Ένα σύντομο αφιέρωμα στην μνήμη του Οφθαλμίατρου π βουλευτή κ υπουργού Σταμάτη Μανούση

Ένα μικρό αφιέρωμα στην μνήμη του Οφθαλμίατρου π βουλευτού Δωδεκανήσου κ π Υπουργού Υγιεινής Σταμάτη Μανούση (1905- 7/7/1981)Στις αρχές της δεκαετίας του ´60 στην πολιτική σκηνή της Κω εμφανίζεται σε ενεργό πολιτικό ρόλο πλέον ένας γιατρός που εργαζόταν στην Αθήνα και που από την κλινική του στην οδό Νεοφύτου Βάμβα 9 κ την ανιδιοτελή προςφορα του στους πατριώτες του έγινε γνωστός σε όλο το νησί κ η κλινική ονομάσθηκε "στέγη των ΚΩΩΝ "Η φιλανθρωπική προσφορά του ίσως μοναδική αυτήν την περίοδο. Σπούδαζε φοιτητες περιέθαλπτε δωρεάν συμπατριώτες του χειρουργούσε δωρεάν και πέραν αυτών εμφανίσθηκε σαν φορέας κοινωνικής αλλαγής και ανατροπής του τότε κοινωνικου κατεστημένου.
Χαρακτηρίσθηκε Ανθρωπιστής – Ιπποκρατιστής με σοσιαλιστικά χαρίσματα. Στο πλαίσιο αυτό οι προεκλογικές του δεσμεύσεις αφορούσαν τη δημιουργία λιμενοβραχίονα στο νέο λιμάνι που θα κατασκευαζοταν για να πλευρίζουν τα καράβια και να σταματήσει η μετάβαση στο πλοίο με τα γκαζολινα
Η κατασκευή κατοικιών για να μείνουν οι διαμένοντες σε παραπήγματα (62 οικογένειες) από λαμαρίνες
Να γίνει η επέκταση του αεροδρομίου
Να αποκτήσει η ΚΩΣ νέο Νοσοκομείο, να ηλεκτροδοτηθούν τα χωριά να ολοκληρωθεί το Ιπποκράτειο Μέλαθρο του ΔΙΙΚΩ
Ο Κώος που ζούσε στην Αθήνα αλλά η καρδιά του και η σκέψη είχαν μείνει για πάντα στην ΚΩ.
Αυτά τα έργα (Για το Νέο Νοσοκομείο έχουν γραφτεί πολλα και είναι γνωστή η άρνηση της τότε διοίκησης του Νοσοκομείου για την κατασκευή του) ενώ είχαν εκταμιευθεί τα κονδύλια κ τα σχέδια ήσαν έτοιμα
52χρόνια μετά από την έναρξη της κατασκευής τους με την υπενθύμιση κ την γνωστοποίηση στο ευρύ κοινό βγάζουν από την λήθη τα γεγονότα και τον άνθρωπο που μόχθησε και θυσιάστηκε πολιτικά για την πραγμάτωση τους γιατί ήθελε την πρόοδο και την ανάπτυξη του τόπου του. Είχε τη βούληση να ανοίξει καινούργιους δρόμους. Σε δύσκολους τομείς με απήχηση στα λαϊκά στρώματα με αίσθηση του καθήκοντος προς την πατρίδα του και με συνέπεια και σταθερότητα στα λεγόμενά του. Το εργο και την τιμιότητα του είναι το μόνο που αναμένεται δικαιωματικά για την ιστορική του μνήμη.

Σήμερα 52 χρόνια μετά, στα λαϊκά ζουν οι οικογένειες που ζούσαν στις τρώγλες,στα παραπήγματα στις καμπίνες μαζί με τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους (τα περισσότερα τριώροφα πλεον)
Πριν 52 χρόνια για πρώτη φορά τα ατμόπλοια Κανάρης, Μιαούλης, Αικατερίνη, Καραισκακης, Φίλιππος, Άδωνις, Μιμίκα, Παντελής, κ αλλα ,δεν θα αγκυροβολούν έξω από το Λιμάνι.Θα πλευρίζουν στο νέο λιμενοβραχίονα Οι λεγόμενες λάντζες, οι αγαπημένες μας τότε Σεβαστιάνα Πούλια.Μαρία.που . πηγαινοέρχονταν δυο και τρεις φορές για να εξυπηρετησουν να μεταφέρουν τους επιβάτες κ τα εμπορεύματα θα διακόψουν την διακίνηση τους
Η Τουριστική κ η Εμπορικη Ανάπτυξη προ των πυλών
Ακολουθεί η επτάχρονη δικτατορία κ οι μετέπειτα Δημοτικές αρχές που για δικούς τους λόγους δεν ανεφέρθησαν δεν υπενθύμισαν τον άνθρωπο που μοχθησε κ θυσιαστηκε πολιτικά οικονομικά συναισθηματικά για την υλοποιηση των εξαιρετικά σημαντικών έργων ·του ταπεινου αυτού Ανδρος .

«Τα ασίγαστα πολιτικά πάθη της εποχής οδήγησαν κάποιους κομματικούς παράγοντες του νησιού στην υπονόμευση των προσπαθειών του Σταμάτη Μανούση για να ομολογήσουν όμως αργότερα μετά το θάνατό του το αδιαμφισβήτητο ήθος του και τα αγνά πατριωτικά και δημοκρατικά του συναισθήματα.
"Οι θεμέλιοι λίθοι των εγκαινίων αφηρέθησαν απο την Δικτατορία κ ετέθησαν στην λήθη των επερχόμενων γενεών
Παρατίθενται αναφορές εις μνήμη του

• Μιχαλης Κουγιουμτζής
Ο Στ. Μανούσης υπήρξε ανθρωπιστής χριστιανός με πλούσια σοσιαλιστικά χαρίσματα
• Παντελης Σβουρενος 12/4/14
" ....Ένα από τα μεγάλα έργα που έκανε ο ΣταματηςΜανούσης στην Κω ήτανε ο εκσυγχρονισμός του λιμανιού μας. Εκείνος έκανε τη μεγάλη προβλήτα που δένουνε τα μεγάλα καράβια. Πριν τον Μανούση, τα καράβια αράζανε μέσα βαθιά και πηγαίνανε οι επιβάτες πάνω με τα γαζολίνα, τη «Σεβαστιάνα», την «Πούλια»...... Αν δεν υπήρχε ο Μανούσης τότε το 1966, εμείς θα πηγαίναμε ακόμα στα καράβια με τα γαζολίνα..."
Απόστολος Κακλαμάνης (Πρ πρόεδρος Βουλης των Ελλήνων) "....μας συνέδεσε η κοινή πίστη στις αξίες και τα ιδανικά της Δηµοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, ο Σταµάτης Μανούσης υπηρέτησε µε ολοκληρωτική πνευματική αφοσίωση σε όλη τη διάρκεια του βίου του, παρά το γεγονός ότι η πολιτική επιλογή του, σε µια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή της πολιτικής του διαδρομής, στην οποία οδηγήθηκε χωρίς ίχνος προσωπικής ιδιοτέλειας, είναι ασφαλώς αντικείμενο κριτικής, όπως άλλωστε πρέπει να συμβαίνει σε µια
Δημοκρατία......"

Φωτογραφία από την επιμνημόσυνη δέηση στο ταφικό μνημείο του Σταμάτη Κ Μανούση απο τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ Νικήτα στην επέτειο του Θανάτου του (7/7/81)