Η σεξουαλική κακοποίηση των ανηλίκων μπορεί να είναι ένα «βουβό» πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία, αλλά εμφανίζει σημάδια, σημάδια που μια ευαισθητοποιημένη κοινωνία δεν πρέπει να τα αγνοεί

Σαν βόμβα έσκασε η είδηση ότι δυο γονείς στη Λέρο κακοποιούσαν τα παιδιά τους.

Σύμφωνα με πληροφορίες οι γονείς, όχι μόνο κακοποιούσαν σεξουαλικά τα παιδιά τους, αλλά μάλιστα το απολάμβαναν και σταματούσαν μόνο όταν εκείνα έκλαιγαν…

Όπως προέκυψε από την αστυνομική έρευνα, τα αδέρφια, για πολλά χρόνια υπέστησαν σεξουαλική, σωματική και ψυχική κακοποίηση τόσο από τη μητέρα τους, όσο και από τον πατέρα τους, ενώ τον Ιούλιο του 2017 , το κορίτσι και το μικρότερο αγόρι της οικογένειας είχαν νοσηλευθεί με εισαγγελική παραγγελία σε νοσοκομείο Παίδων.

Στη Λέρο όπως προκύπτει γνώριζαν, αλλά δεν τολμούσαν να μιλήσουν, όπως είπαν σε δηλώσεις τους σε ηλεκτρονικά μέσα, λόγω του φόβου που προκαλούσε ο πατέρας της οικογένειας, ενώ η κοινωνική κατακραυγή έντονη και πολύ περισσότερο εναντίον της μητέρας, καθώς η μητέρα είναι το σύμβολο της ζωής, της ανιδιοτελούς αγάπης και της αυτοθυσίας.

Πέρα όμως από τις δικαιολογημένες αντιδράσεις και τα δριμεία κατηγορώ της κοινωνίας για τις φρικιαστικές πράξεις των δραστών, ένα είναι σίγουρο ότι τα παιδιά τόσα χρόνια έδειχναν σημάδια της κακοποίησης στο κορμί και στη ψυχή τους. Όταν απουσιάζει το χαμόγελο από τα χείλη των παιδιών, όταν τα παιδιά ακόμα και μέσα από τη σιωπή τους δείχνουν ότι κάτι συμβαίνει, πολλοί, εκτός του οικογενειακού τους περιβάλλοντος, οφείλουν να το δουν και με τις παρεμβάσεις τους να προστατεύσουν τα παιδιά.

Είναι σχεδόν αδύνατο να μη γνωρίζει κανείς ή να μην έχει βάσιμες υποψίες και πολύ περισσότερο όταν συμβαίνει ένα τέτοιο γεγονός σε μια μικρή κοινωνία. Τρομάζει το γεγονός ότι τόσα χρόνια τα παιδιά αφέθηκαν να βασανίζονται, όπως όλα τα παιδιά που βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις.

Τρομάζει, επίσης, το γεγονός ότι ενώ είναι κοινό μυστικό, όταν αποκαλυφθεί η κακοποίηση των παιδιών από ένα τυχαίο περιστατικό, ολόκληρη η κοινωνία αντιδρά και επιτίθεται στους δράστες, στα τέρατα όπως τους αποκαλεί, ενώ θα μπορούσε να αντιδράσει και να σταματήσει την επικινδυνότητα "τέτοιων ανθρώπων" προτού βιάσουν τη ψυχή και το κορμί των παιδιών.

Η ευθύνη της κοινωνίας μεγάλη, συνένοχη με τη σιωπή της. Μπορούμε να αντιδράσουμε σε τόσο νοσηρές καταστάσεις που συμβαίνουν δίπλα μας και να τις αποτρέψουμε. Οφείλουμε όταν έχουμε βάσιμες υποψίες ότι τα παιδιά βιώνουν κακοποίηση στο σπίτι τους, να ενδιαφερθούμε και να ενημερώσουμε. Κι αν ακόμα δεν ξέρουμε πως να αντιδράσουμε, οφείλουμε να ενημερωθούμε. Το κλειδί της πρόληψης βρίσκεται στην ενημέρωση.

Πρωτίστως όμως οφείλουν να παρεμβαίνουν έγκαιρα οι αρμόδιες υπηρεσίες και να μην ρίχνουν την ευθύνη η μία στην άλλη, ή να παίρνουν τις αποφάσεις όταν αποκαλυφθεί τυχαία το γεγονός. Οφείλουν να παρεμβαίνουν, αποτελεσματικά, προτού η ψυχή και το κορμί των παιδιών κακοποιηθεί βάναυσα, προτού τα εγκλήματα αυτά αποτυπωθούν στη ψυχή τους αφήνοντας ανεξίτηλα τραύματα.

Ασφαλώς, δεν πρέπει να περάσουμε στην αντίπερα όχθη και να καταδικάσουμε ολόκληρη την κοινωνία της Λέρου.

Η αλήθεια είναι όμως ότι μπορεί η σεξουαλική κακοποίηση των ανηλίκων να είναι ένα «βουβό» πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία, αλλά εμφανίζει σημάδια, σημάδια που μια ευαισθητοποιημένη κοινωνία δεν πρέπει να τα αγνοεί, ώστε ο ανήλικος που τα εμφανίζει να προστατευτεί έγκαιρα.