Ακόμα και αν προχωρήσουν τα έργα στα αεροδρόμια της Κω-Ρόδου-Χίου, αυτά σε λίγο θα ανήκουν σε άλλους

Η βουλευτής Δωδεκανήσου Μίκα Ιατρίδη, με αφορμή τα όσα ειπώθηκαν στη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης στη Βουλή του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στη Δωδεκάνησο κ. Νίκου Ζωϊδη προς τον Υπουργό Μεταφορών κ. Βορίδη για την μεταφορά πιστώσεων από τα αεροδρόμια της Ρόδου και της Κω προς το αεροδρόμιο της Χίου, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Με απόλυτο σεβασμό τόσο προς τον κ. Ζωίδη που κατέθεσε την ερώτηση, όσο και προς τον κ. Καραμάριο, που παρακολούθησε τη συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής,προκειμένου να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του νομού μας, θέλω να επισημάνω τα εξής.

Δυστυχώς,τόσο οι Δωδεκανήσιοι, όσο και οι Χιώτες παρακολουθήσαμε μια ηθελημένη ή αθέλητη παράσταση, άνευ ουσίας και άνευ σημασίας.

Και αυτό γιατί η ουσία είναι ότι και τα τρία αεροδρόμια, όπως και όλα τα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας έχουν ήδη ενταχθεί (τα δικαιώματα τους) στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου το οποίο, ως γνωστόν,συστάθηκε την 1η Ιουλίου του 2011 με το νόμο 3986/2011 στο πλαίσιο της εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής στρατηγικής.

Επιπλέον,και στο νέο Μνημόνιο στη σελίδα 437 στο τμήμα «Ελλάδα - Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής» αναφέρεται ότι από το Μάρτιο του 2012, δηλαδή αυτή τη στιγμή που μιλάμε, πρέπει να προχωρήσει η διαδικασία για την παραχώρηση των περιφερειακών αεροδρομίων.

Συνεπώς η εύλογη ανησυχία για το αν μεταφέρθηκαν πόροι από τα αεροδρόμια μας στο αντίστοιχο της Χίου, ελάχιστη σημασία έχει. Γιατί σε λίγο καιρό άλλοι θα είναι αυτοί που θα καρπώνονται τα οφέλη και τα κέρδη από τη λειτουργία των αεροδρομίων μας.

Αεροδρόμια που, πρακτικά, χτίστηκαν από το υστέρημα των Ελλήνων φορολογουμένων θα παραχωρηθούν σε ιδιώτες, άραγε με τι τίμημα, ενώ και το όποιο κέρδος από την παραχώρηση αυτή θα κατευθυνθεί αποκλειστικά στην αποπληρωμή του δημόσιου χρέους(ν.3986, Άρθρα 1§2 και 2§14).

Συνεπώς,οι Δωδεκανήσιοι, όπως και οι Χιώτες στην προκειμένη περίπτωση, πρέπει να γνωρίζουν ότι ακόμα και αν προχωρήσουν τα έργα υποδομής και ανάπτυξης στα αεροδρόμια των νησιών μας, αυτά σε λίγο θα ανήκουν σε άλλους. Και τα κέρδη από τη λειτουργία τους θα είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα επιστρέψει, έστω και ένα μέρος από αυτά, στους ακρίτες νησιώτες.

Και θα μείνουμε έτσι όλοι εμείς να μαλώνουμε σε ξένο αχυρώνα.»