Δ. Χόνδρος: Πέντε άξονες πολιτικής για την Κω του 2020.Ναι στη διεκδίκηση του ΚΥ Αντιμάχειας

Έχω εξηγήσει σε προηγούμενα σημειώματα τους λόγους για τους οποίους θεωρώ ότι το πολιτικό προσωπικό που έδρασε στα τέλη του προηγούμενου αιώνα, δεν μπορεί να βάλει την υπογραφή του, στην έναρξη μιας νέας πολιτικής περιόδου για το νησί μας. Και έχω υποστηρίξει, ότι την μεταπολιτευτική περίοδο του δήμου μας θα την υπογράψει ένα νέο πολιτικό προσωπικό, αποφασισμένο να βγάλει τη Κω μπροστά και να την αλλάξει επίπεδο! Μια νέα, συλλογική ηγεσία, ικανή να κερδίσει το μεγάλο στοίχημα: σε μια εποχή που το μνημονιακό κράτος αποτελεί παράγοντα ανασφάλειας για τους πολίτες, ο δήμος να αποτελέσει φάρο ελπίδας και σιγουριάς για τους δημότες του. Ο δήμος της Κω, μπορεί να κερδίσει αυτό το στοίχημα. Ειδικά αν καταφέρει αποτελέσματα σε πέντε άξονες πολιτικής, τους οποίους θεωρώ καθοριστικούς για την μελλοντική εικόνα του νησιού και τους οποίους, χάριν συντομίας, θα παρουσιάσω σε επικεφαλίδες.

1. ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Η άγνωστη λέξη της προηγούμενης περιόδου και το ζητούμενο της επόμενης. Η ανάπτυξη δύσκολα θα χρηματοδοτηθεί από τους συνήθεις πόρους του δημοτικού προϋπολογισμού, που έτσι κι αλλιώς συρρικνώνονται. Θα πρέπει να αναζητηθούν πόροι. Και οι πόροι αυτοί υπάρχουν στο ΕΣΠΑ και τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Ο δήμος μας δεν είναι από τους ουραγούς στην αναζήτηση πόρων από το ΕΣΠΑ, δεν είναι και από τους πρωτοπόρους. Η πρώτη συνεισφορά των νέων επιστημόνων του νησιού, η πρώτη «συνεργατική» που έπρεπε να είχε στηθεί, ήταν μια «ομάδα κρούσης» για την ανεύρεση πόρων από τα ευρωπαϊκά προγράμματα που θα συνέδραμε το έργο των τεχνικών υπηρεσιών. Θα μπορούσαμε με τον τρόπο αυτό, όπως άλλοι δήμοι, να βάζαμε στο ταμείο κάποια επιπλέον εκ ευρώ. Ένα άλλο θέμα το οποίο οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε με τρόπο διαφανή και κοινωνικά δίκαιο, είναι αυτό των 22 εκ ευρώ που οφείλονται στο δήμο. Αυτά τα χρήματα είναι χρήματα των πολιτών και μπορούν να χρηματοδοτήσουν πλήθος δράσεων που θα αναβαθμίσουν την καθημερινότητα τους. Να ξεκαθαρίσουμε, πόσα και σε πόσο χρόνο μπορούμε να εισπράξουμε! Αυτονόητο είναι ότι μιλάμε για ισόρροπη ανάπτυξη με δράσεις σε όλο το μήκος και το πλάτος του νησιού.

2. ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ. Το νησί δουλεύει στον αυτόματο πιλότο και με την κεκτημένη ταχύτητα του ελληνικού τουρισμού. Υπάρχει ανάγκης χάραξης πολιτικών σε βάθος χρόνου για την προσέλκυση τουριστών εκτός βραχιολιού. Δεν θα επεκταθώ, κατέθεσα, πρόσφατα, ένα πλαίσιο διαλόγου για την τουριστική πολιτική.

3. ΝΕΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Τα αριθμητικά δεδομένα αυτού που θα παρουσιαστεί από την κυβέρνηση ως είσοδος στην …ανάπτυξη, είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη και η πλέον τερατώδης είναι αυτή της ανεργίας. 30% και 60% στους νέους (όταν στον ευρωπαϊκό βορρά η ανεργία των νέων κινείται στο 6%). Για τις συνεργατικές τα είπαμε. Θεωρώ λογική άλλης εποχής, το να αποτελεί προϋπόθεση της ενίσχυσης της «επιχειρηματικότητας» , ο ασπασμός του ευαγγελίου της συνεργατικότητας. Προτείνω ένα συνολικό σχέδιο ενίσχυσης της νεανικής επιχειρηματικότητας, (με απαλλαγή από δημοτικά τέλη για τρία χρόνια κλπ), ένα σχέδιο που θα «επιδοτεί» τις προσπάθειες των νέων ανθρώπων και φυσικά την δημιουργία θέσεων στην πραγματική αγορά εργασίας. Προς αυτή την κατεύθυνση οφείλει να συζητηθεί η μετατροπή του χώρου της «ΚΩΣ ΑΣΠΙΣ» σε γραφείο ενημέρωσης και εξυπηρέτησης των νέων επιχειρηματιών. Με λίγα λόγια ΚΕΠ επιχειρηματικότητας που σε συνδυασμό με το ΚΕΠ του δήμου, θα ενημερώνει, θα εξυπηρετεί και θα βοηθά στην κατάθεση φακέλων, των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων, που είτε μόνοι, είτε σε συνεργασία με άλλους θελήσουν να υλοποιήσουν μια από τις ιδέες τους. Ιδιαίτερη ενημέρωση αλλά και διευκολύνσεις από το δήμο θα πρέπει να υπάρξουν και για την ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας.

4. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ. Δεν θα πάω σε μια παράθεση δράσεων και προτάσεων για την κοινωνική πολιτική. Θα μείνω λοιπόν στο κεντρικό ερώτημα. Πώς χρηματοδοτείς τις δράσεις για την κοινωνική συνοχή, τις κοινωνικές πολιτικές σου; Κατά τη γνώμη μου μια από τις πρώτες προτεραιότητες της νέας συλλογικής ηγεσίας του νησιού οφείλει να είναι ο αναπροσανατολισμός και η ανακοστολόγηση των δημοτικών τελών. Αυτή, ναι, είναι δράση στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής. Από εκεί ξεκινάμε.

Επί τη ευκαιρία. Δεν καταλαβαίνω όλες αυτές τις φωνές που θεωρούν ότι αν περάσει η λειτουργία του ΚΥ Αντιμάχειας στο δήμο της Κω, θα ιδιωτικοποιηθεί η Υγεία στην Ελλάδα! Έλεος! Θέλουμε ή δεν θέλουμε να έχει ρόλο και λόγο η αυτοδιοίκηση στην παροχή της πρωτοβάθμιας υγείας; Και γιατί ντε και καλά ο δήμος να είναι λαγός μιας- τάχα μου- ιδιωτικοποίησης στο χώρο της υγείας και όχι πρωτοπόρος σε μια δράση που μπορεί να προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες υγείας στους δημότες του; Από την όλη ιστορία, πάντως, μάθαμε ότι υπάρχει ΠΑΣΟΚ στη Κω. Αυτό είναι μια ευχάριστη είδηση.

5. ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ. Θα αναφερθώ σε ένα πρόσφατο γεγονός. Σε συζήτηση με δημοσιογράφους, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Τσαυτάρης ανέφερε: « Μιλάμε για τους υδρογονάνθρακες και καλά κάνουμε. Πόσο πουλιέται ένα βαρέλι πετρέλαιο; 100 με 110 δολάρια. Ξέρετε τι τιμή μπορεί να πιάσει ένα βαρέλι τσάι του βουνού με μέλι και λεμόνι στην Ευρώπη; Μέχρι και 200 ευρώ.» Η ρήση αυτή θα μπορούσε εύλογα να αμφισβητηθεί αν δεν υπήρχε το …TUBOUNOU. Ένα, απολύτως, φυσικό, τυποποιημένο προϊόν, με τσάι του βουνού, μέλι και λεμόνι. Μια ιδέα ενός νέου ανθρώπου που κάνει θραύση στη Βόρεια Ελλάδα κατέχει τιμητική θέση στα πρωινά των ξενοδοχείων της περιοχής και έχει βγει και Ευρώπη. Συστήθηκα στον εμπνευστή της ιδέας, σε ένα συνέδριο για την καινοτόμα νεανική επιχειρηματικότητα στον πρωτογενή τομέα. Τον ρώτησα τι μπορεί να εμποδίζει ένα δήμο που έχει ..αλισφακιά και φοβερό μέλι να κάνει κάτι αντίστοιχο. Δεν θα επεκταθώ στη συζήτηση. Θα επισημάνω απλά ότι αποτελεί ανάγκη η επιθετική προώθηση των προϊόντων του νησιού και η σύνδεση τους όχι μόνο με την τουριστική αγορά του νησιού αλλά και με «ειδικές» αγορές του κέντρου. Ως προϊόντα ΠΟΠ και όχι απλά ως προϊόντα που έχουν μια τοπική πιστοποίηση.