΄΄10 σκέψεις που με σήκωσαν από τον καναπέ΄΄

1 Κανείς δε θα μου χαρίσει τη δική μου ζωή.

2 Αρνούμαι να ζήσω σαν άβουλος υπήκοος των υποτακτικών και ανάξιων πολιτικών μας, στο βασίλειο του φόβου που δημιούργησαν γύρω μου.

3 Μου λένε ότι ο δρόμος τους, είναι ο μοναδικός δρόμος. Δεν τους πιστεύω! Σαράντα χρόνια λένε ότι σώζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες κάθε μέρα κι όμως, δεν υπάρχει χειρότερη περίοδος από αυτή που ζούμε τώρα.

4 Αρνούμαι να δεχτώ να κυβερνάνε τη χώρα μου άνθρωποι που μοίρασαν αξιώματα ανάλογα με τις εσωκομματικές τους ισορροπίες, φορτώνοντάς μας όλους τους άχρηστους και τους ανίκανους.

5 Έλεος με τους υπουργούς που αυτομαστιγώνονται. Ο ένας δε διάβασε το μνημόνιο και οι άλλος ξαφνικά συνειδητοποίησε την εγκληματική πολιτική τους απέναντι στην κοινωνία.

6 Δεν εμπιστεύομαι πολιτικούς μοιρολογίστρες που δήθεν κλαίνε επειδή δεν έχουν μοιράσει ακόμα τα βιβλία στα σχολεία και δεν παραιτούνται αφού βλέπουν πως δεν τα καταφέρνουν.

7 Δεν αξίζει η ζωή μου 23 ευρώ που με κοστολογούν αν αρρωστήσω η Τρόικα και οι Έλληνες κυβερνώντες.

8 Κατάλαβα ότι οι πολιτικοί μας ταγοί υπάρχουν γιατί απλά εμείς τους επιτρέπουμε να υπάρχουν. Δεν έχουν θέση στο δικό μου κόσμο.

9 Θυμώνω με τους Έλληνες που ακόμα και τώρα λένε "καλά είμαι εγώ, δε βαριέσαι"

10 Όχι σε αυτούς που σκύβουν το κεφάλι και γίνονται εντολοδόχοι του ΔΝΤ, της ΕΕ, των αγορών, κι όχι υπηρέτες του λαού και των συμφερόντων της χώρας μου.Όχι σε αυτούς που κατάντησαν τη χώρα μου μια κουκίδα αποικίας και τους Έλληνες εξαθλιωμένους και ταπεινωμένους

Κι όπως λέει ο ποιητής στο πίσω μέρος της παλάμης μας είναι γραμμένο τρεις φορές το «όχι», «όχι», «όχι».

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ