Σχόλιο του Γιάννη Παππά για την 1η Μαϊου

Σχόλιο του Γιάννη Παππά για την 1^η Μαϊου.

Πρωτομαγιά σήμερα.

Η ημέρα που κάθε χρόνο, δίνει την αφορμή να θυμηθούν όλοι, ότι η Νέα Δημοκρατία, είναι η παράταξη που φροντίζει με ευαισθησία την κοινωνία, που υπερασπίζεται τα δικαιώματα του κάθε Έλληνα πολίτη. Οπωσδήποτε η Αριστερά, δεν δικαιούται να ισχυρίζεται, ότι είναι η πλατιά παράταξη, που έχει το μονοπώλιο της κοινωνικής ευαισθησίας. Τον κόσμο του μόχθου και της εργασίας, αποδείξαμε εμπράκτως, ότι τον νοιαζόμαστε και τον φροντίζουμε εμείς, διότι εμείς αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό από τα 650 στα 780 ευρώ, εμείς βγάλαμε, για πρώτη φορά, την ψηφιακή κάρτα εργασίας, η οποία, επεκτεινόμενη και στον ιδιωτικό τομέα, θα γίνεται γνωστό πλέον, το πόσες ώρες εργάζεται ο καθένας, συνεπώς και για πόσες ώρες θα πληρώνεται. Επί πλέον, η ανεργία μειώθηκε κατά 7 μονάδες αυτή την 4ετία και 300.000 άνθρωποι βρήκαν δουλειά. Αυτό σημαίνει φιλεργατική πολιτική στην πράξη.

Πραγματικά, είναι να αναρωτιέται κανείς, πώς εννοεί η αριστερά την κοινωνική ευαισθησία και για ποια εργασιακά δικαιώματα αγωνίστηκε. Για τους καθηλωμένους και συνεχώς ελαχιστοποιημένους μισθούς, για την υπερφορολόγηση, για την κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας;

Ευτυχώς, οι πολίτες, δεν έχουν άγνοια και δεν ξεχνούν. Γνωρίζουν πολύ καλά, ποιοι, τελικά, τους έδωσαν καλύτερο εισόδημα, ποιοι τους απομάκρυναν από αδιέξοδες καταστάσεις, ποιοι εφάρμοσαν, φιλεργατική πολιτική στην πράξη και όχι σε ευχολόγια.

Τι να πρωτοαναφέρει κανείς; τα μνημόνια από τα οποία θα έβγαινε η χώρα επί ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τελικά, φορτώθηκε με άλλο ένα, για να βγει τελικά, με τους επιτυχημένους χειρισμούς της Ν.Δ. μετά από 11 συνεχόμενες θετικές αξιολογήσεις της Ε.Ε.

Η τετραετία που πέρασε, απέδειξε περίτρανα τα γρήγορα και επιτυχημένα αντανακλαστικά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που αντιμετώπισε με επιτυχία της παγκοσμίου έκτασης κρίσεις και κυρίως, αυτήν που προήλθε από την πανδημία διασφαλίζοντας τους μισθούς και τις θέσεις εργασίας των εργαζομένων.

Αν σε κάτι υπερέχει το ΣΥΡΙΖΑ, είναι το «αλαλούμ», οι πολιτικές «περιπέτειας» για τη χώρα και η παντελής αδυναμία για κατάθεση σοβαρών προτάσεων και θέσεων, για το πως θα κυβερνηθεί η Ελλάδα, σε πορεία ανάπτυξης.

Από καρδιάς λοιπόν, εύχομαι καλό μήνα, που ίσως είναι ο κρισιμότερος της τετραετίας. Ας αναλογιστούμε, ποιος πραγματικά νοιάστηκε για τους εργαζόμενους και ποιος, όλο αυτό το διάστημα, τους λέει ψέματα.