Σαν Σήμερα στις 5 Ιουνίου του 1955 απενεμήθει ο Χρυσούς Σταυρός του Φοίνικος από τον Βασιλέα Παύλο μετά από εισήγηση της Ελληνικής Κυβερνήσεως στον Αγωνιστή της ∆ωδεκανησιακής Ελευθερίας Νίκο Κ. Μανούση

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Δευτέρα, 05 Ιούνιος 2023

Στις 8 Ιανουαρίου του 1955 απεφασίσθη να απονεμηθεί ο Χρυσούς Σταυρός του Φοίνικος από τον Βασιλέα Παύλο μετά από εισήγηση της Ελληνικής Κυβερνήσεως στον Αγωνιστή της ∆ωδεκανησιακής Ελευθερίας Νίκο Κ. Μανούση. Η τελετή της απονομής έγινε στις 5 Ιουνίου 1955 στο κατάμεστο κινηματοθέατρο «Ορ- φεύς» στην Κω.

Παρατίθεται σχετικό ρεπορτάζ.

Η Προσφώνησις του ∆ημάρχου κ. Νίκου Μ. Παρθενιάδη

Αγαπητέ μου κ. Μανούση,

Σάς συγχαίρω εξ όλης ψυχής, εξ ονόματος

του ∆ήμου και του λαού της πόλεως ταύτης, ήτις ηυτύχησε να σας δώση τα γενέθλια.

Είμεθα ευτυχείς μαζί με σας διότι η Πολιτεία ανεγνώρισε κατά τον επισημότερον τρόπον τους μόχθους μακράς ζωής απελευθερωτικών αγώνων και ακαμάτου δημιουργικής δραστηριό- τητος.

Και είμεθα υπερήφανοι, διότι διά της ταυτο- χρόνου παρασημοφορίας και του ετέρου τέκνου μας, του εκλεκτού Χατζηνικήτα, ανεγνωρίσθη η πρωτοπορεία των εν τη ξένη Κώων εις τους εθνικούς αγώνας της απελευθερώσεως.

Η απονομή εις υμάς του Χρυσού Σταυρού του Φοίνικος αποτελεί δικαίαν επιβράβευσιν του έργου σας ουχί όμως και επιστέγασμα τούτου, διότι είμεθα βέβαιοι ότι η ζωηρά και μαχητική φύσις σας θα σας οδηγήση εις νέα επιτεύγματα.

Χαίρε εκ των πρωτουργών της απελευθερώσεως της ∆ωδεκανήσου.

Νίκος Παρθενιάδης ∆ήμαρχος Εν Κω τη 5 Ιουν. 1955

Η Αντιφώνηση του Παρασημοφορηθέντος Νικολάου Κ.Μανούση

Πανοσιολογιώτατε, Εντιμότατε Κε Έπαρχε, Κε ∆ήμαρχε,, Κε Πρόεδρε των Πρωτοδικών, Κε ∆ιοικητά, Κε Βουλευτά, Κυρίες και Κύριοι

Ήτο αρκετή η ηθική ικανοποίησις δι’ εμέ ότι ηδυνήθην να πραγματοποιήσω το μεγάλο όνειρο της ζωής μου, να πατήσω ελεύθερα τα χώματα της λατρευτής μου ∆ωδεκανήσου, και όταν, τον Ιούλιον του 1947, μετά τεσσαρακονταετή παραμονήν εν Αμερική, απεβι- βαζόμην εις την προσφιλή μου γενέτειραν Κω, σαν ευλαβής προσκυνητής έσκυψα και φίλησα τον ιερόν αυτής χώμα.

Σήμερον όμως είμαι βαθύτατα συγκεκινημένος δια την εξαιρετικήν τιμήν με την οποίαν η Α.Μ. ο Βασιλεύς ημών Παύλος και η σεβαστή Ελληνική Κυβέρνησις ηυδόκησαν να με περιβάλλουν διά της απονομής του ∆ιασήμου του Χρυσού Σταυρού του Φοίνικος μετά του σχετικού ∆ιπλώματος, τα οποία υμείς, Κύριε Έπαρχε, εντολή της Κυβερνήσεως είχατε την ευγενή καλωσύνην να επιδώσητε εις εμέ τόσον πανηγυρικώς σήμερον.

Αποδέχομαι μετ’ ευγνωμοσύνης την παρασημοφορίαν μου ήτις εγένετο εις αναγνώ- ρισιν των αγώνων μου εν Αμερική δια την απελευθέρωσιν της μαρτυρικής ∆ωδεκανήσου μας, και η συγκίνησίς μου καθίσταται έτι μεγαλειτέρα, διότι οι συμπατριώται μου Κώοι, εκτιμώντες τους αγώνας μου τούτους έσπευσαν να συμμετάσχουν διά της παρουσίας των εις την τιμητικήν αυτήν τελετήν, αλλά και διότι η τιμητική αυτή διάκρισις της Ελληνικής Κυ- βερνήσεως προς εμέ και το άλλο εκλεκτό τέκνο της Κω, τον Νικήταν Χατζηνικήταν, ωσαύ- τως τιμηθέντα διά του αυτού παρασήμου, αντανακλά και αποτελεί τιμήν δια ολόκληρον την νήσον μας διότι τέκνα αυτής ήσαν μεταξύ εκείνων που επρωτοστάτησαν και ηγωνίσθησαν δια την απελευθέρωσίν των.

Η σημερινή παρασημφορία είναι η ηθική επιβράβευσις ενός αγώνος σκληρού που ήρχισε στην Αμερική το 1918 και ως έγραψε ο «Εθνικός Κήρυξ» της Νέας Υόρκης, ανακεφα- λαιώνων την διεξαγωγήν του αγώνος κατά το τέλος αυτού, «ένας ταπεινός κουρεύς του οποίου τα στήθη φλογίζει η πιο δυνατή πατριωτική φωτιά, ο Πρόεδρος των Κώων Νίκος Κ. Μανούσης συνέλαβε την ιδέαν της ιδρύσεως μιας δωδεκανησιακής οργανώσεως, με σκοπό την διεξαγωγή αγώνος δια την ελευθερία.

Ο αγών που διεξηγάγομεν ήτο σκληρός και άνισος. Είχομεν όμως μέσα στην ψυχήν μας την πίστην εις το δίκαιο του αγώνος μας και είμεθα βέβαιοι εις πείσμα των κατακτητών μας αλλά και των λιποψύχων, ότι αργά ή γρήγορα το δίκαιον θα θριαμβεύση. Και εθριάμβευσε πράγματι. Και πάνω στα νησιά μας υπερήφανη κυματίζει η Γαλανόλευκος, όπως θα κυματίση γρήγορα και σε ένα άλλο νησί μας, την θρυλική μας Κύπρο, που αλυσσοδεμένη σήμερα αγωνίζεται να σπάση τα δεσμά της για να ριχθή ελεύθερη στην αγκαλιά της μάνας μας Ελλάδος.

Κατά την ιεράν ταύτην στιγμήν κλίνω ευλαβής το γόνυ προ των σκιών των αναριθμήτων κι αφανών Ηρώων που έπεσαν εις τους Αγώνας υπέρ της ∆ωδεκανησιακής και Ελληνικής Ελευθερίας.

Ας μου επιτραπεί επίσης να μνησθώ και των προσφιλών και αειμνήστων γονέων μου οίτινες θύματα του απαισίου κατακτητού άφησαν την τελευταίαν των πνοήν μακράν της πολυαγαπημένης των Κω και των οποίων τα οστά, κατά την ύστατην αυτών επιθυμίαν, μεταφερθέντα εκ Πειραιώς αναπαύονται ήδη εις το ελεύθερον χώμα της Κω, την οποίαν τόσον

ελάτρευσαν. Κλίνω επίσης νοερώς το γόνυ και ευλαβώς αναμιμνήσκομαι του ∆ημητρίου Στρίκη, αγωνιστού θανόντος προώρως.

Κατά την ιεράν και ιστορικήν αυτήν στιγμήν απευθύνω θερμόν χαιρετισμόν προς τους εν Αμερική συναγωνιστάς μου, τους αγαπητούς μου Νικήταν Χατζηνικήταν, Γεώργιον Περίδην, Σακελλάρην Καβουκλήν, Κώους, τον ∆ημήτριον Πολυχρονιάδη και Ιάκωβον Καζαβήν εκ Νισύρου, τον Εμμανουήλ Αθανασιάδη εκ Ρόδου και τον Μιχαήλ Μακρήν εκ Καρπάθου...