Ν. Μυλωνάς: Το ΟΧΙ της 5 Ιουλίου 2015 μας κυνηγά σαν όμορφο όνειρο ή ως εφιάλτης

Ν. Μυλωνάς: Το ΟΧΙ της 5 Ιουλίου 2015 μας κυνηγά σαν όμορφο όνειρο ή ως εφιάλτης

Οι ‘’συντροφικές’’ λέξεις και τα ‘’αριστερά’’ γεγονότα μας κυνηγούν


Α. Δυο χρόνια πριν, 5 Ιουλίου 2015 έγινε το δημοψήφισμα του ΟΧΙ, με ερώτημα αν πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας των 3 δανειστών Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Ε.Κ.Τ.), Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Δ.Ν.Τ.) στην κυβέρνηση ‘’για την ολοκλήρωση του προηγούμενου προγράμματος οικονομικής διάσωσης έναντι του ελληνικού χρέους και νέο πακέτο διάσωσης’’. Οι Έλληνες πολίτες τότε, κόντρα στις πιέσεις και τους εκβιασμούς των παγκόσμιου κατεστημένου αλλά και την αλληλεγγύη της παγκόσμιας εργατικής τάξης είπαν ΟΧΙ στην πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα με το συντριπτικό 62%!
Β. Είχαμε και τοπικές πιέσεις από πολιτικά πρόσωπα υπέρ του ΝΑΙ. Θυμίζουμε ψήφισμα του Δικηγορικού Συλλόγου Κω, 2η Ιουλίου: ‘’Ως επιστημονικός σύλλογος του Β. Συγ/τος Δωδεκανήσου μετά την απόφαση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και την έκδοση της απόφασης του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με το διενεργούμενο δημοψήφισμα με το οποίο κρίθηκε ότι αντίκειται σε θεμελιώδεις συνταγματικές διατάξεις και κανόνες του Ευρωπαϊκού Δικαίου...δεν έχει τα εχέγγυα του άρθρου 44 του Συντάγματος σε συνδυασμό με το άρθρο 3 του Ν. 4023/2011... η ψήφος να αποτελέσει συνέχεια στην Ευρωπαϊκή οικογένεια’’. Παρά την πίεση και του προσφυγικού, ΟΧΙ ψήφισαν 12062, ποσοστό 68,82% μεγαλύτερο του πανελλαδικού 61,31%, με το ΝΑΙ να περιορίζεται σε ποσοστό 31,18% έναντι του πανελλαδικού 38,69%. η συμμετοχή των Κώων ήταν μεγάλη: ποσοστό συμμετοχής 65,05% (18.754 ψήφοι) μεγαλυτέρου του πανελλαδικού 62,15% με άκυρα και λευκά 6,55% έναντι 5,85%.
Γ. Αξίζει να θυμηθούμε τον χαιρετισμό της τότε οργάνωσης Β. Δωδ/σου του ΣΥΡΙΖΑ: ’’Ο ελληνικός λαός, στην κορύφωση της σκληρής και άνισης μάχης που έδωσε το τελευταίο διάστημα αντιμέτωπος με ''θεούς και δαίμονες'', με εκβιαστικά διλήμματα, ιταμά τελεσίγραφα και με μια ακατάσχετη χυδαία κινδυνολογία, όρθωσε το ανάστημα του, θριάμβευσε και κατάφερε μια ιστορικών διαστάσεων τομή στις εξελίξεις. Είχε απέναντι του τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης , Περιφερειάρχη, Δήμαρχο Ρόδου, Δήμαρχο Κω κ.α. Οι οποίοι ξεδιάντροπα τον καλούσαν να ψηφίσει ναι στην ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, να ψηφίσει ναι στην κατάργηση του ειδικού συντελεστή Φ.Π.Α., ολισθαίνοντας στην πλήρη γελοιοποίηση , μιας και μόλις πριν τρεις εβδομάδες σήκωναν το λάβαρο της εξέγερσης και ζητούσαν δημοψήφισμα για να μην γίνει αποδεκτή η κατάργηση του. Να ψηφίσει ναι στο 23% ΦΠΑ στην εστίαση και στα ξενοδοχεία , μέτρα τα οποία θα κατέστρεφαν την ανταγωνιστικότητα στον τουρισμό. Ο λαός της περιοχής μας τους γύρισε την πλάτη...’’ και τελείωνε: ‘’Ο λαός μας απόδειξε ότι έχει και αρετή και τόλμη. Οφείλουμε σαν κόμμα και σαν κυβέρνηση να επιδείξουμε τουλάχιστον τη ίδια, αν όχι και μεγαλύτερη Αρετή και Τόλμη. Να ερμηνεύσουμε και να μην παρερμηνεύσουμε το μήνυμα του κόσμου στις 5 του Ιούλη 2015. Να αφουγκραστούμε την φωνή του κόσμου ο οποίος δεν αντέχει άλλη λιτότητα, δεν αντέχει άλλα μνημόνια μεγάλα ή μικρά. Ο λαός μας για άλλη μια φορά στην πλούσια ιστορία μας, απέδειξε ότι είναι αποφασισμένος να κάνει θυσίες για το καλό της πατρίδας μας. Έδειξε όμως ταυτόχρονα ότι δεν θέλει να γίνει θυσία στο βωμό των αγορών, των εταίρων , οι οποίοι μας αντιμετωπίζουν σαν εταίρα, και της διαπλοκής. VENCEREMOS’’.
Δ. Η ιστορία είναι γνωστή. Την επόμενη μέρα το ΟΧΙ παρακάμφθηκε και δρομολογήθηκε η συνέχεια της μνημονιακής υποταγής. Όμως οι ‘’συντροφικές’’ λέξεις και τα ‘’αριστερά’’ γεγονότα μας κυνηγούν όλες αυτές επόμενες τις εφιαλτικές μέρες. Πώς να αντέξεις να ακούς τον Γερμανό υπουργό να λέει: «μην κατηγορείτε εμένα για τις δομικές αδυναμίες του ελληνικού προγράμματος» και στην συνεχεία να στρέφεται στον Α. Τσίπρα κατηγορώντας τον ότι έγινε πρωθυπουργός ‘’τάζοντας πως θα φορολογήσει τους εφοπλιστές και θα καταργήσει τα προνόμιά τους και τελικά το μόνο που έκανε ήταν να φορολογήσει μόνο τους αδύναμους’’.
Ε. Αναζητήσαμε μερικούς φίλους να συνδιοργανώσουμε μια ελεύθερη συζήτηση προβάλλοντας ένα χρονικό των ημερών, ανεπιτυχώς. Την απογοήτευση της ήττας διαδέχεται η ανάγκης λήθης. Του να μην θέλεις να μιλήσεις γι αυτά που έγιναν. Και όμως! Τώρα είναι ώρα αφύπνισης και προσπάθειας.
Ν. Μυλωνάς

ADVERTORIALS