Μήπως όμως οι αιφνίδιοι θάνατοι των επωνύμων μπορούν να βοηθήσουν για να σωθούν χιλιάδες άνθρωποι που καθημερινά χάνονται και που θα μπορούσε κάποιος να τους αποκαλέσει και αδικοχαμένους;
Για τον λόγο αυτό αντιγράφω από τα αρχεία της εφημερίδας «Το Βήμα» την περιγραφή της απώλειας του ιδρυτή της Δημητρίου Λαμπράκη στις 13 Αυγούστου 1957:
«Ο Δ. Λαμπράκης απέθανεν όρθιος, όπως όρθιος εστάθη και ηγωνίσθη σε ολόκληρον την ζωήν του. Ο θάνατος τον συνήντησε άλλωστε χθες ολίγας ώρας ύστερα από μια δημοσιογραφική δίκη από την οποία εξήλθε, όπως συνέβαινε πάντοτε, όταν οι αγώνες του τον ωδηγούσαν εις τα δικαστήρια νικητή. Μετά την δίκην ο Δ. Λαμπράκης επέστρεψεν εις ΤΟ ΒΗΜΑ όπου συνειργάσθη με το επιτελείο της εφημερίδος. Η ζωτικότης του ήτο και χθες ως συνήθως εκπληκτική και η διάθεσίς του εξαιρετικά ευχάριστος. Ολίγον προ των 2 έφυγε συνοδευόμενος από τον υιόν του κ. Χρήστο Λαμπράκην χωρίς να υποψιάζεται ότι απεχαιρέτα διά τελευταίαν φοράν τους συνεργάτας του. Οταν έφθασε εις την επί της οδού Αναγνωστοπούλου 5 οικίαν του εκάθησεν εις το τραπέζι ευδιάθετος, μαζί με την σύζυγόν του κ. Ελζαν Λαμπράκη και τον υιόν των. Διηγήθη τα της πρωινής δίκης με χιούμορ, έπειτα δε από ένα ελαφρόν γεύμα μετέβη εις το υπνοδωμάτιόν του, για την σύντομον μεσημβρινήν ανάπαυσίν του. Κατεκλίθη και παραπλεύρως κατεκλίθη η κ. Λαμπράκη η οποία μόλις είχεν αποκοιμηθεί, εξύπνησε έντρομος όταν ησθάνθη το χέρι του συζύγου της να την κινή βιαίως. Ηκουσε κάτι σαν βαθείαν εισπνοή δίπλα της και έπειτα αποτόμως αυτή η εισπνοή διεκόπη. Από της στιγμής εκείνης ο Δ. Λαμπράκης είχε παύσει να ζη. Η κ. Λαμπράκη εκάλεσε επειγόντως τον ιατρόν ο οποίος όμως περιορίσθη να διαπιστώση απλώς τον θάνατον».
Η δημοσιογραφική αυτή περιγραφή δεν είναι τίποτα άλλο από την κλινική εικόνα του αιφνίδιου θανάτου χωρίς κανένα προειδοποιητικό σύμπτωμα, όπως περιγράφεται κλασικά σε όλα τα καρδιολογικά συγγράμματα.
Βέβαια το 1957 δεν υπήρχε ο απινιδωτής ούτε οι εξωτερικές μαλάξεις της καρδιάς γίνονταν με τις σημερινές επιστημονικές γνώσεις και τη σημερινή επιτυχία. Ομως, ακόμα και σήμερα παρόμοιες οικογενειακές σκηνές διαδραματίζονται καθημερινά γιατί κανείς δεν γνωρίζει και δεν έχει εκπαιδευθεί σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Εκτοτε έχουν περάσει πάνω από 50 χρόνια, αλλά δυστυχώς η κατάσταση στην αντιμετώπιση του αιφνίδιου θανάτου παραμένει η ίδια, καίτοι έχει συντελεσθεί τεράστια επιστημονική πρόοδος. Εάν, π.χ., τότε η σύζυγος του Δημήτρη Λαμπράκη γνώριζε να κάνει σωστά μαλάξεις στην καρδιά ή εάν διέθετε έναν απινιδωτή, πιθανόν να μη χανόταν εκείνη την ημέρα ο Δημήτρης Λαμπράκης και τούτο γιατί η αυτόματη λειτουργία του απινιδωτή είναι απλούστερη και από τη λειτουργία μιας συσκευής τηλεόρασης.
Σήμερα όμως που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες εάν κάποιος γνωρίζει πώς γίνονται σωστά οι μαλάξεις της καρδιάς ή εάν διαθέτει έναν αυτόματο απινιδωτή, μπορεί να επαναφέρει τους χαμένους πίσω στη ζωή με πιθανότητες που προσεγγίζουν τις 3 στις 4 περιπτώσεις.
Αλλωστε, είναι άξιο μνείας το γεγονός ότι από αυτούς που έπαθαν καρδιακή ανακοπή στα καζίνο του Las Vegas, περίπου 3 στους 4 ανένηψαν όταν χρησιμοποιήθηκε απινιδωτής μέσα στα πρώτα 3 λεπτά από το σταμάτημα της καρδιάς τους.
Αυτό ανακοινώθηκε προσφάτως στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας. Για να επιβεβαιωθεί του λόγου το αληθές, σήμερα στην Ελλάδα χάνονται από καρδιακή ανακοπή περισσότεροι άνθρωποι από όσοι χάνονται σε τροχαία ατυχήματα, χωρίς πρακτικά να τους βοηθά κανένας. Παραμένουν αβοήθητοι γιατί κανένας δεν γνωρίζει σωστά να κάνει εξωτερικές καρδιακές μαλάξεις.
Σήμερα οι μαλάξεις καρδιάς διδάσκονται ακόμα και στα δημοτικά σχολεία όλων των προηγμένων χωρών. Απινιδωτές υπάρχουν υποχρεωτικά σε όλους τους πολυσύχναστους δημόσιους χώρους, ενώ αντίστοιχα η εκπαίδευση στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση μεταδίδεται ακόμα και από τηλεοράσεως.
Η στήλη αυτή έχει ασχοληθεί επανειλημμένα με το πώς αντιμετωπίζεται το αιφνίδιο σταμάτημα της καρδιάς (cardiac arrest). Είναι όμως αυτό αρκετό εάν τα υπουργεία Υγείας και Παιδείας δεν εντάξουν το όλο θέμα σε ένα οργανωμένο πρόγραμμα μαθημάτων;
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία
