Κέντρο κακοποιημένων γυναικών στην Κω:''Καταφέρνουν να περνάει «στα ψιλά» το πως λειτουργούν τέτοιου είδους «παραμάγαζα»''

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΩ ΜΕΛΟΣ ΟΓΕ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με αφορμή τα εγκαίνια του κέντρου συμβουλευτικής και στήριξης κακοποιημένων γυναικών.

Με τα εγκαίνια του κέντρου συμβουλευτικής κακοποιημένων γυναικών και του τρόπου που αυτό παρουσιάζεται, θα έλεγε κανείς πως κάτι σημαντικό γίνεται στο χώρο του δήμου μας σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο γυναικείος πληθυσμός.

Με τον τρόπο αυτόν καταφέρνουν να περνάει «στα ψιλά» το πως στήνονται και λειτουργούν τέτοιου είδους «παραμάγαζα», όταν μάλιστα όλα αυτά πραγματοποιούνται σε προεκλογική περίοδο και η προπαγάνδα κάνει σιγά –σιγά την εμφάνιση της.

Η χρηματοδότηση των 300 χιλ. ευρώ γι αυτά τα μεγαλεπήβολα σχέδια περί ξενώνων φιλοξενίας και άλλα πολλά που ακούστηκαν, δεν φτάνουν ούτε για ζήτω.

Δεν ακούστηκε καν με τι είδους σύμβαση θα γίνει η πρόσληψη του επιστημονικού προσωπικού. Τι μισθό θα έχει και πόσο θα διαρκέσει η πρόσληψη του? Και μετά τα 3 χρόνια τι; Θα αρχίσει η αναζήτηση πόρων για να κρατηθεί στη ζωή το εγχείρημα

Ή θα έχει την τύχη του προγράμματος «βοήθεια στο σπίτι» το οποίο νεκρανασταίνεται όποτε εξασφαλίζεται κάποιο κονδύλι?

Και τι εννοούμε λέγοντας όταν λέμε βία ή κακοποίηση;,

Κακοποίηση δεν είναι και αυτό που βιώνουν καθημερινά οι εργαζόμενες γυναίκες στο χώρο του τουρισμού, με την υπερεκμετάλλευση, τα λιποθυμικά επεισόδια και την προσβολή της προσωπικότητας που υπόκεινται με τον έλεγχο των προσωπικών τους αντικειμένων;?

Οι εργαζόμενες του δήμου που απολύονται και δεν θα μπορούν να επιβιώσουν, χαρακτηρίζονται ως κακοποιημένες ή όχι? Θα σταλούν μήπως στο κέντρο συμβουλευτικής για να τους υποδειχθεί πως να τα βγάλουν πέρα?

Με αυτά και άλλα πολλά θέλουμε απλά να επισημάνουμε πως το θέμα της κακοποίησης είτε γυναικών είτε παιδιών είτε οποιουδήποτε άλλου, πλην κάποιων ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι ένα ζήτημα που το γεννά η ίδια η φύση του συστήματος. Και εδώ η φράση του λαού μας «η φτώχεια φέρνει γκρίνια» ισχύει στην κυριολεξία. Η βίαιη αντιμετώπιση από τον ένα στον άλλο έχει πάντα κάποια αιτία. Χωρίς να σημαίνει πως επικροτούμε το βίαιο ξέσπασμα , θέλουμε να επισημάνουμε πως δεν πρόκειται να εκλείψει αν δεν εκλείψουν οι αιτίες που το γεννούν..

Σε μια κοινωνία που οι άνθρωποι θα έχουν λύσει το ζήτημα της επιβίωσης, που αυτά που παράγουν με τη δουλειά τους θα επιστρέφει πάλι στους ίδιους και όχι στους εργοδότες δυνάστες τους για να αυξάνουν τα πλούτη τους, που θα υπάρχει δουλειά για όλους, που η υγεία και η παιδεία θα δίδονται δωρεάν, που θα υπάρχει χρόνος για ξεκούραση και ψυχαγωγία, οι σχέσεις των ανθρώπων θα είναι αρμονικές και αυτά τα κέντρα θα είναι άχρηστα.

Για μια τέτοια κοινωνία αξίζει να παλέψουν οι γυναίκες της εργατικής τάξης οργανωμένες στο ταξικό γυναικείο, εργατικό κίνημα, γιατί μέσα από εκεί θα σταθούν γερά στα πόδια τους, θα εμπιστευθούν τη δύναμη τους και μέσα από τον οργανωμένο αγώνα θα πετύχουν την πραγματική απελευθέρωση και αποκατάσταση της αξιοπρέπειας τους μαζί με τους άντρες συντρόφους τους.

ΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ