Ενδιαφέρουσα η αφιερωματική βραδιά στον σπουδαίο αρχαιολόγο Ηλία Κόλλια
Το βιβλίο του Ηλία Κόλλια «ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΩΝ ΜΑΙΣΤΟΡΩΝ» παρουσιάστηκε το βράδυ της Τετάρτης 28 Αυγούστου στο Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο Κω (Χάνι). Πρόκειται για το τελευταίο βιβλίο του Ηλία Κόλλια, που έγραψε πριν φύγει από τη ζωή, αλλά δεν πρόλαβε να το δει να κυκλοφορεί. Η υψηλή αισθητική και η εν γένει εξαιρετική έκδοση του βιβλίου, ακολουθώντας με προσήλωση τους κεντρικούς στόχους και το πνεύμα του συγγραφέα, οφείλεται στις αρχαιολόγους Άννα-Μαρία Κάσδαγλη και στη συμπατριώτισσά μας Μαρία Σιγάλα.
Την παρουσίαση διοργάνωσαν το τμήμα Πολιτισμού του ΔΟΠΑΒΣ και ο Πνευματικός Όμιλος Κώων « ο ΦΙΛΗΤΑΣ». Την εκδήλωση συντόνιζε ο Πρόεδρος του ΦΙΛΗΤΑ Γιάννης Φραγκούλης. Για τον Ηλία Κόλλια μίλησαν η Μαρία Τουλαντά- Παρισίδου , η οποία αναφέρθηκε και στο έργο του σπουδαίου αρχαιολόγου στην Κω και η σύζυγός του Μαρία Μιχαλάκη. Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε η Μαρία Σιγάλα.
Η αρχαιολόγος Μαρία Ζ. Σιγάλα, επιμελήτρια της έκδοσης , η οποία δεν έκρυψε τη χαρά της που παρουσίασε το βιβλίο ανάμεσα σε συγγενείς, φίλους και συμπατριώτες, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου επισήμανε ότι όσα αναφέρονται στο βιβλίο προέρχονται από τον συνδυασμό ιστορικών και αρχαιολογικών τεκμηρίων διακοσμημένα από τη φαντασία ενός αρχαιολόγου-λογοτέχνη και πως η οικογένεια των Μαϊστόρων δεν είναι αποκύημα της φαντασίας του συγγραφέα. Είναι υπαρκτή.
Το βιβλίο αυτό είπε η κ. Μαρία Σιγάλα ζωντανεύει τη ζωή στην πόλη των Ιπποτών της Ρόδου, τις μέρες της μεγαλοπρέπειας αλλά και της δυστυχίας της. Ο συγγραφέας ξεναγεί τον αναγνώστη στη μεσαιωνική πόλη της Ρόδου με έναν διαφορετικό και πρωτότυπο τρόπο, δεν περιγράφει ο ίδιος αλλά δίνει τον λόγο στους δημιουργούς και στους κατοίκους των μνημείων. Μέσα από συζητήσεις πολιτικές, οικονομικές, θρησκευτικές και κοινωνικές, στις οποίες εμπλέκονται οι ίδιοι οι κάτοικοι της μεσαιωνικής πόλης, ζωντανεύει η ιστορία της εποχής και αναδεικνύονται οι ιδεολογικές ανησυχίες που απασχολούσαν την τότε κοινωνία της Ρόδου, τόνισε η κ. Σιγάλα.
Ο Ηλίας Κόλλιας,είπε, είχε τη μοναδική ικανότητα να ζωντανεύει το παρελθόν, εκλαΐκεύοντας την αρχαιολογική επιστήμη έτσι ώστε η πολιτιστική κληρονομιά να γίνεται οικεία στο ευρύ κοινό και να μην είναι μόνο προνόμιο ενός στενού κύκλου ειδικών. Ήταν ένας άνθρωπος που άφησε το στίγμα του στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου, στους αρχαιολογικούς τόπους της Ρόδου, αλλά και όλης της Δωδεανήσου.
Μαζί με την εξαιρετική εικονογράφηση, στο βιβλίο συμπεριλαμβάνονται 20 σχέδια του Βαγγέλη Παυλίδη που εικονογραφούν στιγμές της αφήγησης «των Μαϊστόρων»
Αποσπάσµατα του βιβλίου διάβασε η φιλόλογος κ. Μαρία Λιαλιάκα.
Τα περιεχόμενα του βιβλίου:
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΜΑΪΣΤΟΡΩΝ, Φοίβος-Άγγελος Κόλλιας
ΠΡΟΛΟΓΟΣ, Χρίστος Γ. Ντούμας
ΣΗΜΕΙΩΜΑ, Άννα-Μαρία Κάσδαγλη & Μαρία Ζ. Σιγάλα
ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΪΣΤΟΡΟΣ
ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΑΛΕΞΙΟΥ ΜΑΪΣΤΟΡΟΣ
Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ
ΤΟ ΚΟΛΛΑΚΙΟ
ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ
ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΓΩΓΕΣ
Η ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΗ
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΡΙΑΝΤΩΝ
Η ΘΕΙΑ ΚΑΛΗ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ
ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΪΣΤΟΡΟΣ
Στο τέλος της παρουσίασης προβλήθηκε οπτικό υλικό για τη ζωή και το έργο του Ηλία Κόλλια, µοντάζ Αλέξανδρου Λουιζίδη.
Ο Ηλίας Κόλλιας (1936-2007), σπούδασε στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και στην Ecole Pratique des Hautes Etudes και αναγορεύτηκε διδάκτορας της Αρχαιολογίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Για την προσφορά του, βραβεύθηκε το 1999 από την Ακαδημία Αθηνών. Από την Κοκκινιά όπου γεννήθηκε, βρέθηκε στη Ρόδο το 1965 για να εργασθεί ως αρχαιολόγος, και έκτοτε, γοητευμένος από τα μνημεία της, αρνήθηκε να την εγκαταλείψει.
Ως απλός επιμελητής αρχικά και ως Έφορος Βυζαντινών Αρχαιοτήτων αργότερα, ασχολήθηκε με όλα τα νησιά της Δωδεκανήσου και την ύπαιθρο της Ρόδου, κυρίως όμως με τη μεσαιωνική πόλη της, τη «μεγάλη αγαπημένη» του.
Σε αυτήν επικεντρώθηκε και ως «μάχιμος αρχαιολόγος» αλλά και ως ερευνητής που τα κρυμμένα στο έδαφος και στα παλιά αρχεία μυστικά της τον απασχολούσαν νυχθημερόν. Για αυτήν οραματίστηκε μια νέα κατάσταση και έθεσε στόχους, τους οποίους και πραγματοποίησε με τους συνεργάτες του, όπως την αναβάθμιση της ζωής των κατοίκων της, την ανάδειξη της αρχαιολογικής και ιστορικής της αξίας, καθώς και την απόδοση του πολιτιστικού της αποθέματος σε ένα ευρύ ελληνικό και διεθνές κοινό, μεταξύ άλλων και με την ανακήρυξή της μεσαιωνικής πόλης ως Μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Με τη μεσαιωνική πόλη δεν έπαψε στιγμή να ασχολείται, και μετά τη συνταξιοδότησή του, και ως μελετητής αλλά και από θέση ευθύνης ως πρόεδρος του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων, κυριολεκτικά μέχρι την τελευταία του πνοή.
Καρπός της ενασχόλησης αυτής, εκτός από τη διάσωση και παράδοση πλήθους μνημείων σε ένα ευρύ κοινό, είναι τα βιβλία του «Οι Ιππότες της Ρόδου - Το παλάτι και η πόλη» (Αθήνα 1992), «Η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου και το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου» (Αθήνα 1994, 2004), καθώς και «Τα χειρόγραφα των Μαϊστόρων» (Αθήνα-Ρόδος 2018).
