Ο Νίκος Πουλιού για το θάνατο του συμπατριώτη μας από το Αγαθονήσι

Η απώλεια του συνανθρώπου μας από το Αγαθονήσι ήρθε να επιβεβαιώσει για ακόμη μια φορά με τον πλέον οδυνηρό τρόπο τόσο το πρόβλημα υγείας όσο και αυτό της ακτοπλοϊκής σύνδεσης του ακριτικού μας νησιού, αλλά και όλων των Δωδεκανήσων μας. Οι ευθύνες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι βαρύτατες. Οι παλινωδίες με την κατάργηση των υπουργείων Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, τη διασπορά των αρμοδιοτήτων τους και την μετέπειτα ανασύστασή τους ως Υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων αποδεικνύουν την έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού για τη νησιωτική πολιτική. Πλέον τα νησιά μας έχουν μείνει χωρίς πλοία και το Λιμενικό Σώμα, που παραδοσιακά αποτελούσε την τελευταία μας ελπίδα σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης, δεν έχει τη δυνατότητα να μας βοηθήσει λόγω γραφειοκρατικών αγκυλώσεων. Τελευταίο παράδειγμα, ο παροπλισμός εδώ και ενός χρόνου του λιμενικού σκάφους της Πάτμου. Το γεγονός πως η κυβέρνηση γνώριζε από το Δεκέμβριο ότι τα δυο καράβια που εξυπηρετούν το Αγαθονήσι θα συντηρούνταν το μήνα Φεβρουάριο, καθιστά την αμέλειά της εγκληματική.

Πριν μερικούς μήνες, από το Καστελόριζο, ο πρωθυπουργός ανακοίνωνε την προσφυγή της χώρας μας στο διεθνή μηχανισμό στήριξης. Παράλληλα, παρείχε προσωπικές εγγυήσεις στους νησιώτες για το έμπρακτο ενδιαφέρον της κυβέρνησης. Σήμερα, αποδεικνύεται ότι η επιλογή του υπαγορευόταν από κανόνες επικοινωνιακού εντυπωσιασμού και οι εξαγγελίες του παραμένουν κενές περιεχομένου. Ήδη μετράμε στα Δωδεκάνησα την υπολειτουργία των κέντρων υγείας, την υποβάθμιση των Νοσοκομείων Κω και Λέρου με κλείσιμο ιατρικών τμημάτων, την κήρυξη του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Αν υπάρχει υγεία στο Νομό οφείλεται στην προσωπική κατάθεση ψυχής του ιατρικού, νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού και αυτό οφείλουμε να τους το αναγνωρίσουμε.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση έπρεπε να υπάρξει προνοητικότητα και σωστός προγραμματισμός στη δρομολόγηση πλοίων, προκειμένου να μη διακοπεί η διασύνδεση του Αγαθονησίου με τα γύρω νησιά, που το εξυπηρετούν. Ωστόσο, η ανάγκη εξεύρεσης λύσης επείγει προκειμένου να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα. Μιας λύσης μόνιμης, πέρα από μνημόνια και πέρα από κρίσεις, γιατί μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Δεν λύνεται το θέμα με έκτακτα και πρόσκαιρα δρομολόγια, αφού θρηνήσαμε ένα άδικο χαμό. Λύνεται με σχεδιασμό, προγραμματισμό και πόρους. Η υγεία είναι για όλους, γιατί είναι δικαίωμα και όχι προνόμιο. Ας ελπίσουμε πως τώρα ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν θα επιδείξει την ίδια αδιαφορία και ολιγωρία.