H φετινή Πρωτομαγιά μπορεί να αποτελέσει αφετηρία νέων αγώνων-συγκέντρωση την 1η Μαϊου στην Πλ. Ελευθερίας

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες και νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, συνάδελφοι οικονομικοί μετανάστες

H φετινή Πρωτομαγιά μπορεί να αποτελέσει αφετηρία νέων αγώνων για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, σημαντικό βήμα στη συσπείρωση, στην οργάνωση των εργαζομένων στα Σωματεία σε κάθε χώρο δουλειάς.

Με τη δουλειά μας,

με το αίμα μας,

με χιλιάδες

σακατεμένους και

θύματα στα εργοδο-

τικά κάτεργα, όλα τα προηγούμενα χρόνια δημιουργήσαμε τεράστιο πλούτο. Ό,τι έχει παραχθεί σ´ αυτό τον τόπο, ό,τι νέο προϊόν θα παραχθεί στο μέλλον, είναι δημιούργημα του εργαζόμενου ανθρώπου που εργάζεται σε συνθήκες σκληρής ταξικής εκμετάλλευσης και πίεσης απ´ το μεγάλο κεφάλαιο, απ´ τα ντόπια και πολυεθνικά μονοπώλια

Σήμερα, μπορούμε να δουλεύουμε λιγότερο, να έχουμε ελεύθερο χρόνο, να αισθανόμαστε ασφάλεια, να μην έχουμε άγχος για το μέλλον, να απολαμβάνουμε ένα ευρύ σύστημα κοινωνικής φροντίδας.

Γιατί, όμως, ζούμε χειρότερα και λεηλατείται η ζωή μας;

Γιατί αυξάνεται η ανεργία, η φτώχεια και ενισχύεται η απόγνωση;

Γιατί τσακίζονται εργατικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα;

Γιατί γίνεται ακόμη χειρότερη η ζωή των νέων, των παιδιών, των γυναικών, των συνταξιούχων;

 Γιατί κατακερματίζονται κράτη και απειλούνται λαοί με νέους πολέμους;

Γιατί ο πλανήτης χτυπιέται ασύστολα στο βωμό του κέρδους και κινδυνεύουμε από τα ίδια τα φυσικά φαινόμενα;

H απάντηση βρίσκεται στο «ποιος κάνει κουμάντο;»

Εργαζόμενη,εργαζόμενε

Aπέναντί μας έχει συγκροτηθεί ένα αντιλαϊκό, αντεργατικό μπλοκ δυνάμεων που αποτελείται από

κυβέρνηση, κεφάλαιο, E.E., κόμματα του ευρωμονόδρομου και διαλαλεί με όλους τους τρόπους,ότι σήμερα θα πρέπει να μη διεκδικούμε, να μην αμφισβητούμε τις επιλογές της πλουτοκρατίας αλλά να σκύβουμε συνεχώς το κεφάλι στις εργοδοτικές απαιτήσεις, να συμβιβαζόμαστε με όλο και λιγότερα.

Επικαλούνται την κρίση, για να αποκρύψουν ότι ο ανταγωνισμός του κεφαλαίου, το κυνήγι του κέρδους, είναι που οδηγεί στη βαρβαρότητα. Όσο φθηνότεροι είναι οι εργάτες τόσο θα αυγατίζουν τα κέρδη τους. Γι΄ αυτό καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τα ωράρια, κόβουν επιδόματα, δώρα, μειώνουν τις συντάξεις, αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης, ιδιωτικοποιούν την παιδεία, υγεία, οξύνουν την ανεργία.

Την κρίση την δημιουργεί αυτό το σύστημα που από τη μια συσσωρεύει τεράστια πλούτη,

από την άλλη φτώχεια και εξαθλίωση.

Μη δεχτείς να σε «γδάρουν» για να διασωθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Κανένας εργάτης δεν πρέπει να δεχτεί το μέλλον που μας ετοιμάζουν, να μη δεχτεί ότι αυτά τα μέτρα είναι προσωρινά -ιδιαίτερα η νεολαία δεν πρέπει να έχει ψευδαισθήσεις-, ότι ο καπιταλισμός μπορεί να δεχτεί διορθώσεις, ότι με διαφορετική διαχείριση το σύστημα μπορεί να εξανθρωπιστεί

Αυτό το σύστημα είναι εμπόδιο στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, γι΄αυτό είναι καθήκον της ε.τ να το ανατρέψει.

Τα δισεκατομμύρια, που τσοντάρουν στις τράπεζες,δεν εξασφαλίζουν ούτε κατοικία στα λαϊκά νοικοκυριά, ούτε έργα για το λαό

Τα δις, που εισέπραξαν και αυτά που εξήγγειλαν πως θα εισπράξουν, δεν είναι για έργα λαϊκών αναγκών, σχολεία, νοσοκομεία, κατοικίες, έργα αντιπλημμυρικής προστασίας και αντισεισμικής θωράκισης.

Σήμερα είναι ώριμο και αναγκαίο τα πυρά μας να συγκεντρωθούν στη ρίζα του κακού, δηλαδή στο σύστημα που δημιουργεί και αναπαράγει κρίσεις και χρέη, που κλέβει τον ιδρώτα των εργατών για να αυγατίζουν τα κέρδη των βιομηχάνων, για να περνούν τις κρίσεις τους στην πλάτη μας.

Απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση, η εργατική τάξη, οι αγρότες και οι επαγγελματίες που υποφέρουν, οφείλουν, να οργανωθούν, να συνενώσουν τις δυνάμεις τους στον κοινό αγώνα ενάντια στα μονοπώλια, διαχωρίζοντας τις δυνάμεις τους από τους βιομηχάνους, τους μεγαλεμπόρους, τους μεγαλοεπιχειρηματίες

Απαιτείται μέτωπο με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, αυτούς, δηλαδή, που προσπαθούν να αφοπλίσουν την εργατική τάξη, τους δουλοπρεπείς στην κάθε κυβέρνηση και την εργοδοσία, που υπονομεύουν τους ταξικούς αγώνες και βάζουν πλάτη για την κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων και δικαιωμάτων, για να υλοποιούνται οι φιλομονοπωλιακές πολιτικές χωρίς λαϊκές αντιδράσεις.

Η ενίσχυση του ταξικού κινήματος, του ΠΑΜΕ είναι απαίτηση των καιρών

O δρόμος δεν είναι εύκολος. Χρειάζονται συλλογικές και ατομικές θυσίες, αντοχή, ανθεκτικότητα, ισχυρή αντίδραση που μπορεί να εμποδίσει τα σχέδια σε βάρος των εργατών και των συμμάχων τους.

Αυτές οι θυσίες έχουν σπουδαιότητα, σε σύγκριση με τη θηλιά στο λαιμό που επιβάλλει σήμερα το σύστημα

Δε χωρά καμιά καθυστέρηση. Κάθε λεπτό, κάθε στιγμή πρέπει να μπει στην υπηρεσία της λαϊκής συσπείρωσης, της κινητοποίησης πλατύτερων εργατικών και λαϊκών δυνάμεων

Να εμποδίσουμε τα νέα εγκλήματα σε βάρος των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, στη μείωση των συντάξεων,να εμποδίσουμε να καταργηθεί ό,τι έχει απομείνει στη δωρεάν Υγεία, Παιδεία, στις κοινωνικές παροχές, στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Nα πληρώσει η πλουτοκρατία, να σπρώξουμε τους εκμεταλλευτές στο περιθώριο.