Η τοπική πολιτική πραγματικότητα υπό την σκιά των επερχόμενων τοπικών εκλογών.

---''πολλά κακήν εντύπωσιν'' προκάλεσε η αλλαγή της 70-χρονης ανάγλυφης επιγραφής ''ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ'' στο κτήριο της, δίπλα στην είσοδο του Ιπποκρατείου! Πριν μια βδομάδα τα γραφεία της Τράπεζας Δωδεκανήσου με το ωραίο σήμα της ''τριήρους της Καμείρου'' έκλεισαν!
Πόσα τιμαλφή του τόπου μας, άραγε, θα αλλάξουν χέρια την περίοδο της κρίσης χρέους;
Δρομολογούνται αλλαγές στην δημόσια+δημοτική περιουσία. Η ανακατανομή χρήματος και περιουσιών που εξελίσσεται βάζουν στην μια μεριά ελληνικές και ξένες επιχειρήσεις και στην άλλη τους εργαζόμενους και τα χαμηλά αμειβόμενα στρώματα της κοινωνίας. Γι αυτό η δυσπραγία απλώνεται. Η φτώχεια σκεπάζει τις γειτονιές και τις συνοικίες. Η δυσαρέσκεια είναι διάχυτη. Το μνημόνιο 3 χρόνια μετά την θέσπιση του δεν επιτυγχάνει τον στόχο της σταθεροποίησης και δεν έχει σχέση με ανάκαμψη και ανάπτυξη! Αντίθετα βαθαίνει την κρίση και οξύνει την κοινωνική ανέχεια που είναι δυστυχώς πανταχού παρούσα και στο νησί μας.
---Οι κρίσεις μεταβάλλουν και τις εκλογικές συνήθειες. Δημιουργούν νέες συμπεριφορές και νέες πολιτικές ταυτότητες. Αφού περάσει μια σύντομη περίοδος ρευστότητας οδηγούν σε ανατροπές στην κομματική εκπροσώπηση και αναδιατάσσουν τις πολιτικές δυνάμεις.
Οι μεγαλύτεροι θυμούνται ότι για το πέρασμα από τον διπολισμό ΕΡΕ (ΝΔ) και Ένωσης Κέντρου στον νέο διπολισμό ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, χρειάστηκε μια 30-ετία και μια χούντα! Το προηγούμενα μοντέλο δικομματισμού που ήταν Βενιζελικοι και αντιβενιζελικοι, απαίτησε πάλιν 30 χρόνια με ένα εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα και ένα εμφύλιο για να αντικατασταθεί.
Το 2010 με το ''οικονομικό πρόγραμμα προσαρμογής-μνημόνιο'' άρχισε η κατάρρευση του διπολισμού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και φαίνεται ότι οδηγούμαστε σε ένα νέο διπολισμό με τους πρώην μονομάχους της εξουσίας ενοποιούνται ''εις σάρκαν μίαν''.
---Στο νησί μας, ο για 30 χρόνια κυρίαρχος πόλος του ΠΑΣΟΚ υφίσταται τις συνέπειες της κρίσης αποδομείται και διασκορπίζεται. Η ''πρώιμη'' παρουσία της ''κίνησης των 58'' αμέσως μετά την εμφάνιση της στην Αθήνα, στην Κω (με την στήριξη της ομάδας Κυρίτση), αντανακλά την ρευστότητα του άλλοτε κυρίαρχου τοπικά χώρου του κέντρου και ειδικά των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Μια συζήτηση τέλος της δεκαετίας του '90 με τον κ. Παυλίδη, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι πολιτικές των δυο κομμάτων είναι σχεδόν ίδιες και ότι με την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ οι διαφορές τους θα γίνουν δυσδιάκριτες. Η σημερινή σύμπλευση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην σημερινή κυβέρνηση δεν είναι τυχαία! Η κίνηση των 58, και κάθε παρόμοια κεντρογενής πρωτοβουλία για να έχει επιτυχία δεν μπορεί να προκόψει αλιεύοντας στην εκλογική ρευστότητα αλλά θα πρέπει να αποσαφηνίσει την διαφορά της με την κυβερνητική πολιτική! Τα κείμενα και οι δηλώσεις των 58 δείχνουν ότι αδυνατούν στην διατύπωση μιας νέας πολιτικής πρότασης ταυτιζόμενοι σχεδόν με την επίσημη σήμερα κυβερνητική (μνημονιακή) πολιτική. Γι αυτό υπερ-προβάλλουν την καθαρή ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατική σημαία και την κομματική ορφάνια του κεντρώου χώρου για να δημιουργήσουν εκλογική βάση! Όμως δεν είναι καιρός για ταμπέλες.
---Ο νέος πόλος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό το κόμμα προσβλέπουν με ελπίδα ψηφοφόροι της αριστεράς και του μεγάλου ρευστού τοπικού κεντρώου εκλογικού σώματος. Στις εκλογές από κόμμα του 4% έγινε κόμμα του 27%! Η αύξηση των ποσοστών του όμως δεν σημαίνει και μια νέα πάγια εκλογική Συριζική ταυτότητα, γι αυτό και δεν μεταφράζεται η αύξηση των ποσοστών σε αντίστοιχη αύξηση του στελεχιακού δυναμικού του και της πολιτικής του παρουσίας! Η εκλογική επιτυχία του, δεν συνεπάγεται τοπική ιδεολογική ηγεμονία στο εκλογικό σώμα! Ούτε ότι οι αριστερές ιδέες κατάκτησαν ξαφνικά τον Κώο νέο ψηφοφόρο του κόμματος! Ο πολίτης ψήφισε, ενδεχομένως θα ξαναψηφίσει, αλλά ταυτόχρονα δεν συμμετέχει γιατί δεν άλλαξε το αξιολογικό πεδίο σε ιδέες και προγραμματικές απαιτήσεις. Οι ψηφοφόροι δεν πιστεύουν ότι η συνεργασία και ο συλλογικός αγώνας είναι ο δρόμος της αλλαγής και της βελτίωσης της κατάστασης. Το συνεταιριστικό κίνημα και οι συνεργατικές ιδέες είναι απαξιωμένες μέθοδοι και απουσιάζουν οι οικολογικές και περιβαλλοντικές απαιτήσεις. Το Δημόσιο και ο Δήμος πελατειακά οργανωμένοι κατατάσσονται στους αντιπαραγωγικούς κι αναποτελεσματικούς θεσμούς. Ο ατομισμός και το βόλεμα θεωρούνται η πιο επιτυχής πρακτική. Όλα αυτά σημαίνουν τοπική ηγεμονία των φιλελευθέρων ιδεών (που εκφράζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ). Η ιδεολογική ηγεμονία συνδυαζόμενη με την διεθνή υποχώρηση της Αριστεράς και την γενικευμένη εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθιστούν την θέση του ΣΥΡΙΖΑ κεντρικά και τοπικά πολύ δύσκολη.
---Θυμόμαστε το 1981. Το ρεύμα της αλλαγής τότε σάρωνε την τοπική κοινωνία. Θυμόμαστε τον βουλευτή της ΝΔ κ. Παυλίδη να εμποδίζεται από τους ''αγωνιστές της αλλαγής'' να μιλήσει στο χωριό μας! Ο κόσμος γράφονταν στις τοπικές οργανώσεις ομαδικά και τα μέσα ενημέρωσης στήριζαν το κίνημα. Στην Ευρώπη τότε επικρατούσε ο σοσιαλδημοκρατία του κράτους πρόνοιας και οι διεθνείς ισορροπίες καταγράφονταν υπό την ισχυρή επιρροή των αριστερών ιδεών και των κομμουνιστικών κρατών. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα έχει ένα τιτάνιο καθήκον για τις συνθήκες της εποχής! Πρέπει μέσα στο δυσμενές πλαίσιο που περιγράψαμε να διατυπώσει ένα σαφές πρόγραμμα για την οικονομία και την οργάνωση της κοινωνίας μέσα σε ένα ιδεολογικό πλαίσιο που δεν ταιριάζει στον καπιταλισμό που έχουμε και τον κομμουνισμό που γνωρίσαμε. Πρέπει να προτείνει το πολιτικό του πρόγραμμα με προτεραιότητες που να γίνονται κατανοητές για την ανασυγκρότηση της παραγωγής, την οργάνωση και την συμμετοχή των πολιτών και την ανάπτυξη. Τοπικά οι οργανωμένες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ θα δοκιμαστούν για την πολιτική τους επάρκεια στον χειρισμό κρίσιμων ευθυνών που συνυπολογίζονται στην συνολική ποιότητα της Συριζικής διαχείρισης.
---Οι τοπικές εκλογές είναι μια αφορμή να δοκιμαστούν οι νέες εκλογικές συμπεριφορές που διαμορφώνονται και να ακτινογραφηθούν οι πολιτικές δυνάμεις του νησιού μας.
---Ο χώρος της τοπικής ΝΔ και της ευρύτερης δεξιάς είχε διαχυθεί κυρίως στις 3 πρώτες σε ποσοστά δημοτικές παρατάξεις των προηγούμενων εκλογών και δεν υπάρχουν κινήσεις ανασυγκρότησης του σε μια δημοτική παράταξη. Η φημολογούμενη συμμετοχή του κ. Παυλίδη στο πλαίσιο της ρευστοποίησης της εκλογικής συμπεριφοράς ίσως δράσει συσπειρωτικά λόγω ιστορίας και ιδεολογίας αλλά θα έχει το πρόβλημα της από πάνω κάλυψης-χρισματοδότησης.
---Ο χώρος του τοπικού ΠΑΣΟΚ και του ευρύτερου κέντρου είχε διαχυθεί κυρίως στις 2 πρώτες παρατάξεις. Η παρουσία της κίνησης των 58 στο νησί δεν είναι άσχετη με τις προσπάθειες τοπικής εκλογικής επανασυσπείρωσης του πασοκικού χώρου προσπαθώντας να της προσδώσει μια ιδεολογική χροιά, γεγονός που δεν μπορεί να υλοποιηθεί γιατί ο τοπικός διαχωρισμός συνοδεύεται με μια εν εξελίξει γενική πτωτική πορεία του χώρου.
---Ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ διχάζεται ανάμεσα στην λογική που προτάσσει την ανάγκη του καλού εκλογικού αποτελέσματος επιζητώντας εκλογικές συμμαχίες χωρίς προαπαιτούμενα μέσα σε ασαφείς προγραμματικούς στόχους έναντι της λογικής που απαιτεί ως προαπαιτούμενα των εκλογικών συμπράξεων το πολιτικό πρόγραμμα με στοιχειώδη αριστερά χαρακτηριστικά και τις ανοικτές δημοκρατικές και διαφανείς διαδικασίες.
Πίσω από αυτό το διχασμό βρίσκεται η ''γνωστή'' η παλιά διαφορά αντιλήψεων για την εξουσία στην αριστερά. Η πρώτη είναι συνέχεια της λογικής ''της διαχείρισης'' που απολυτοποιει τους ευνοϊκούς εκλογικούς συσχετισμούς και πιστεύει ότι η ''καλή'' διαχείριση είναι θέμα υποκειμενικών ικανοτήτων και επιδέξιων χειρισμών. Η δεύτερη είναι συνέχεια της λογικής ''της αλλαγής'' που εκτιμά πως η κατάκτηση της εξουσίας και ''σωστή'' διαχείριση της από αριστερά, σημαίνει ευνοϊκούς κοινωνικούς συσχετισμούς γιατί η πραγματοποίηση οικονομικών αλλαγών με στόχο τον κοινωνικό μετασχηματισμό απαιτεί συλλογική ικανότητα άσκησης πολιτικής. Αριστερόστροφες αλλαγές θα προκαλέσουν σοβαρές αντιστάσεις μέσα και έξω από την χώρα αλλά και τοπικά. Προϋπόθεση λαϊκής υποστήριξης αυτών των αλλαγών είναι η πολιτική ετοιμότητα και ιδεολογική ωρίμανση της κοινωνίας, εξ ού και η ανάγκη των προ-απαιτούμενων για τις συνεργασίες. (Παρόμοιες συζητήσεις γίνονταν και την προ του '81 περίοδο στο ΠΑΣΟΚ, αλλά το '81 στο όνομα της αλλαγής! είχαν εκκαθαριστεί οι θιασώτες της!).
---Οι Δημοτικές εκλογές του Μαΐου δεν μπορούν να πάρουν καθαρό κομματικό χαρακτήρα γιατί υπάρχουν οι αδυναμίες που περιγράψαμε. Οι τοπικές αντιθέσεις, οι ομαδοποιήσεις και οι ατομικές φιλοδοξίες θα εκτονωθούν στις δημοτικές εκλογές. Δεν φτάνουν στις περιφερειακές εκλογές. Εκεί θα έχουμε κομματικό συνδυασμούς. Οι κεντρικές κομματικές προτεραιότητες θα καταγραφούν την σύμπλευση των δυνάμεων του πόλου της δικομματικής κυβέρνησης απέναντι στον Συριζικό πόλο.
---Η Κως, όπως όλη η Ελλάδα λόγω της κρίσης είναι ένα ανοικτό κοινωνικό τοπίο σε πολιτικές διεργασίες που μέλλεται να θεμελιώσουν μια νέα πολιτική αντιπροσώπευση και μια νέα ηγεμονική δύναμη που θα επηρεάσουν την δημόσια ζωή για μια ολόκληρη περίοδο. Η ευρύτερη ελεύθερη συμμετοχή σε αυτή την διεργασία είναι αναγκαία, έχει την ομορφιά της και είναι ανοικτή προς το καλύτερο ή ...το χειρότερο!
(Δεν μας λες τι θα κάνει η Συμπαράταξη Ελπίδας; θα το καθορίσουν φίλοι+μέλη της όταν θα έλθει το πλήρωμα του χρόνου με δημοκρατικές διαδικασίες, χωρίς κομματισμούς και παραγοντισμούς).
Νίκος Μυλωνάς