Ο Μυλωνάς και το κόμμα της δραχμής.Άρθρο του Δημήτρη Χόνδρου.

ΔΧ: Ο ΜΥΛΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ ( «Ανάλυση» χωρίς μια λέξη για τις ευθύνες της ΝΔ, μόνος στόχος το ΠΑΣΟΚ)

Άρθρο του Δ. Χόνδρου

Η «ανάλυση» του επικεφαλής της Συμπαράταξης Ελπίδας, κ. Ν. Μυλωνά, με αφορμή το βιβλίο Θαπατέρο, με εξέπληξε δυσάρεστα. Η εμπάθεια δεν αποτελεί ανάλυση. Η τάση κανιβαλισμού της δημοκρατικής παράταξης, δεν αποτελεί « αντικειμενική» καταγραφή των γεγονότων. Η «ανάλυση» του κ. Μυλωνά έχει ως στόχο μόνο το ΠΑΣΟΚ και την πολιτική που επέτρεψε την παραμονή της χώρας στο ευρώ και την ΕΕ. Άλλωστε, ο κ. Μυλωνάς δεν έχει πρόβλημα με την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Σε γραπτά του κείμενα έχει χαρακτηρίσει την ΟΝΕ, «ιδεοληψία».

Στόχος της ανάλυσης είναι το ΠΑΣΟΚ. Ξεκάθαρα. Ψέγει την «σοσιαλιστικών προδιαγραφών» κυβέρνηση Παπανδρέου που υπέγραψε το Μνημόνιο. Ναι, ο Παπανδρέου υπέγραψε το Μνημόνιο. Αλλά το Μνημόνιο στην Ελλάδα το έφερε ο Καραμανλής. Ως συνεπής αριστερός, ο κ. Μυλωνάς ξεχνά να αφιερώσει έστω και μια λέξη στον απίστευτο δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας την περίοδο 2004-2009. Πρόσφατα, ο ίδιος ο κ. Σαμαράς μίλησε για επτά χρόνια κρίσης. Η κρίση (το ξεχνά αυτό ο κ. Μυλωνάς; ) ξεκίνησε το 2008. Η τότε κυβέρνηση μιλούσε για «θωρακισμένη» οικονομία. Παράλληλα δημιουργούσε «θέσεις εργασίας» μέσω των stage και με διαδικασίες που απαξίωναν αξιοκρατία και νέα γενιά. Προπαραμονή των εκλογών, η κυβέρνηση Καραμανλή ενημέρωνε τις Βρυξέλες ότι το έλλειμμα δεν θα ξεπερνούσε το 5%. Ήταν 15%. Αυτά τα ξεχνά ο κ. Μυλωνάς. Η ιστορία του Μνημονίου κατά την άποψη του αρχίζει με την υπογραφή του. Λάθος! Η ιστορία του Μνημονίου παίχθηκε και στους δρόμους όπου η αριστερά παρέα με το λαϊκισμό του ΠΑΣΟΚ, εμπόδιζαν κάθε είδους μεταρρύθμιση που θα συμμάζευε το κράτος.

Ναι, ο Θαπατέρο είπε στην Μέρκελ που τον πίεζε για Μνημόνιο ( αυτή δεν είναι ασήμαντη λεπτομέρεια, έτσι;) ότι δεν το βλέπει γιατί η Ισπανία, είχε τη ακόμα τη δυνατότητα χρηματοδότησης της από τις αγορές. Η Ελλάδα τέτοια δυνατότητα δεν είχε. Οι αγορές είχαν κλείσει. Ναι, είχαν κλείσει και με ευθύνες της κυβέρνησης Παπανδρέου, που τάχασε μόλις κατάλαβε το πραγματικό μέγεθος της δημοσιονομικής βόμβας που είχε να διαχειριστεί. Αλλά είχαν κλείσει! Αυτή τη λεπτομέρεια την ξεχνά ο κ. Μυλωνάς, προφανώς γιατί αυτό βολεύει την ανάλυση του. Ξεχνά επίσης ο κ. Μυλωνάς ότι η Ισπανία που δεν μπήκε επισήμως σε Μνημόνιο, ακολουθεί μνημονιακές πολιτικές. Το ίδιο και η Ιταλία. Δεν πήρε ο Γκρίλο τυχαία 25%.

Σημασία, βέβαια, έχει ότι γίναμε χώρα- πειραματόζωο, για την εφαρμογή της πιο σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής που εφαρμόστηκε ποτέ σε δημοκρατία της Δύσης. Τι μπορούσαμε να κάνουμε; Ο κ. Μυλωνάς εύκολα και αβίαστα, λέει να τους λέγαμε όχι. Συμφωνώ. Να σταματήσουμε να πληρώνουμε το χρέος και τους τόκους κλπ. Συμφωνώ. Ακόμα και έτσι, το 2010 θα έπρεπε να βρούμε μερικά δις για να πληρώσουμε όχι τους τοκογλύφους αλλά μισθούς και συντάξεις. Που θα τα βρίσκαμε; Θα μας τα έδινε ο Τσάβες; Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι; (πάει αυτό το παραμύθι) Θα τα παίρναμε από το μεγάλο κεφάλαιο; Θα εκδίδαμε λαικά ομόλογα ;

Υπήρχε λύση! Να κόψουμε νόμισμα. Με λίγα λόγια επιστροφή στη δραχμή και κατά πάσα πιθανότητα έξοδο και από την ΕΕ. Αυτή τη λύση προτείνει ο κ. Μυλωνάς. Ας το πει καθαρά και ξάστερα. Για να ξέρουν και οι πολίτες του νησιού ότι διεκδικεί την ψήφος τους, ένας πολιτικός, που μπορεί να πιστεύει ότι το μέλλον του νησιού μας είναι έξω από τη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια.