‘’ …εν τη κοιμήσει τον κόσμον ού κατέλειπες Θεοτόκε’’
Α. 14-8-2015: Πάμε για τον εορτασμό της Παναγιάς. Η Κως είναι γεμάτη κόσμο. Πολύς κόσμος, πολύ κίνηση, πολύ ένταση. Η ατμόσφαιρα επιβαρύνεται από εικόνες, φτωχών σκελετωμένων ανθρώπων που περιφέρονται δεξιά και αριστερά, στο παραλιακό ‘’βουλεβάρντο’’ της Β. Γεωργίου, από το κλίμα γύρω από το ιστορικό γήπεδο ΑΝΤΑΓΟΡΑΣ σκηνές βιβλικής προέλευσης. Μια περιρρέουσα θλίψη μας παραπέμπει σε μια συντελεσμένη ιστορική καταστροφή ή μήπως σε μια που μας πλησιάζει και μας απειλεί; Εντελώς αυτόματα η σκέψη μας γυρίζει πίσω στον χρόνο αναζητώντας παρόμοιες καταστάσεις για να στηριχτεί.
Οι εικόνες των θρηνούνταν προσφύγων στην Κύπρο έφθιναν στην πλατεία του χωριού λογω του 2ου ΑΤΙΛΛΑ, σίγουροι πια πως εμείς εδώ είμαστε επακολουθούσα εισβολή στο τραγικά απροστάτευτο νησί μας. Όπλα και σφαίρες δεν υπήρχαν για τους εθελοντές. Η άρχουσα τάξη: προύχοντες,δημόσιοι υπάλληλοι, στρατιωτικοί φεύγουν ή στέλνουν τις οικογένειες τους στην Αθήνα. Πίκρα, Θλίψη, Οργή, Απόγνωση, Φόβος και Αγωνία. Εσπερινός στης Παναγιάς το προσκύνημα (41 χρόνια πριν), μα ποιος εορτασμός; Μέγα πλήθος ‘’εν τω ναώ’’ και μετά μια ατελείωτη ουρά σιωπηλών προσκυνητών στην περιφορά, όταν χωρίς φώτα και κεριά, χωρίς ψαλμωδίες και ομιλίες (υπό τις οδηγίες των πρεσβυτέρων για να μην δίνεται στόχος στα αναμενόμενα αεροπλάνα των εισβολέων), πορευόμασταν πίσω από την μεγάλη εικόνα της Παναγιάς ικετεύοντας, από μέσα μας:
‘’ …εν τη κοιμήσει τον κόσμον ού κατέλειπες Θεοτόκε’’,
‘’σωσον κύριε τον Λαό σου…’’,
‘’πάτερ ημών’’ ….. στην πιο σημαντική πορεία της ζωής μου.
Η σιωπηλή περιφορά περιηγήθηκε ολόκληρο το χωριό και γυρίζοντας στο προαύλιο της εκκλησίας, κάτω από τα ψηλά του κυπαρίσσια, λες πια προστατευμένοι ‘’υπό την σκέπην της’’, αυθόρμητα μέσα από το πλήθος ψιθυριστά ξεκίνησε ο προαιώνιος αίνος ‘’τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια …’’ για να υψωθεί σε στεντόρεια ικετευτική κραυγή προς το τέλος με το ’’…εκ παντίων με κινδύνων ελευθέρωσον! ίνα κράζωμεν: Χαίρε νύμφη ανύμφευτε!’’.
Αχ! Αυτή η ιστορία δεν έχει τέλος!‘’…Σωσον Κύριε τον Λαό σου…’’, μέχρι ότου οι Λαοί γίνουν κύριοι του τόπου και της ιστορίας τους!
Β. ‘’ …εν τη κοιμήσει τον κόσμον ού κατέλειπες Θεοτόκε’’: Στις σημερινές συνθήκες περιρρέοντος εκπεσμού αρχών και αξιών, μπαίνουμε επισήμως στην ακόμη πιο βαθειά νύχτα μιας απέλπιδες πορείας της χώρας μας!
Γ. ‘’ …εν τη κοιμήσει τον κόσμον ού κατέλειπες Θεοτόκε’’, Από την Δευτέρα 9-8-15 το κέντρο συγκέντρωσης των προσφύγων και μεταναστών έχει μεταφερθεί στο γήπεδο ΑΝΤΑΓΟΡΑΣ όπου εγκαταστάθηκε το κέντρο καταγραφής και χορήγησης πιστοποιητικών εισόδου στην χώρα μας. Αν το είχαμε από καιρό απομακρύνει από το κτήριο του Επαρχείου δεν θα ζούσαμε στην ένταση που ζήσαμε την κατάληψη των κοινοχρήστων χώρων της προμετωπίδας της πόλης μας δημιουργώντας ένα σύνολο αρνητικών αισθημάτων και σκέψεων. Προφανώς πρόκειται για απόφαση ανάγκης, σαφώς προβληματική και προσωρινή. Η κυβέρνηση, υποχρεωμένη από την μεγέθυνση του προβλήματος, με απουσία συντονισμού των εμπλεκομένων δημοσίων υπηρεσιών, χωρίς οργάνωση, με οκνηρία λήψης απόφασης, χωρίς ανάλυση και πρόταση, δηλαδή από απουσία δικής της πολιτικής οδηγήθηκε στην επιλογή του πλοίου. Ένα πλοίο χωρητικότητας 2500 κλινών όπου θα βάζουμε τους ‘’Λαθρομετανάστες’’. Θα είναι αραγμένο αρόδο και μικρά σκάφη θα τους μεταφέρουν στην σύγχρονη ‘’Σπιναλόγκα’’ ή θα είναι δεμένο στο λιμάνι και από εκεί οι ‘’Λαθρομετανάστες’’ θα οδηγούνται δίπλα στα πλοία της γραμμής ‘’ως λεπροί’’ ώστε να φεύγουν στην Αθήνα δια τα περαιτέρω χωρίς να μας επιβαρύνουν! Τα προβλήματα που θα ακολουθήσουν και αυτή την λύση είναι αναμενόμενα.
Γ. Μια βασική υποδομή που κάθε τόπος πρέπει να έχει για την πολιτική προστασία και την διαχείριση φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών είναι ο χώρος οργανωμένης υποδοχής και προσωρινής φιλοξενίας από έκτακτες φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές (οπως οι μετακινούμενοι πληθυσμοί) ΕΝΤΑΓΜΕΝΟ ΣΕ ΕΝΑ ΤΟΠΙΚΟ-ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ-ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ αντιμετώπισης κρίσεων.
Καλή Παναγιά!
Νικος Μυλωνάς
