Γράφει ο Φίλιππος Παπανικολάου
40 χρόνια από τον θάνατο του Κώου Ευπατρίδη Σταμάτη Κων. Μανούση.
Συμπληρώνονται 40 χρόνια από τον θάνατο του Κώου γιατρού και πολιτικού Σταματίου Μανούση. Οι νεώτεροι ίσως δεν γνωρίζουν το όνομα και την πολυσχιδή προσφορά του και αξίζει να πούμε λίγα λόγια στη μνήμη του.
Ο Σταμάτιος Μανούσης γεννήθηκε στην Κω στις 13 Φεβρουαρίου 1905 και απεβίωσε στην Αθήνα στις 7 Ιουλίου 1981.
Διετέλεσε Βουλευτής Δωδεκανήσου με την Ένωση Κέντρου από το 1963 έως το 1967 και Υπουργός Υγιεινής στην κυβέρνηση Στέφανου Στεφανόπουλου από τον Σεπτέμβριο του 1965 μέχρι τον Μάιο του 1966 καθώς και Υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου από τον Μάιο του 1966 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1966.
Από την πολιτική βγήκε φτωχότερος, έχοντας όμως επιτελέσει τεράστιο έργο για το νησί μας. Βγήκε και αισχρά συκοφαντημένος από κάποιους «δημοκράτες» φίλους του που δεν του συγχώρησαν την συμμετοχή του στην κυβέρνηση Στεφανόπουλου. Μια επιλογή του, που έχει δικαιωθεί από την ιστορία για την προσφορά του στο νησί μας, σαν Υπουργός. Πράγματι στο διάστημα της πολιτικής του παρουσίας:
- Θεμελίωσε τον Οικισμό του Σοφοκλή Βενιζέλου για τη στέγαση 62 οικογενειών οι οποίες μέχρι τότε ζούσαν σε παραπήγματα.
- Εξασφάλισε την κατασκευή του Λιμένος της Κω ώστε να προσεγγίζουν πλέον τα καράβια, έβαλε τέλος στη μεταφορά με λάντζες και έθεσε τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του τουρισμού και του εμπορίου.
- Συνέβαλε τα μέγιστα στον εκσυγχρονισμό του Κρατικού Νοσοκομείου Κω, (μετά την άρνηση ουσιαστικά του Προέδρου κ του Δ.Σ. για την κατασκευή καινούργιου με εγκεκριμένα κονδύλια τοποθεσία κ σχέδια).
- Εγκαινίασε την επέκταση του αερολιμένα.
- Επέκτεινε τον ηλεκτροφωτισμό της πόλεως και των χωριών
- Συνέβαλε στην κτιριακή αποπεράτωση του Διεθνούς Ιπποκρατείου Ιδρύματος Κω.
Ο Σταμάτιος Κων. Μανούσης διακρίθηκε επίσης για τη φιλοπατρία του. Με την έναρξη του Ελληνοιταλικού πολέμου έσπευσε να καταταγεί σαν Εθελοντής έφεδρος Ανθυπίατρος στον πόλεμο.
Ήταν ενεργό μέλος της πατριωτικής Εθνικής Αντίστασης κατά τη διάρκεια της Κατοχής και διέθεστε την κλινική του σαν τόπο συνεδριάσεων των Κώων αγωνιστών, διακινδυνεύοντας ακόμα και τη ζωή του. Η δράση του αυτή ήταν εξαιρετικά ριψοκίνδυνη με δεδομένο ότι ακριβώς απέναντι από την κλινική έδρευε τότε γερμανικό φρουραρχείο (Kommandantur).
Θα ήταν παράλειψη να μην κάνουμε αναφορά στην Ιδιαίτερα σημαντική φιλανθρωπική του προσφορά. Ίδρυσε την Οφθαλμολογική Κλινική "Μανούσης" στην Αθήνα, στην οδό Νεοφύτου Βάμβα 9 (1936-1973), η οποία χαρακτηριζόταν ως «Στέγη των Κώων στην Αθήνα». Στη φιλόξενη κλινική του έβρισκε στέγη, τροφή και ιατρική περίθαλψη κάθε Κώος που μετέβαινε στην Αθήνα. Παρείχε δωρεάν ιατρική εξέταση, περίθαλψη, νοσηλεία και φροντίδα σε όλους απόρους και μη συμπατριώτες του επί σειρά ετών, ενώ κοντά του, στην κλινική και στο σπίτι του, έμεναν και σπούδασαν πολλά παιδιά από την Κω ιατρική και άλλες επιστήμες.
Για την πολυσχιδή προσφορά και δράση του μέχρι σήμερα δεν έχει τιμηθεί όπως του αξίζει. Το ελάχιστο που μπορεί να κάνει ο Δήμο της Κω στη μνήμη του είναι να δώσει το όνομα του σε μια κεντρική οδό της πόλης μας.
