---Οι συνθήκες που ζούμε δεν είναι περιστασιακές ούτε και περαστικές. Το να βολευτούν κάποιοι ή κάποιες καταστάσεις δεν αποτελεί πια λύση. Χρειάζονται σοβαρές δημόσιες και δημοτικές πολιτικές. Χρειάζεται ένα νέο τοπικό μοντέλο ανάπτυξης. Ένα πρόγραμμα 7-8 χρόνων που θα επιδιώκει την προσαρμογή της τοπικής οικονομίας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας με όρους ανάπτυξης με περιβαλλοντική προστασία και δίκαιη κατανομή των εισοδημάτων. Στόχος η βελτίωση της τοπικής παραγωγής και η αύξηση της απασχόλησης. Αυτό το ζητούμενο πρέπει να συνδυαστεί και με ανάλογες κυβερνητικές πολιτικές. Η κυβέρνηση για παράδειγμα χειρίζεται το θέμα του δανεισμού και του χρέους αφήνοντας άθικτο το σύστημα του χρηματιστικού κεφαλαίου. Στο τραπεζικό σύστημα απαιτείται κρατική παρέμβαση για την δημιουργία προϋποθέσεων οικονομικής ανάκαμψης, γνωρίζοντας ότι χωρίς ανάπτυξη της παραγωγής δεν υπάρχει προοπτική για το χρέος, τα ελλείμματα και την ανταγωνιστικότητα. Άλλο παράλληλο κρίσιμο θέμα είναι ο χωροταξικός σχεδιασμός του τουρισμού και ο αναπτυξιακός νόμος. ----Σε τοπικό δημοτικό επίπεδο δεν μας απασχολούν οι μέθοδες διαχείρισης και το περιεχόμενο της διαχείρισης, η κοστολόγηση των δημοτικών υπηρεσιών, η διαχείριση της ακίνητης δημοτικής περιουσίας, των κρατικών γαιών, των παραλιών, των σκουπιδιών, των ελευθέρων χώρων. κλπ. Στη διοίκηση των δημοτικών επιχειρήσεων για παράδειγμα εφαρμόζουμε ακόμη τις (πασοκικές) λογικές του 1985 κι ας ζούμε στον 21ο αιώνα. Η κρίση όμως επιβάλλει αναπροσαρμογές στην ένταξη μας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας. Η νέα γενιά πολιτικών που θα έπρεπε να επιδιώκει μια δημοτική αρχή θα είχε στόχο να διευρύνει τα δημόσια αγαθά (βάσεις δεδομένων πληροφορικής, ηλεκτρονική διαχείριση πόρων και υλικών, κλπ). Να δημιουργήσει μη επιδοτούμενες θέσεις εργασίας σε νέες παραγωγικές εξειδικεύσεις π.χ. δημοτική διαχείριση ΧΥΤΑ-επέκταση του σε τεχνολογίες κομποστοποίησης και ενεργειακής εκμετάλλευσης, η δημοτική διαχείριση ΣΦΑΓΕΙΩΝ-επέκταση του σε τυποποιητήριο και τεμαχιστήριο, ο καθορισμός χρήσεων γης με ταυτόχρονες ενισχύσεις για όλο τον πρωτογενή τομέα και με νέες υποδομές όπως: μονάδα τυποποίησης λαδιού, μελιού, οσπρίων και λαχανικών, κλπ.). Οι Δημοτικές επιχειρήσεις να λειτουργούν με διαφάνεια και αξιοκρατία παράγοντας ποιοτικά προϊόντα υψηλής προστιθεμένης αξίας με στόχο την αναδιανομή της κι όχι την εξυπηρέτηση πελατειακών λογικών και ή πρακτικών ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρήσεων.
---Από τον μαζικό τουρισμό, να πάμε σε άλλες μορφές τουρισμού με την δημιουργία αντίστοιχων υποδομών :οικολογικού, ιστορικού, ιαματικού, θαλάσσιου, περιπατητικού, θρησκευτικού, γαστρονομικού, αγροτουριστικού κλπ . Με στήριξη του αγροτικού, κτηνοτροφικού τομέα και της μεταποίησης για την ''τοπική ταυτότητα'' που συνδυάζει παραδοσιακές τεχνογνωσίες και παραγωγές (ελιά, λάδι, κρασί, ρετσίνα, όσπρια, ψωμί,..., διατροφικά πιστοποιημένα προϊόντα τυριού, λαχανικών,.....κεραμική, αγγειοπλαστική...) και μοντέρνες τεχνολογίες( διαφήμιση, γραφιστική, ντιζάιν, κλπ). Το αποτέλεσμα θα είναι μια παραγωγική ισορροπία, μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα, προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθεμένης αξίας που θα μένει στον τόπο μας.
Σε αυτό μοντέλο δημοτικής πολιτικής για την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου μας, η δημοτική μας αρχή αντι-προτείνει διευκολύνσεις, επιδοτήσεις και δωρεάν παραχωρήσεις!
Για την Συμπαράταξη Ελπίδας
Ν. Μυλωνάς)
''Η δημοτική αρχή του κ. Νικηταρά αποδείχθηκε τραγικά προβλέψιμη''
Δείτε τις περιοχές.
Δείτε την εισήγηση της προέδρου Γεωργίας Κασσιώτη και τις τοποθετήσεις των μελών της επιτροπής.
Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου του ΠΑΣΟΚ καταγγέλλει ότι, δεν έχει προηγηθεί καμία διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες, ούτε με τους εργαζόμενους στις Δ.Ο.Υ.