, οι προπαππούδες, οι παππούδες και οι γονείς σας άφησαν τη γη που τους γέννησε, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη σε τούτη εδώ τη φιλόξενη χώρα. Την αγάπησαν, αλλά δεν λησμόνησαν ποτέ την πατρίδα τους» ανέφερε ο Πρωθυπουργός για να προσθέσει: «Οι Έλληνες της Αμερικής, σε όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα, και στα πρώτα 20 χρόνια του 21ου αιώνα, στάθηκαν δίπλα στην Ελλάδα. Γύρισαν πίσω, όταν τους χρειάστηκε η πατρίδα, για να πολεμήσουν. Αλλά και από εδώ την βοήθησαν υλικά και ηθικά. Δεν την ξέχασαν στο πόλεμο, δεν την ξέχασαν όμως ούτε στην ειρήνη. Αναρωτιέμαι πόσα σχολεία, νοσοκομεία και ιδρύματα δεν φέρουν την σφραγίδα των ομογενών μας»
