Πόσο κοστίζει ένα όνειρο

Δεκαετία του 1970

Ένα κορίτσι παίζει μαζί με τα παιδιά τής γειτονιάς της.Τα γέλια και τις φωνές τα διακόπτει η φωνή τής μαμάς του Μιχάλη που τον καλεί. Σε λίγο ο Μιχάλης επιστρέφει κρατώντας ένα κομμάτι κίτρινο τυρί . Το κορίτσι κοιτάζει το φίλο της και σκέφτεται πόσο θα ήθελα κι εγώ ένα κομμάτι τυρί με τόσο μεγάλες τρύπες!! Καιρό τώρα ονειρεύεται ένα κομμάτι κίτρινο τυρί. Για να μη δουν το λιγωμένο βλέμμα και τη στεναχώρια της, λέει στους φίλους της, ότι η μαμά της της είπε να γυρίσει νωρίς στο σπίτι κι αρχίζει να τρέχει για να φτάσει όσο πιο γρήγορα μπορεί. Σαν κουρελάκι τη σπρώχνει ο αέρας και κάνει πιο έντονη την παγωνιά στην καρδιά της και στο σώμα της. Περνώντας από το δρόμο με τις πορτοκαλιές κλωτσάει τα πορτοκάλια σαν μπάλα όπως κάνουν τα αγόρια που δεν έχουν πραγματική . Δεν τη νοιάζει που λέρωσε τα παπούτσια της, ένα στρωμένο τραπέζι ονειρεύεται που δε θα λείπει το τυρί με τις μεγάλες τρύπες .Φτάνει στο σπίτι. Στρωμένο το τραπέζι με χόρτα και πατάτες τηγανιτές. Λείπει το τυρί .Το κορίτσι πριν πιάσει το πιρούνι ορκίζεται ότι θα παλέψει για να το αποκτήσει. Και το κορίτσι μεγάλωσε και σπούδασε μεγάλη σπουδή όπως έλεγε κι η μάνα της. Και πήρε το τυρί και για τη μάνα της και για την ίδια . Και για να μη ξεθωριάσει το όνειρό της δούλεψε πολύ και το τυρί με τις μεγάλες τρύπες, δεν έλειψε ποτέ από το τραπέζι της.

Και ξαφνικά στο 2012 οι πολιτικοί αλχημιστές που κυβερνούν τον τόπο της εδώ και δεκαετίες τής ανατρέπουν τη ζωή. Της κλέβουν τη ζωή !!!!! Πολυτέλεια τα όνειρά σου της λένε. Αυτό που την πικραίνει όμως πιο πολύ από όλα είναι που στήνουν ένα σκηνικό απαγορευτικό για να μπορούν να ονειρεύονται τα παιδιά της, τα παιδιά . Ξέρει πολύ καλά όμως ότι όταν οι νέοι σχεδιάζουν το αύριο δεν μπορεί παρά να είναι δικό τους. Και περιμένει τη στιγμή που αυτή η γενιά θα φέρει τον κόσμο ανάποδα ξανατραγουδώντας συλλογικά τους στίχους του ποιητή πως αυτό< το πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα και το φως του ήλιου>...

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ