ΜΑΝΟΣ ΚΟΝΣΟΛΑΣ: «Δικαίωση των προσπαθειών μας, η δημιουργία αυτόνομης υποεπιτροπής ορεινών περιοχών που αφορά και στις ορεινές περιοχές των νησιών»

Στην τροποποίηση του κανονισμού της Βουλής, που θα ψηφιστεί την προσεχή εβδομάδα, περιλαμβάνεται και η σύσταση αυτόνομης υποεπιτροπής ορεινών περιοχών, που αποτελούσε πρόταση του Βουλευτή Δωδεκανήσου και Προέδρου της Επιτροπής Περιφερειών, κ. Μάνου Κόνσολα, προς τον Πρόεδρο της Βουλής, κ. Κωνσταντίνο Τασούλα.

Συγκεκριμένα, με το άρθρο 3 της σχετικής πρότασης, «προβλέπεται η σύσταση δύο υποεπιτροπών της επιτροπής περιφερειών και, συγκεκριμένα, υποεπιτροπής νησιωτικών επιτροπών και της υποεπιτροπής ορεινών περιοχών, ώστε κάθε υποεπιτροπή να μπορεί να επιλαμβάνεται αποκλειστικώς και πλήρως των ανακυπτόντων ζητημάτων».

Ο Μάνος Κόνσολας, είχε καταθέσει τη σχετική πρόταση από τον Νοέμβριο του 2022, τονίζοντας ότι προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες έχουν διαμορφώσει ειδικό νομοθετικό πλαίσιο για τις ορεινές περιοχές.

Η πρόταση αυτή, αφορά και στις ορεινές περιοχές των νησιών που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα που εκτείνονται πέραν των προβλημάτων των νησιωτικών περιοχών.

Όπως επισημαίνει ο Μάνος Κόνσολας: «η δημιουργία μιας αυτόνομης υποεπιτροπής για τις ορεινές περιοχές αποτελεί το πρώτο βήμα για τη διαμόρφωση μιας εθνικής πολιτικής που θα στοχεύει στην ανάπτυξη, αλλά και στην αντιμετώπιση των ιδιαίτερων προβλημάτων των ορεινών περιοχών».

Ο κ. Κόνσολας, ο οποίος ως Πρόεδρος της Επιτροπής Περιφερειών θα προεδρεύει και στην Υποεπιτροπή Ορεινών Περιοχών, θέτει 5 βασικούς στόχους για τη λειτουργία της:

1^ον: Έναν αποτελεσματικό ορισμό των ορεινών περιοχών/ Δήμων της Ελλάδας, ώστε να υπάρχει το χωρικό υπόβαθρο της εφαρμογής της.

2^ον: Τον καθορισμό εποπτικών αρχών και οργάνων για την υποστήριξη και εποπτεία της εφαρμογής των πολιτικών για τις ορεινές περιοχές. Σημαντική κρίνεται η ύπαρξη μηχανισμών έκφρασης και εκπροσώπησης των τοπικών κοινωνιών στα όργανα αυτά

3^ον: Τον προσδιορισμό πηγών χρηματοδότησης για την υποστήριξη των αναπτυξιακών διαδικασιών και τη διασφάλιση διαφάνειας στη διαχείρισή τους, όπως για παράδειγμα το «ορεινό ταμείο».

4^ον: Την καταγραφή των κύριων προβλημάτων των ορεινών περιοχών, όπως η δημογραφική συρρίκνωση, η ενεργειακή φτώχεια, οι κοινωνικοοικονομικές ανισότητες κ.ο.κ., αλλά και την αναγνώριση ευκαιριών και πλεονεκτημάτων για τις τοπικές κοινωνίες, όπως ο δασικός πλούτος, το ενεργειακό δυναμικό, η παραγωγή προϊόντων ποιότητας κ.ο.κ.

5^ον: Τη σκιαγράφηση αναπτυξιακών προτεραιοτήτων βασισμένων στις πραγματικές δυνατότητες των ορεινών κοινωνιών που θα αξιοποιούν την υφιστάμενη γνώση και τις υπάρχουσες δραστηριότητες σε συνδυασμό με καινοτόμες τεχνολογικά λύσεις.