Η ωμή πραγματικότητα στη χώρα μας που δεν θέλουμε να δούμε - Άρθρο του Κώστα Καΐσερλη π. Δημάρχου

Η ωμή πραγματικότητα στη χώρα μας που δεν θέλουμε να δούμε

Άρθρο του Κώστα Καΐσερλη π. Δημάρχου

Αφορμή για αυτό το άρθρο μου έδωσε η φορολόγηση των φιλοδωρημάτων που ο πολίτης προσφέρει σε αυτούς που τον εξυπηρετούν και που κυρίως αφορά υπαλλήλους χαμηλών εισοδημάτων. Αφορά αυτή καθ’ αυτή την φορολόγηση αλλά και την μεθόδευση που επιβλήθηκε, .ώστε να νιώσουμε, εάν θέλουμε τι θα γίνει.

Στόχευσαν στον αδύνατο! Και αυτό είναι το ανάλγητο! Και το μεθόδευσαν που είναι το χειρότερο. Έβαλαν του δικαστές να πουν ότι η φορολόγηση είναι νόμιμη!. Το ανακοίνωσε η ΑΑΔΕ που είναι τάχα μου ανεξάρτητη αρχή, ενώ είναι των δανειστών και μετά ήρθε η κυβέρνηση και χρύσωσε το χάπι με τα 300 αφορολόγητα και χάρηκαν όλοι!. Το εργαλείο τους είναι τα pos και η διασύνδεση τους. Τους έχουν φωτογραφίσει! Όπως ο Ιαβέρης τον Γιάννη Αγιάννη γιατί η ιστορία πάντα αυτή θα είναι! Κάποια μέρα, να είστε σίγουροι, θα προσμετρηθούν και αυτά στον μισθό…

Αυτή την άθλια πράξη την είδαμε. Αυτό που δεν θέλουμε να δούμε είναι αυτό που θα συμβεί στην μεσαία τάξη, που απασχολείται κυρίως στην παροχή υπηρεσιών και που σήμερα για να αντιμετωπίσει την ανυπαρξία του κράτους αποκρύπτει έσοδα από το κράτος!

Ήδη ένα μεγάλο μέρος αυτού το περισσεύματος απορροφάται από την ακρίβεια και τις ιδιωτικές δαπάνες στην υγεία, στην εκπαίδευση και στην κοινωνική μέριμνα γεγονός που μας εφησυχάζει και μας βολεύει. Σταδιακά όμως αυτό το περίσσευμα θα μειώνεται αφενός από τα φορολογικά μέτρα των δανειστών που αποβλέπουν στην είσπραξη των χρημάτων τους και αφετέρου από την φύση των δραστηριοτήτων της μεσαίας τάξης που δεν είναι παραγωγικές, ώστε να αυξάνεται το εισόδημα.

Αυτή η μεσαία τάξη. Δηλαδή τα δύο τρίτα του ενεργού πληθυσμού της πατρίδας μας κάποια στιγμή θα στεγνώσει. Σε ένα κράτος χωρίς παραγωγικές επενδύσεις. Χωρίς περιουσιακά στοιχεία. Με ανύπαρκτες δημόσιες υπηρεσίες υγεία, εκπαίδευσης και κοινωνικής μέριμνας. Με τρισάθλιες αστικές και περιβαλλοντικές υποδομές. Σε ένα κράτος που θα έχει αφυδατωθεί και δεν θα είναι ελκυστικό ούτε και στα σημερινά τραστ, καρτελ και φαντς που αρπάζουν σαν ακρίδες το περίσσευμα αντί να πηγαίνει στις δημόσιες υπηρεσίες.

Αυτό το κράτος δεν έχει μέλλον.

Αυτό τον δρόμο επιθυμούν τα κράτη, δηλαδή οι σύμμαχοι μας, που μας δάνεισαν και υποτίθεται μας έσωσαν, που κόπτονται για την δημοκρατία και την ισότητα, ενώ μας οδηγούν εν γνώση τους στην συνεχή υποτέλεια. Και οι κυβερνήσεις μας (κάπου τρεις χιλιάδες βολεμένα κομματικά στελέχη σε κάθε από τα τρία κόμματα), που υπέγραψαν τα μνημόνια, που δεν έχουν το κουράγιο να αντισταθούν και την δύναμη να πουν την αλήθεια στον κόσμο.

Απλά όπως ο Ιαβέρης κάποιοι θα αυτοκτονήσουν ή θα εξαφανιστούν, αλλά η ζημιά θα έχει γίνει….