Έτσι λοιπόν ο καθένας μπορεί να του προσδώσει κάθε χαρακτηρισμό και δε θα είναι μακριά από την πραγματικότητα. Ισχύει και εδώ η προαιώνια αμφιθυμία του ανθρώπου στην σχέση του με τη θάλασσα. Πολλοί την βλέπουν ως ελευθερία, αρκετοί ως περιορισμό. Για άλλους είναι η θάλασσα που ενώνει, για άλλους η θάλασσα που χωρίζει. Τι είναι όμως αυτό που μας ενώνει, τι ενώνει τα νησιά μας, τις μικροκοινωνίες τους, τους πόθους και τις αναζητήσεις τους;
Η απάντηση δόθηκε από παλιά και είναι μία, ο πολιτισμός μας. Έτσι επιβιώνει και αναπτύσσεται από πάντα το Αιγαίο, ως λίκνο του Ελληνικού πολιτισμού στο διάβα των αιώνων, με κυρίαρχα στοιχεία την αγάπη προς το ωραίο, την αρμονία φύσης και ψυχής, τη δημιουργικότητα.
Οι νησιώτες, οι άνθρωποι στο Αιγαίο, είναι φτιαγμένοι από τα ίδια υλικά, προσδιορισμένοι από τα ίδια τα στοιχεία της φύσης. Επιδεκτικοί στο καινούριο και ζωντανοί στο παραδοσιακό, τραχείς στην ανάγκη και ευπροσάρμοστοι στις αλλαγές, πολύχρωμοι στο χαρακτήρα, κοσμοπολίτες και ερημίτες ταυτόχρονα.
Όσο κι αν δείχνουν αντιφατικά, αυτά τα χαρακτηριστικά αποτελούν ενότητα, συγκερασμένα στον ίδιο χώρο, στον ίδιο τόπο, για χιλιετίες. Έχουν σμιλέψει το χαρακτήρα των ανθρώπων, όπως το κύμα την πέτρα, όπως ο αέρας τις κορφές των νησιών.
Έτσι λοιπόν, ποτισμένοι από την ίδια αρμύρα, από την ίδια αγάπη για το ωραίο, από την επίγνωση της ευθύνης για την συνέχεια των πραγμάτων, εκατοντάδες άνθρωποι από 17 νησιά, 35 θεατρικά σχήματα, περισσότεροι από 500 ερασιτέχνες ηθοποιοί και πολλοί ακόμη συνοδοί, παρουσιάζοντας 30 παραστάσεις, συναντήθηκαν κι εφέτος για ένα δεκαήμερο, στη Σύρο αυτή τη φορά, για τη μεγάλη συνάντηση των Ερασιτεχνικών Θιάσων Αιγαίου, στο ίδιο ταξίδι για 25 χρόνια.
Έφτασε να γίνει κάποτε το πρώτο βήμα και οι διαδρομές συνεχίζονται. Κάθε χρόνο και σε άλλο νησί αλλά πάντα όλοι εκεί. Μπορεί η κρίση να δυσκόλεψε τα πράγματα αλλά όλα διατηρούνται ζωντανά. Η επιχορήγηση της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου, η αρωγή των Δήμων και πάνω από όλα η φλόγα των ερασιτεχνών βοηθάνε σε αυτό.
Η Κως πάντα παρούσα σε τέτοια γεγονότα. Οι δύο συναντήσεις που φιλοξένησε το νησί μπορεί να χάνονται στο βάθος της τελευταίας δεκαετίας, ήταν όμως η θρυαλλίδα που παρακίνησε δεκάδες νέους και νέες να εκδηλώσουν την αγάπη τους για το θέατρο, να δείξουν κρυφά ταλέντα και να στεριώσουν τη θεατρική σκηνή του νησιού.
Έτσι κι εφέτος η Ά Σκηνή από το Θεατρικό Εργαστήρι που στηρίζει ο Δημοτικός Οργανισμός Πολιτισμού έδωσε δυναμικό παρών και έδειξε ελπιδοφόρο μέλλον, όντας μια νεανική ομάδα με φρέσκες ιδέες και προτάσεις υψηλής αισθητικής.
Η συνέχεια, είναι σίγουρο, θα είναι εντυπωσιακή. Οι ρίζες έχουν δέσει, το δέντρο κρατάει καλά στους κρύους βοριάδες της εποχής, η άνοιξη είναι μπροστά.
Κλείνοντας αυτό το σημείωμα, δε θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος επίλογος παρά λίγα λόγια από τον πρόλογο του "Ποιητή του Αιγαίου" Οδυσσέα Ελύτη στην συλλογή «Τα Ρω του Έρωτα».
«...και η θάλασσα είναι απέραντη, τα πουλιά μυριάδες, οι ψυχές όσες και οι συνδυασμοί που μπορούν να γεννήσουν οι ήχοι και τα λόγια, όταν ο έρωτας και το όνειρο συμβασιλεύουν».
protagon.gr
