Ν. Μυλωνάς: Οι καθυστερήσεις αποκατάστασης των ζημιών στο λιμάνι Κω είναι πολιτικό πρόβλημα

Γράφει ο Νίκος Μυλωνάς

Α. Η κατάσταση που υπάρχει στο λιμάνι του Μανδρακίου της πόλης Κω εδώ και ενάμισι χρόνο είναι μια ντροπή. Είμαστε στον Φλεβάρη του 2019, το λιμανι είναι όπως ήταν προ-πέρυσι και δεν υπαρχει ένα χρονοδιάγραμμα; Ποιον εξυπηρετεί η στάσιμη κατάσταση; Γιατί δεν εφαρμόζονται πρακτικές λύσεις;

B. Θα δεχτούμε ότι οι καθυστερήσεις των επισκευών χρεώνονται στην κυβέρνηση. Συνάντηση Βούρδα–Κυρίτση–Καματερού, 17 Οκτ 2017 δηλώνουν: Ιανουάριο 2018 αρχίζουν οι εργασίες για την επισκευή του λιμανιού’’. Είμαστε στον Ιανουάριο 2019, δεν έχει γίνει έναρξη, δεν υπαρχει χρονοδιάγραμμα! Πάμε στα ‘’κουτουρού’’, άρα είναι θεμα πολιτικό και οι κυβερνητικές ευθύνες δεδομένες! Ας δεχτούμε τις κυβερνητικές και τις τεχνικές δυσκολίες. Τότε το πρόβλημα είναι η εφαρμογή προσωρινών λύσεων! Βάσει του καταστατικού του Λιμενικου Ταμείου Κω-Αστυπάλαιας-Νισύρου, είναι αποκλειστική υπευθυνότητα της λειτουργικότητας της λιμενικής ζώνης,της προσβασιμότητας και της ασφάλειας των πεζών, η άμεση παροχή υπηρεσιών εξυπηρέτησης απο-επιβίβασης και η αισθητική των χώρων. Η μετασεισμική κατάσταση χρειάζονταν ειδική διαχείριση και είναι ακατανόητος ο περιορισμός των επεμβάσεων στο κτηριακό. Υπήρχαν προσωρινές, πρόχειρες επεμβάσεις χαμηλού κόστους για να βελτιωθεί η κατάσταση και να αποφύγουμε την έκθεση και το ..κράξιμο. Η δημιουργία για παράδειγμα ξύλινου διαδρόμου ασφαλούς διέλευσης των πεζών, πλάτους 2,50, μήκος 300μμ, έχει κόστος 15-20.000 ευρώ. Οι σημάνσεις, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, φυτεύσεις, κλπ και … μια δίγλωσση πινακίδα: ‘’συγγνώμη… περνάτε με προσοχή’’ κοστίζουν 1000 ευρώ!

Γ. Η κατάσταση που επικράτησε στο Μανδράκι αντανακλά πολιτικές σκοπιμότητες και εντάσσεται στον πολιτικό ανταγωνισμό Δήμαρχου-τοπικού Βουλευτή. Η σκόπιμη αδιαφορία του Δημάρχου μπορούσε να αντιμετωπιστεί. Μια έκτακτη κρατική επιχορήγηση 20.000 ευρώ για αυτές ακριβώς τις μικρο-επισκευές θα ανάγκαζε τον κ. Δήμαρχο να υποχωρήσει, …εκτιθέμενος! Δυστυχώς το ‘’φταίει ο Κυρίτσης’’, βολεύει, και έχει πολιτικά οφέλη! Εξαργυρώνονται ήδη με το προεκλογικό σκηνικό που στήνεται με την συμμετοχή και του κυβερνητικού Βουλευτή (δηλώσεις δημ. συμβούλου Γ. Ζερβού)!

Δ. Οι ευθύνες της δημοτικής αρχής για τα λιμενικά επεκτείνονται. Το Λιμενικό ταμείο δεν έχει ασχοληθεί με τις υποδομές που πρέπει να ενσωματωθούν στις επισκευές. Χρειάζονται νέα δίκτυα ύδρευσης (ΔΕΥΑΚ). Υπόγειες εγκαταστάσεις για απορρίμματα (τεχνική Υπηρεσία). Υπόγειο Δίκτυο (ενδεχομένως με συνεργασία ιδιώτη). Υποδομές φιλοξενίας (τύπου μαρίνας) σε όλη την λιμενολεκάνη του Μανδρακίου (ρευματοδότες, τηλεφωνικές γραμμές-ιντερνέτ, καλωδιακή τηλεόραση, κλπ). Νέος σχεδιασμός των διαδρομών (που είναι το master plan:) και των κινήσεων στην περιοχή, σχέδια αισθητικής αναβάθμισης (ποιότητα των υλικών που θα χρησιμοποιηθούν, αστικός εξοπλισμός, φυτεύσεις, χωροθέτηση στάθμευσης πλοίων, εικαστικές προσθήκες, ασφάλεια και φύλαξη με νέες μεθόδους κλπ). Εγκατάσταση μηχανισμού αυτόματης παρακολούθησης της ποιότητας του θαλάσσιου νερού και επισήμανσης των ρυπάνσεων με εγκαταστάσεις αντιμετώπισης έκτακτων ζημιών, επισήμανσης-ενημέρωσης των παλιρροϊκών κυματισμών σε περίπτωση σεισμών, ηλεκτρονικές πληροφοριακές πινακίδες για το νησί κλπ. Γιατί αδιαφορεί και τι περιμένει;

Ε. Το υπάρχων κτήριο-τέρμιναλ του λιμανιού κακώς θεωρήθηκε εξ ολοκλήρου άχρηστο. Οι τουαλέτες για παράδειγμα θα μπορούσαν να επισκευαστούν και να λειτουργούν στην θέση τους αποφεύγοντας τις πολυδάπανες και κακής ποιότητας υπηρεσίες των χημικών WC. Χρειάστηκε ένας χρόνος για να γίνει μια αίθουσα αναμονής! Το καφέ-μπαρ δεν λειτουργεί εδώ και 4 μήνες! Γιατί αυτή η αδιαφορία και η αδυναμία να αντιμετωπιστούν απλά ζητήματα;

Ζ. Δημοτικές τουαλέτες. Την περίοδο των Ιταλών και μέχρι το 1990 υπήρχαν 3 σημεία ‘’βεσπασιανών’’ στο κέντρο της πόλης. Σήμερα το ένα (δημοτικό ανθόκηπο) θάφτηκε και τα άλλα 2 δεν λειτουργούν με αποτέλεσμα να έχουν καταστραφεί. Η δημοτική αρχή πρότεινε ένα μοντέλο ιδιωτικοποιημένης λειτουργίας, φορτώνοντας το κόστος της επισκευής στον ιδιώτη, χωρίς αποτέλεσμα. Προφανώς η πρόταση χρειάζονταν αναπροσαρμογή με την συμμετοχή του Δημου στην επισκευή. Ο ισχυρός Δήμος που κάνει έργα μόνος …. δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει την επισκευή και να βρει μια νέα μορφή συνεργασίας λύνοντας το πρόβλημα; Τα 5 χρόνια δεν δικαιολογούν την απραξία.

Η. Όλοι κατανοούμε την οικονομική δυσπραγία Δήμου, Κυβέρνησης, Κράτους στις συνθήκες καταναγκασμού του μνημονιακού καθεστώτος. Όμως και μέσα σε αυτές τις κακές καταστάσεις υπάρχουν περιθώρια θετικών κινήσεων και δυστυχώς δεν έγιναν και εξακολουθούν να μην γίνονται! Αυτές θα τεθούν υπό την κρίση του Λαού στις προσεχείς δημοτικές εκλογές.