Του Παναγιώτη Βούρου
30 με 40 σχολειά στην Μακεδονία βρίσκονται υπό κατάληψη. Για το ξεπούλημα της Μακεδονίας. "Τεμπέληδες, γενίτσαροι του φασισμού, μαθητές σκοταδισμού και της Χρυσής Αυγής". Κάτι τέτοιες ατάκες υπερισχύουν στα δημοφιλέστερα κοινωνικά δίκτυα που φτιάχνουν την νέα μόδα της εποχής. Λογικό. Έτσι πρέπει. Κάθε τι νέο, πιασάρικο, αποσπασματικό από την βαρετή πολιτική, είναι αρκετό για να ξεχάσουμε νέους φόρους- νέα μνημόνια και νέες χαμένες επενδυτικές ευκαιρίες. Μα έλα που έρχεται ο κ.Ζάεφ να μας θυμίσει με τις σημερινές του δηλώσεις πως κ.Τσίπρα, το Μακεδονικό δεν είναι μια κόντρα με την εκκλησία να βγείτε κερδισμένος δείχνοντας πως αυτοί (κληρικοί) φταίνε για την ανεργία, δεν είναι μια κόντρα-παρωδία με τον Καμμένο να φανεί πως τάχα μου συγκυβερνείτε μεν ερωτικά αλλά ποτέ δεν συμβαδίζετε ιδεολογικά, ούτε ένα κοινωνικό μέρισμα που το βροντοφωνάζετε προεκλογικά για να καλύψει όσα αντιλαϊκά έχετε περάσει τόσο προκλητικά. Το Μακεδονικό είναι η ιστορία μας, είναι η ταυτότητα μας, κι ότι ψηφίσατε κ.Τσίπρα θα τα βρείτε μπροστά σας, κι εσείς, κι ο επόμενος πρωθυπουργός, κι όλοι οι Έλληνες μαζί.
Πατρίδα χωρίς γράμματα, Θεό και παρελθόν, είναι πατρίδα χωρίς μέλλον και καταδικασμένη να υποδουλωθεί. Ένα από τα προβλήματα που διαχρονικά τα ξένα πρότυπα (να θυμηθούμε τα εκφυλισμένα σημερινά σήριαλ, την σύγχρονη διαστρεβλωμένη παιδεία, τα "πειράματα" της κατάργησης των εθνικών παρελάσεων και της προσευχής ή τις καθημερινές τουρκικές επεκτατικές ασυναρτησίες;) επηρέαζαν την εθνική μας ισορροπία ήταν- είναι και θα παραμείνει η "χαλαρή" διεθνοποίηση των αξιών, και συγκεκριμένα το Μακεδονικό. Και σήμερα, εφόσον εκατομμυρίων διαδηλωτών προσπάθεια πήγε στον κάδο των αχρήστων με το πρόσχημα των λίγων "χιλιάδων" και άνευ σημασίας αντίθετης φωνής, η συμφωνία των Πρεσπών βρίσκεται προ των πυλών για να επισημοποιηθεί.
Σήμερα εκατοντάδες παιδιά χάνουν το μάθημά τους για κάτι ιερό. Για την Μακεδονία. Πολλοί, τηλεοπτικοί αλλά και άνθρωποι απλοί καθημερινοί της πιάτσας και της πολιτικής, "κράζουν" τα παιδιά για τις φιλοχουντικές τους πεποιθήσεις ή τουλάχιστον τους καταδικάζουν επιεικώς στην λογική.. "μικρά παιδιά είναι, παραμμυθιάστηκαν από τα λαϊκίστικα πλοκάμια της Χρυσής Αυγής και δεν ξέρουν τι κάνουν". Αυτό είναι χυδαίο, ειλικρινά. Είναι χυδαίο να υποτιμάς την νοημοσύνη ενός μαθητή όταν για κάποιο λόγο (άλλο να μην συμφωνώ με κάτι κι άλλο να το μηδενίζω ύπουλα και αλήτικα) διαδηλώνει ενώ δεν κατακρίνεις τον ίδιο μαθητή όταν καίει την Αθήνα, όταν καίει την ελληνική σημαία, κι όταν καθοδηγείται από αναρχικές φωνές για να εξυπηρετεί συμφέροντα κυβερνητικής προπαγάνδας και βρώμικων αντιλήψεων.
Δεν γίνεται να έχει ώριμη άποψη του εαυτού του και της ζωής του ένα 15χρονο που θέλει να αλλάξει φύλλο με την βούλα της κυβέρνησης και συνάμα να "καπελώνεται" στην λογική της.. επικίνδυνης ημιμαθής αντίδρασης μια μαθητική διαδήλωση που έχει άλλη απόχρωση από την κλασσική, την δήθεν κοινωνική κι αντιστασιακή, μια απόχρωση ενωτική και πατριωτική. Είναι ντροπή να τσουβαλιάζουμε θεωρίες και συνειδήσεις όταν δεν βολεύει. Αντίπαλος ενός καλού ανθρώπου είναι ο καλύτερος άνθρωπος. Και αντίπαλος ενός δημοκράτη είναι η ίδια η Δημοκρατία, ούτε η ιδεοληψία μας, ούτε η ακροδεξιά, ούτε η έξυπνη τακτική να διαχωρίζουμε για να.. ξεχωρίζουμε. Ή καλύτερα, για να συντηρούμε ψευδαισθήσεις.
