Δωρεάν παιδεία (;).Γράφει ο Κώος εθελοντής του ''Ποταμιού'' Κλεόβουλος Ιωάννου.

του Κλεόβουλου Ιωάννου

Μιλάμε για δωρεάν παιδεία, υπήρξε όμως ποτέ στην Ελλάδα;
Δωρεάν παιδεία στην χώρα μας ποτέ δεν υπήρξε για να καταλάβετε οι γονείς στην Ελλάδα δαπανούν 950 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο για τη συμπληρωματική – εκτός σχολείου – ιδιωτική εκπαίδευση (φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα) των παιδιών τους.

Η Ελλάδα, σύμφωνα με την έκθεση του εκδοτικού οίκου Pearson, έχει το χειρότερο εκπαιδευτικό σύστημα στην Ευρώπη και εμείς αντί να δούμε τι φταίει και τι μπορούμε να κάνουμε για να διορθώσουμε το πρόβλημα το αφήνουμε για να το ρίξουμε αργότερα στην επόμενη κυβέρνηση και εκείνη με την σειρά της στην επόμενη. Εδώ όμως δεν μιλάμε για εκλογές! Μιλάμε για τις ζωές και το μέλλον των παιδιών της Ελλάδας, μιλάμε για αυτούς που αργότερα θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Είναι όμως έτσι; Φαίνεται ότι πολλοί από τους σημερινούς νέους δεν θα παίξ
ουν κάποιο ρόλο στο μέλλον της χώρας μας και αυτό γιατί όλο και περισσότεροι νέοι φεύγουν στο εξωτερικό, αφού η ανεργία των νέων στην Ελλάδα αγγίζει το 60%. Καταλήξαμε να έχουμε έναν εγχώριο πληθυσμό που γερνά και τα παραγωγικά μας μυαλά να βρίσκονται στο εξωτερικό.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι νέοι του σήμερα θα είναι οι εργαζόμενοι και οι επιχειρηματίες του αύριο που θα ξαναβάλουν μπρος την παραγωγή και θα ξαναδώσουν πνοή στα όνειρα μας για μια σύγχρονη Ελλάδα σε μια δίκαιη Ευρώπη.

Το υπουργείο προτίθεται να αυξήσει τις ώρες των μαθημάτων. Αλήθεια, ξέρουν την κατάσταση;
Οι μαθητές ζητούν μαθήματα που θα τους βοηθήσουν να «αναπνεύσουν» αλλά και να εκφραστούν: Μουσική Ζωγραφική, Θέατρο… Ζητούν να μαθαίνουν πράγματα χρήσιμα για τη ζωή τους, για τα οποία όμως το σχολείο σήμερα δείχνει αδιάφορο, όπως: Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση, Αγωγή Υγείας, Οδική Συμπεριφορά.

Μια σειρά μέτρων για την παιδεία, και μάλιστα με το χαρακτήρα του επείγοντος, θα μπορούσε να περιλαμβάνει τα παρακάτω:

1. Οι αποφάσεις για το περιεχόμενο της παιδείας να παίρνονται από κοινού από όλες τις παρατάξεις που βρίσκονται στην Βουλή των Ελλήνων. Με τον τρόπο αυτό θα σταματήσει να γίνεται η παιδεία ένας χώρος όπου ο κάθε πολιτικός τον χρησιμοποιεί για να πάρει ψήφους και το σημαντικότερο: να σταματήσουν επιτέλους αυτές οι αλλαγές που βλέπουμε στην παιδεία όταν αλλάζει μια κυβέρνηση ή ο Υπουργός Παιδείας.

2. Τακτικά επιμορφωτικά σεμινάρια, ανά έξι μήνες για όλους τους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται και διδάσκουν στα Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια της χώρας, με σκοπό να μάθουν και να εφαρμόσουν καινούριες μεθόδους διδασκαλίας που να αποδίδουν περισσότερα στους μαθητές.

3. Αξιολόγηση, με αξιοκρατικά κριτήρια, σε όλους τους εκπαιδευτικούς. Οι εκπαιδευτικοί που διαμαρτύρονται συσχετίζουν την αξιολόγηση με πιθανές απολύσεις. Πράγματι, είναι λυπηρό να χάνουν άνθρωποι τη δουλειά τους αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ένας ανίκανος εκπαιδευτικός δικαιούται να χαραμίζει τις ώρες των μαθητών του.

4. Χρησιμοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων με την τεχνολογία των πολυμέσων (συνδυασμός κειμένου – εικόνας – ήχου). Η τεχνολογία αυτή δίνει τη μοναδική δυνατότητα στον μαθητή να προσεγγίσει και να επεξεργασθεί σύνθετες πληροφορίες με ποικίλους συνδυασμούς και δυνατότητες.

5. Οι ξένες γλώσσες να είναι υποχρεωτικές και σε καθημερινή βάση στο πρόγραμμα των μαθητών και μέσα από το ελληνικό σχολείο να μπορούν να αποκτηθούν και τα ανάλογα πτυχία.

6. Το μάθημα της Πληροφορικής να παρέχει τις δεξιότητες που απαιτούνται ώστε οι μαθητές τελειώνοντας το Γυμνάσιο και το Λύκειο να έχουν αποκτήσει μια αναγνωρισμένη πιστοποίηση γνώσης υπολογιστών.

7. Να αυξηθούν οι ώρες της Φυσικής Αγωγής ώστε σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης το μάθημα να ξεκινάει με μια ώρα Γυμναστικής.

Είναι τέλος απαραίτητο κατα την γνώμη μου ότι το Ποτάμι πρέπει να ηγηθεί μιας προσπάθειας για τη δημιουργία διακομματικής επιτροπής παιδείας. Η επιτροπή θα συνεδριάζει ανά τακτικά χρονικά διαστήματα με σκοπό να εξασφαλίζει τη συναίνεση όλων των κομμάτων και των ενδιαφερόμενων φορέων πάνω στις βασικές κατευθυντήριες γραμμές της παιδείας στην Ελλάδα. Ίσως έτσι οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα να σχεδιάζονται σε βάθος δεκαετίας και να μην αλλάζουν όπως συμφέρει τις παρατάξεις αλλά και τις κομματικές επιδιώξεις του / της εκάστοτε Υπουργού.

*Ο Κλεόβουλος Ιωάννου είναι εθελοντής του Ποταμιού

topotami.gr