«ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ» ΚΩ: Εκατό χρόνια από την πρώτη λειτουργία μετά την Άλωση

«ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ» ΚΩ

Με αφορμή τις ακραίες δηλώσεις Ερντογάν για την Αγία- Σοφία

ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ

Ο σ’ένα διαρκές παραλήρημα ευρισκόμενος Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν, πριν τις τουρκικές δημοτικές εκλογές, έκανε λόγο για την πρόθεσή του να μετατρέψει το αιώνιο σύμβολο της Ορθοδοξίας, της Ρωμιοσύνης και του Πολιτισμού, την Αγία-Σοφία σε τζαμί! Οι συνήθεις ακραίες απόψεις και απειλές, που προωθούν την αλλοίωση της φυσιογνωμίας της Αγίας-Σοφίας ως ιστορικό-θρησκευτικού Μνημείου καθώς και τη μετατροπή της σε τζαμί. Αδιαφορώντας, άλλη μια φορά, η Τουρκία για τις Διεθνείς Συμβάσεις και το Διεθνές Δίκαιο, προχωράει σε μια κίνηση κατά παράβαση της εφαρμογής της Σύμβασης για την Προστασία της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, που και η ίδια έχει υπογράψει και αφορά ένα ιερό χώρο, που έχει αναγνωριστεί ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την Ουνέσκο!

Η τελευταία λειτουργία στην Αγία Σοφία έγινε την Τρίτη 29 Μαΐου 1453 και μετά η Πόλη αλώθηκε! Αυτό γνωρίζουν οι περισσότεροι. Και όμως, η τελευταία λειτουργία στην Αγία-Σοφία έγινε στις 6 Ιανουαρίου του 1919 από τον παπά-Λευτέρη Νουφράκη (1872-1941) από τις Αλώνες Ρεθύμνου, 466 χρόνια μετά την Άλωση. O πατήρ Λευτέρης υπηρετούσε στη Β΄ ελληνική Μεραρχία, που μαζί με άλλη μία είχαν σταλεί στην εκστρατεία της Κριμαίας και στάθμευαν στην Κωνσταντινούπολη. Μαζί με άλλους αξιωματικούς κατελήφθησαν από μια μεγάλη νοσταλγία που γεννά σε κάθε Έλληνα η Πόλη. Μια ομάδα, λοιπόν, Ελλήνων Αξιωματικών με επικεφαλής τον παπά-Λευτέρη, μαζί με τον Ταξίαρχο Φραντζή, τον Ταγματάρχη Λιαρομάτη, τον Λοχαγό Σταματίου και τον Υπολοχαγό Νικολάου συμφώνησαν να βγουν στην Πόλη και να λειτουργήσουν στην Αγία-Σοφία η οποία ήταν ακόμα τζαμί. Ένας Ρωμιός βαρκάρης τους αποβίβασε στην προκυμαία και τους οδήγησε στην Αγία-Σοφία. Μπήκαν μέσα με ευλάβεια κάνοντας τον σταυρό τους. Εντόπισαν ένα τραπέζι, το τοποθέτησαν εκεί όπου βρισκόταν η Αγία Τράπεζα και η Θεία Λειτουργία ολοκληρώθηκε κανονικά.

Εν τω μεταξύ είχε μαζευτεί πολύς κόσμος, εξοργισμένοι Τούρκοι και Έλληνες της Πόλης, που μετά βίας έκρυβαν τη συγκίνησή τους. Κινδύνεψε η ζωή του Ιερέα και των στρατιωτικών που τον βοήθησαν στη Λειτουργία. Τους προστάτεψε αρχικά η σουλτανική αστυνομία για τον φόβο των αντιποίνων που θα επέσυρε ο φόνος τους. Στη συνέχεια ξέφυγαν μέσα από στενά με τη βοήθεια του ντόπιου βαρκάρη, που τους οδήγησε στο πλοίο τους. Ακολούθησε διάβημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά της Ελλάδας. Επισήμως, ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος επέπληξε τον Ιερέα, ενώ ανεπίσημα, φέρεται ότι τον συνεχάρη.

Ο ηρωικός παπά-Λευτέρης μετείχε ως στρατιωτικός Ιερέας στη Μικρασιατική Εκστρατεία όπου τραυματίστηκε, αλλά και εθελοντικά, παρά την προχωρημένη ηλικία του και ενώ είχε συνταξιοδοτηθεί, στον πόλεμο του 1940-41, όπου έπαθε κρυοπαγήματα. Εκοιμήθη στην Αθήνα στις 5 Αυγούστου 1941 και είναι θαμμένος στο χωριό του. Αξίζει να θυμόμαστε αυτούς τους αληθινούς ήρωες για την άδολη αυτοθυσία και προσφορά τους στην Πατρίδα και για το πλούσιο σε συμβολισμούς τόλμημά τους στην Αγία-Σοφία. Αιωνία τους η μνήμη.

Και, επιτέλους, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η πραγματικότητα φανερώνει ότι με τα συνεχή «δώσε» δεν φτάνεις σε λύση, αντίθετα διεγείρεις τη βουλιμία του αντιπάλου. Η εθνική αφύπνιση, που οδηγεί σε εθνική αυτογνωσία και ενότητα και η προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων είναι μονόδρομος, αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως Ελληνισμός.

.