ΘΕΜΑ: με αφορμή την παγκόσμια μέρα τουρισμού!Οι Τουριστικοί Δήμοι της Ευρώπης, (παντού ισχύουν οι ίδιες οικονομικές πολιτικές) εφαρμόζουν με επιτυχία την τοπική φορολογία στον τουρισμό.
Α. Η 27η Σεπτεμβρίου καθορίσθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού το 1970 ως Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού. Τα μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι ολόκληρης της χώρας και του νησιού μας έχουν ελεύθερη είσοδο. Συνηθίζονται επετειακές συνδιοργανώσεις Δήμων, τουριστικών επιχειρήσεων, οργανισμών και πολιτιστικών συλλόγων με θέματα που αφορούν την ανάδειξη του τουρισμού σαν μεγάλης σημασίας κοινωνικής, πολιτιστικής και εμπορικής δραστηριότητας με αναφορά στα τοπικά προϊόντα, στον τοπικό πολιτισμό, με τιμητικές αναγνωρίσεις στους επαναλαμβανόμενους επισκέπτες κλπ. Σε πολλές τουριστικές πόλεις η ημέρα συνδυάζεται με την ολοκλήρωση και την παρουσίαση κάποιου σημαντικού έργου υποδομής. Μπορούμε να πούμε ότι κάτι τέτοιο είναι η πρόσφατη τοποθέτηση του συμπλέγματος της αρπαγής της Ευρώπης στην είσοδο της πόλης. Είναι ένα σημαντικό έργο εμπλουτισμού των δημοτικού και δημόσιου χώρου. Θα αποτελέσει τοπόσημο για πολλά χρόνια. Σπουδαίο Έργο, προϊόν πρωτόγνωρων δημοκρατικών και διαφανών δημοτικών διαδικασιών πανελλήνιου καλλιτεχνικού διαγωνισμού που το αποτέλεσμα του, (έργο σημαντικής καλλιτέχνιδας της εποχής μας), τιμά και κοσμεί τον τόπο μας. Πως μπορούν όμως να χρηματοδοτηθούν τέτοια έργα αναβάθμισης του αισθητικού και λειτουργικού περιεχομένου των τουριστικών οικισμών του νησιού μας στις σημερινές συνθήκες;
Β. Τα έσοδα του Δήμου Κω από την Κυβέρνηση λόγω των Μνημονιακών δεσμεύσεων έχουν μειωθεί πάνω από 50%. Τα ίδια τοπικά έσοδα έχουν μειωθεί εξ ίσου, αφού καταργήθηκε ο Δημοτικός Φόρος (απώλεια 4,00 εκ. ευρώ), μειώθηκε του τέλος παρεπιδημούντων (μείωση εσόδων 3,00 εκ. ευρώ) και μείωνονται οι εισπράξεις των λοιπών δημοτικών τελών λόγω της υπερφορολογησης επαγγελματιών και επιχειρήσεων. Με αφορμή την παγκόσμια μέρα τουρισμού πρέπει να δούμε το θέμα των δημοτικών εσόδων από την τουριστική παραγωγή. Η ανακοστολόγηση των δημοτικών υπηρεσιών με κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια ώστε να οδηγηθούμε στην αύξηση των δημοτικών εσόδων είναι μονόδρομος. Βεβαίως η ανακοστολόγηση πρέπει να συνοδευτεί με μια γενικότερη πολιτική υποστήριξης της, όπως για παράδειγμα η δημόσια δέσμευση της δημοτικής αρχής για υλοποίηση συγκεκριμένων έργων και παρεμβάσεων που θα χρηματοδοτούνται από την ανακοστολόγηση.
---Η τάξη των Ξενοδόχων θα αντιδράσει και έχει την ισχύ να επιβάλλεται! Αυτή επέβαλε στην αρχή της κρίσης στην κυβέρνηση της ΝΔ την μείωση του τέλους παρεπιδημούντων! Όμως δεν μπορούν να έχουν αξιώσεις από τον Δήμο για υποδομές και νέα έργα στις παρούσες συνθήκες. Οι Τουριστικοί Δήμοι της Ευρώπης, (ξέρουμε πια ότι παντού ισχύουν οι ίδιες περιοριστικές οικονομικές πολιτικές) εφαρμόζουν με επιτυχία την τοπική φορολογία στον τουρισμό. Σε ειδικά διπλότυπα του Δήμου κόβεται η συνολική επιβάρυνση του τουρίστα-επισκέπτη (παράβολο 1-5 ευρώ/ ημέρα) που πληρώνεται κατά την αναχώρηση. Είναι μια απόλυτα διακριτή επιβάρυνση την οποία οι τουρίστες γνωρίζουν και σέβονται γιατί ισχύει και στον τόπο τους!
---Λόγο έχει και η κυβέρνηση στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής της για αποκέντρωση και διασφάλιση των διαδικασιών εφαρμογής τοπικής φορολογίας. Τον Απρίλιο 2015 ο τότε και νυν πρωθυπουργός μιλούσε για ειδικό φόρο διαμονής από 3% έως 5% σε ξενοδοχεία από 3 αστέρια και άνω και αύξηση κατά 3% του πολυτελούς φόρου για την αύξηση των κρατικών εσόδων. Συνεπώς είναι στην λογική της η ανάγκη πρόσθετης φορολόγησης του τουριστικού τομέα. Από αυτή την λογική και αυτή την διεκδίκηση δεν μπορεί να απουσιάζει η τοπική αυτοδιοίκηση. Θα άξιζε ο Δήμος μας να σηκώσει το φορτίο μιας συλλογικής διεκδίκησης ηγούμενος μιας συνεργασίας των τουριστικών δήμων της χώρας μας.
Ν Μυλωνάς.
