Ο Έλληνας(πρόξενος της Ιταλίας στην Κω) που κατέκτησε τη Ρώμη

Αφιέρωσε τη μισή ζωή του και σχεδόν όλη την προσωπική περιουσία του για την εκπλήρωση ενός -άπιαστου για πολλούς- ονείρου.

Ταξίδεψε στα πέρατα της γης, αγόρευσε σε ασφυκτικά γεμάτα αμφιθέατρα διάσημων πανεπιστημίων, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά μερικές από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του 20ού αιώνα και σήμερα έχει κάθε δικαίωμα να αισθάνεται πιο υπερήφανος από ποτέ όντας ιδιοκτήτης της μέχρι πρότινος χαμένης συλλογής του Αλφρεντ Νόμπελ.

Ο λόγος για τον διάσημο καθηγητή Βυζαντινού και Μεταβυζαντινού Δικαίου Γιώργο Μάρκου, τον μεγάλο Ελληνα που μετά από είκοσι χρόνια πολυέξοδων ερευνών και σκληρής μελέτης κατάφερε να ανακαλύψει και να φέρει για πάντα στη χώρα μας έναν ανεκτίμητης αξίας θησαυρό παγκόσμιας ακτινοβολίας, την αυθεντική συλλογή του Σουηδού εφευρέτη Νόμπελ, που θεωρούνταν χαμένη για περισσότερα από εκατό χρόνια. Μάλιστα, για το θέμα αυτό η «Espresso της Κυριακής» είχε κάνει στις 12 Φεβρουαρίου 2012 εκτενές αφιέρωμα.

Γεννημένος στα βόρεια προάστια της Αθήνας το 1946, ο Γιώργος Μάρκου έκανε τα πρώτα του βήματα στο Χαλάνδρι, σε ένα γειτονικό από το σπίτι του κτήμα στο οποίο πλέον δεσπόζει το εντυπωσιακό κτίριο που πρόκειται να στεγάσει το Μουσείο της Ελληνικής Συλλογής Νόμπελ. «Είχα πολλές προτάσεις για να μεταφέρω τη συλλογή μου στο εξωτερικό και να δημιουργήσω το Μουσείο Νόμπελ εκτός Ελλάδας» δηλώνει ο ίδιος στην «Espresso» και προσθέτει:

«Πολλοί με ρωτούν γιατί επέλεξα να φτιάξω το μουσείο στο Χαλάνδρι και όχι στο κέντρο της Αθήνας ή σε κάποιο άλλο κράτος. Το έκανα γιατί είμαι συναισθηματικά δεμένος με αυτή τη γη. Η αλήθεια είναι πως η οικογένειά μου είχε κληρονομήσει από τη γιαγιά μου μεγάλες εκτάσεις στο Χαλάνδρι. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής μου πούλησα σχεδόν όλη την ακίνητη περιουσία που είχα για να απ [Ο κ. Μάρκου με τον Αλμπέρτο Μοράβια, που ξεφυλλίζει την εφημερίδα «Ελληνοϊταλική φωνή», την οποία είχε εκδώσει ο Ελληνας καθηγητής.] ποκτήσω τα αρχεία που αναζητούσα. Το μόνο που κράτησα ήταν το οικόπεδο στο οποίο επέλεξα να χτίσω το μουσείο. Για μένα είναι ένας φόρος τιμής στους προγόνους μου, αφού τους οφείλω πολλά από όσα έχω κατακτήσει όλα αυτά τα χρόνια».

Αριστούχος της Νομικής Σχολής των Πανεπιστημίων της Ρώμης και της Αθήνας, αριστούχος διδάκτωρ μετ' επαίνου της Νομικής Σχολής Ρώμης και της Παντείου ΑΣΠΕ, με μεταπτυχιακά διπλώματα στην Ιστορία του Δικαίου και με υποτροφίες σε γαλλικά, ιταλικά, αμερικανικά και αυστριακά πανεπιστήμια, ο Ελληνας καθηγητής επένδυσε σε ακαδημαϊκή γνώση την περιουσία του και έφτασε στο σημείο να ανακηρυχτεί καθηγητής Βυζαντινού και Μεταβυζαντινού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Ποντιφίκιου Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών (Βατικανό, 1976-1979). Είναι ο πρώτος Ελληνας ορθόδοξος λαϊκός που έχει αναλάβει ένα τέτοιο αξίωμα.

Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο και βρέθηκε απέναντι σε προσωπικότητες που πολλοί, ακόμα και μεγαλόσχημοι, θα πλήρωναν για να γνωρίσουν. Μεταξύ αυτών, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β', ο Αλμπέρτο Μοράβια, ο πρώην πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας Σάντρο Περτίνι, ο τρεις φορές πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζούλιο Αντρεότι, ο νομπελίστας Ράμος Χόρτα, η Μπριζίτ Μπαρντό.

Κατά τη διάρκεια της πολύχρονης διαμονής του στην Ιταλία όχι μόνο τιμήθηκε με μετάλλια και βραβεία (ακόμη και από τον Πάπα Πάολο ΣΤ'), αλλά είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί και να γνωρίσει κορυφαίες προσωπικότητες παγκόσμιου βεληνεκούς, ενώ στα χρόνια που ακολούθησαν εργάστηκε σε μεγάλες εφημερίδες και αγωνίστηκε για να δώσει σάρκα και οστά στο όνειρό του, την απόκτηση της συλλογής Νόμπελ και την ίδρυση του Ελληνικού Μουσείου Νόμπελ.

Το 1992 ο κ. Μάρκου διορίστηκε επίτιμος πρόξενος της Ιταλίας στην Κω, έπειτα από διάταγμα του υπουργείου Εξωτερικών της Ιταλίας, ενώ εξακολουθεί [Ρώμη 1980 με τον πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας Σάντρο Περτίνι.] να κατέχει τη θέση του προέδρου στον όμιλο UNESCO Δωδεκανήσου.

«ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΘΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!»

Σήμερα, στα 66 του χρόνια, ο Ελληνας καθηγητής εξακολουθεί να αγωνίζεται με το ίδιο πάθος και την ίδια θέρμη για την πραγματοποίηση ενός ονείρου που θα αναδείξει τη χώρα μας σε παγκόσμιο επίπεδο: την ολοκλήρωση των έργων του Ελληνικού Μουσείου Νόμπελ, που παραμένει ημιτελές λόγω της οικονομικής κρίσης.

«Πιστεύω πως ήρθε η στιγμή να δείξουμε σε όλους πως έχουμε και στην Ελλάδα μουσεία σύγχρονα και πλήρως ανταγωνιστικά με αυτά του εξωτερικού» δηλώνει ο ίδιος και συμπληρώνει: «Εχουμε το προνόμιο να είμαστε οι κάτοχοι της συλλογής Νόμπελ, κι όμως ενώ τα έργα έχουν σχεδόν τελειώσει, κανείς δεν δείχνει να ενδιαφέρεται. Χρειαζόμαστε υποστήριξη και βοήθεια για να ανοίξει τις πύλες του αυτό το στολίδι που θα φιλοξενήσει μια μοναδική στον κόσμο συλλογή. Εύχομαι να πάνε όλα καλά και σύντομα ο κόσμος να δει από κοντά αυτό τον θησαυρό που πλέον βρίσκεται στην κατοχή μας και ανήκει στη χώρα μας».

Espressonews.gr