''Η πόλη πνίγεται στο τσιμέντο και παραδίδεται σε μία πολεοδομική ασυμμετρία και ασυδοσία''

Παρατηρώντας την πόλη μας από τον ορεινό όγκο του Σύμπετρου, μου δημιουργείται η αίσθηση ότι σιγά σιγά πνίγεται στο τσιμέντο και παραδίδεται σε μία πολεοδομική ασυμμετρία και ασυδοσία. Μου δίνεται η εντύπωση ότι το πράσινο όλο και πιο πολύ περιορίζεται και κυρίως τα ψηλά δέντρα που μπορεί και να θεώρουνται ως εχθροί της υποτιθέμενης ανάπτυξης.

Μάλιστα, τους δίδεται και ο χαρακτηρισμός "μη ελεγχόμενη βλάστηση" όπως συνέβη και στην περίπτωση της κοπής των ευκάλυπτων που σε καμία περίπτωση δεν ήταν κλάδεμα. Στο διάστημα που ασχολούμαι με κάποια υποτυπώδη προσπάθεια κατανόησης του περιβάλλοντος, εχω ακούσει κι άλλες απαξιωτικές εκφράσεις για παρόμοια θέματα.

Στην φωτογραφία φαίνονται μία συστάδα από καζουαρίνες ακριβώς δίπλα στο σημείο που γίνονται τα έργα για την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων. Αθελα λογικά το μηχάνημα έξυσε το έδαφος στο σημείο που βρίσκονταν οι ρίζες των δέντρων με αποτέλεσμα αυτά να οδηγούνται στην σταδιακή ξήρανση. Δεν υπάρχει ελπίδα πλέον για κάποια από αυτα και είναι ζήτημα χρόνου, η απομάκρυνση τους. Αν δεν γίνει, υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης τους πάνω στα έργα από τους δυνατούς ανέμους.

Ακόμη μία λάθος εκτίμηση με κόστος την καταστροφή και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας.

Φίλοι του περιβάλλοντος στην Κω