Ποτέ πια Φασισμός! Ελευθερία! Δημοκρατία! Εθνική Ανεξαρτησία! Λαϊκή Κυριαρχία!Μέσα στις δύσκολες και δυσάρεστες εποχές που ζούμε, το κλίμα απογοήτευσης, θλίψης και απελπισίας, οι επετειακές υπομνήσεις ιστορικών στιγμών της σύγχρονης ιστορίας, πέφτουν σαν πολύ μεγάλες και βαριές πέτρες στους ώμους μας.
Ούτε τον φασισμό σαν ακραία μορφή σκέψης και διαχείρισης καταφέραμε να κλείσουμε στο ….χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Την 21η Απριλίου 1967 ο ποιητής Γ. Σεφέρης, έγραψε με σαρκασμό και πίκρα στο ημερολόγιο του:
<<Ελλάς πυρ! Ελλήνων πυρ! Χριστιανών πυρ!
Τρεις λέξεις νεκρές.
Γιατί τις σκοτώσατε;>
Ο Σεφέρης με την διορατικότητα του ποιητή προείπε και απάντησε πριν διατυπωθεί το προπαγανδιστικό μήνυμα του καθεστώτος της 7χρονης δικτατορίας: ‘’Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια’’.
Βίωσε την μικρασιατική καταστροφή από την μεριά της προσφυγιάς και είχε επίγνωση της αδυναμίας της Αστικής τάξης της εποχής του, να χειριστεί τα εθνικά ζητήματα. Υπηρέτησε το ελληνικό κράτος σε υψηλές διοικητικές αποστολές. Έχοντας συνείδηση της ταξικής του θέσης, καταδίκασε σε αυτές τις 3 γραμμές την ιδεολογία και την πολιτική επιλογή των κυρίαρχων κύκλων και της αστικής τάξης της εποχής.
Συνειδητά πέρασε σε άσκηση σιωπής και μόνο μετά από 1 χρόνο μέσα στο γενικότερο εκείνο κλίμα φόβου, τρομοκρατίας, συμβιβασμού και υποταγής στην δικτατορία, προχώρησε σε επίσημη καταγγελία της χούντας με την περίφημη δήλωση του: ‘’…στις δικτατορικές καταστάσεις η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία παραμένει αναπότρεπτη στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μας βασανίζει συνειδητά ή ασυνείδητα όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία τόσο προχωρεί το κακό!’’.
Ένα χρόνο μετά η κηδεία του ήταν η αφορμή για την πρώτη και μεγαλύτερη αντιδικτατορική διαδηλωση του Ελληνικού Λαού.
Η τραγική επιβεβαίωση των προβλέψεων ήλθε με την καταστροφή της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Οι συνθήκες περιορισμού της εθνικής ανεξαρτησίας και υποδούλωσης στον Αμερικανικό παράγοντα, αναστολής της Λαϊκής κυριαρχίας, απαγόρευσης των αστικών ελευθεριών, κατεδάφισης των εργατικών δικαιωμάτων και παράδοσης της χώρας στα ξένα συμφέροντα, οδήγησαν στην καθήλωση το τόπο και στην φυγή τους ανθρώπους του και στην αδυναμία δημιουργίας πολιτικής και οικονομικής τάξης ικανής να χειριστεί κρίσιμες καταστάσεις εξυπηρετώντας το εθνικό συμφέρον.
Σήμερα σε συνθήκες νέων Εθνικών και Λαϊκών περιορισμών των ‘’αγορών’’ και του ‘’χρήματος’’ η πατρίδα μας και ο Λαός της ζει μια παρατεταμένη νύχτα. Μια νύχτα που πριν 6 χρόνια, ‘’…στην αρχή της, φάνταζε εύκολη. Η τραγωδία όμως ‘παραμένει αναπότρεπτη στο τέλος. Όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου’’. Η ιστορία ως φάρσα και ως τραγωδία!
Ποτέ πια Φασισμός! Ελευθερία! Δημοκρατία! Εθνική Ανεξαρτησία! Λαϊκή Κυριαρχία!
Ν. Μυλωνάς