Μήνυμα συλλόγου γυναικών Κω για την γιορτή της γυναίκας.

ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΩ

ΓΙΑ ΤΗΝ 8^η ΜΑΡΤΗ

Χαιρετίζουμε σήμερα όλες τις γυναίκες , τις εργαζόμενες, τις άνεργες , του μικρομάγαζου, τις σπουδάστριες και φοιτήτριες, τις μετανάστριες,

όλες τις γυναίκες του μόχθου που δίνουν καθημερινά έναν μεγάλο αγώνα για να επιβιώσουν αυτές

και οι οικογένειές τους, ενώ δέχονται την πιο βάρβαρη αντιλαϊκή επίθεση.

Τιμάμε σήμερα την 8η Μάρτη, την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας Οι αγώνες των εργατριών τον 19ο αιώνα στις ΗΠΑ, την Αγγλία, τη Γαλλία, την Ελλάδα,

αποτελούν για μας φωτεινό φάρο. Μας δείχνουν το δρόμο οι αγώνες εκείνων των γυναικών που

έσπασαν τις αλυσίδες του φόβου για να διεκδικήσουν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ίσες

αμοιβές με τους άνδρες.

Η φετινή 8η Μάρτη βρίσκει τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας να ματώνουν από τα αντιλαϊκά

αντεργατικά μέτρα. Η επίθεση της ΕΕ, της ελληνικής κυβέρνησης, των μονοπωλιακών ομίλων για

να πληρώσει ο λαός την κρίση τους συνεχίζεται αμείωτη. Οι εργαζόμενες βιώνουν την ανασφάλεια

της απόλυσης, την εργοδοτική τρομοκρατία. Οι άνεργες, οι απλήρωτες, οι ανασφάλιστες ζουν με

τον καθημερινό εφιάλτη πως θα τα βγάλουν πέρα. Οι αυτό

απασχολούμενες οδηγούνται στην

ανεργία. Οι φτωχές αγρότισσες και οι εργάτριες γης μένουν χωρίς σύνταξη, φάρμακα, περίθαλψη.

Οι νέες της μαθητείας πετιούνται στην ανακυκλωμένη ανεργία των voucher. Η έγκυος που της

έκοψαν το επίδομα του τοκετού ακριβοπληρώνει τις προγεννετικές εξετάσεις και τον τοκετό. Η

μωρομάνα που της στερούν τον παιδικό σταθμό πληρώνει δυσβάσταχτα τροφεία. Η γυναίκα της

τρίτης ηλικίας βάζει όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για φάρμακα, γιατρούς, νοσοκομεία. Η

γυναίκα ΑμΕΑ μένει χωρίς κοινωνική στήριξη. Η μάνα της μονογονεϊκής οικογένειας δοκιμάζεται

από την έλλειψη ιδιαίτερων κοινωνικών παροχών. Η μητέρα που το παιδί της συνθλίβεται από τα

ναρκωτικά δεν έχει κανένα στήριγμα. Οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας τσακίζονται από τους

φόρους και τα χαράτσια, άλλες στερούνται το ηλεκτρικό και τη θέρμανση, χάνουν το σπίτι τους ή

τρέφονται από τα συσσίτια.

Όλες

αυτές οι γυναίκες ξέρουν πια από την πείρα τους ότι ο μονόδρομος της ΕΕ δεν ήταν ο δρόμος

της δικής τους ευημερίας, αλλά ο δρόμος για να κερδίσουν ακόμα περισσότερα τα ευρωπαϊκά και

ντόπια μονοπώλια από το τσάκισμα των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων της εργατικής τάξης

και των λαϊκών στρωμάτων.

Είναι γεγονός πως τα περισσότερα από τα αντιδραστικά μέτρα υλοποιήθηκαν μέσω των Δήμων και

των Περιφερειών για την απευθείας και άμεση προώθηση των ευρωενωσιακών πολιτικών που

αφορούν ιδιαίτερα τις γυναίκες. Ας το πάρουν υπόψη τους οι γυναίκες δεδομένου ότι βρισκόμαστε

στο κατώφλι των ευρωεκλογών και των τοπικών εκλογών.

Γι' αυτό τη φετινή 8η Μάρτη βρωντοφωνάζουμε "

Έξω

από την ΕΕ και με τον πλούτο στα χέρια του

λαού, οι γυναίκες αγωνιζόμαστε και κατακτάμε τα σύγχρονα δικαιώματά μας". Το μήνυμά μας στις

γυναίκες του καθημερινού μόχθου αποτυπώνει τις βασικές προϋποθέσεις που πρέπει να υπάρξουν

για να μπορέσουν οι γυναίκες να κατακτήσουν όλα αυτά που τους ανήκουν και σήμερα τους τα

στερούν. Σήμερα οι νέες τεχνολογίες και η επιστήμη έχουν απογειώσει την παραγωγικότητα της

εργασίας και όλες οι γυναίκες θα έπρεπε να έχουν μια σταθερή και μόνιμη δουλειά, με μισθό που

θα καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες τους, με εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με δημόσιες

και δωρεάν υπηρεσίες υγείας, παιδείας, πρόνοιας, με ελεύθερο χρόνο που θα τον διαθέτουν σε

πολιτιστικές ή αθλητικές δραστηριότητες για να αναπτύξουν τις ιδιαίτερες κλίσεις και ανάγκες

τους. Και βέβαια οι δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα μπορούν να εξασφαλίσουν τις

προϋποθέσεις για ουσιαστική και ολόπλευρη προστασία της μητρότητας.

Γι' αυτό μόνο έξω από την ΕΕ, απ' αυτή τη λυκοσυμμαχία, μπορούν οι γυναίκες να έχουν μια ζωή

σύμφωνη με τις σύγχρονες ανάγκες τους, καθώς ΕΕ και ισοτιμία των γυναικών είναι πράγματα

ασυμβίβαστα. Η ΕΕ είναι μια συμμαχία θηρίων, κι η μόνη διαφοροποίηση που επιδέχονται είναι να

μεταμφιεστούν με τα ματωμένα δέρματα των θυσιασμένων προβάτων.

Γυναίκες των λαϊκών στρωμάτω.

Στις 8 του Μάρτη τιμάμε την εργαζόμενη γυναίκα που κέρδισε με τις θυσίες της μια καλύτερη θέση

δίπλα στον άντρα σύντροφό της, όταν οι εκμεταλλευτές και των δύο είχαν συμφέρον να στερήσουν

κι από τον ένα και από τον άλλον τη δύναμη για ν' αντιπαλέψουν πλάι-πλάι, στη ζωή και στη

δουλειά, τους υπεύθυνους της κοινής καταπίεσής τους.

Σήμερα μπροστά στην 8η Μάρτη του 2014 η ΟΓΕ απευθύνεται σε σένα γυναίκα της λαϊκής

οικογένειας, σε σένα εργαζόμενη, άνεργη, αυτό

απασχολούμενη, σε σένα φτωχή αγρότισσα, σε σένα

νέα γυναίκα, φοιτήτρια ή σπουδάστρια των σχολών ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ, σε σένα νέα μητέρα.

Σε καλούμε να σπάσουμε μαζί τις αλυσίδες του φόβου και να διεκδικήσουμε μαζί όλα αυτά που

μας ανήκουν και σήμερα μας τα στερούν. Η λύση για όλες μας βρίσκεται στον συλλογικό και

οργανωμένο αγώνα ενάντια στις αιτίες που δημιουργούν τα προβλήματα που μας

καταδυναστεύουν. Η λύση βρίσκεται στους αγώνες και την κοινή δράση μας με το ΠΑΜΕ, την

ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ. Αντίπαλός μας είναι όποιος κερδίζει από τον ιδρώτα μας και

νέμεται τον πλούτο που ο λαός παράγει. Για αυτό παλεύουμε ενάντια στην ΕΕ και τα μονοπώλια. Γι

αυτό διεκδικούμε μόη και σταθερή δουλειά για όλους και όλες με μισθούς που θα καλύπτουν τις

σύγχρονες ανάγκες, με εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Δημόσιο και δωρεάν σύστημα

υγείας, παιδείας και πρόνοιας, σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες και στα 50 για αυτές που δουλεύουν

στα ΒΑΕ και ολόπλευρη προστασία της μητρότητας με άδειες, επιδόματα, δομές και σύστημα

αναπαραγωγικής υγείας. Για αυτό είμαστε αλληλέγγυες με τις γυναίκες όλου του κόσμου που

παλεύουν ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα σχέδια του για να ζήσουν στις δικές τους πατρίδες με

αξιοπρέπεια και ισοτιμία.

Η συμμετοχή των γυναικών στους αντιμονοπωλιακούς αγώνες τους ριζοσπαστικού γυναικείου

κινήματος μπορεί να φέρνει αποτελέσματα και να οδηγήσει προοπτικά, μέσα στα πλαίσια της

Λαϊκής Συμμαχίας, στη ριζική αντιμετώπιση των λαϊκών προβλημάτων άρα και των σύγχρονων

αναγκών των γυναικών της εργατικής τάξης.

Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι ανάγκη να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο των εργατριών της Ν.

Υόρκης, πιάνοντας γερά τη σκυτάλη που μας παραδόθηκε. Είναι σκυτάλη ποτισμένη με αίμα

σκληρότατων αναμετρήσεων αλλά και σύμβολο σημαντικών κατακτήσεων που δεν θα τις

αφήσουμε να πάνε χαμένες.

ΖΗΤΩ Η 8η ΜΑΡΤΗ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ,

ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ