Με την πατρική αγάπη, της ευχές αλλά και την ευλογιά του Οικουμενικού μας Πατριάρχης κκ Βαρθολομαίου. Με την απλοχέρη αγάπη που εκφραστικέ από την πλουσιοπάροχη Αβρααμικη φιλοξενία που προσέφερε ως οικοδεσπότης ο πολυαγάπητος και αεικίνητος ποιμενάρχης μας Σεβασμιωτατος Μητροπολίτης μας Κωου και Νισυρου κκ Ναθαναήλ. και με την δέουσα λαμπρότητα γιόρτασαν τη μνήμη του Αγίου Νικήτα του Νισυριου στο νησί του και γενέτειρα του την όμορφη ακριτική Νίσυρο και εφέτος όλοι οι κάτοικοι του νησιού και όχι μόνο αφού έφτασαν στο νησί μας και πάρα πόλοι προσκυνητές από τα γύρο νησιά.
Το διήμερο του εορτασμού ξεκίνησε με την υποδοχή στο λιμάνι της Νισύρου του πλοίου « Παναγία Σπηλιανή» όπου μετέφερε δωρεάν τους πιστούς και τους ιερείς από την Κω. Με αγάπη και με εγκαρδιότητα υποδέχτηκε τους πιστούς αλλά και το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ρόδου κ. Κύριλλο και το Μητροπολίτη Λέρου Καλύμνου και Αστυπαλαίας κ. Παΐσιο ως οικοδεσπότης ο Σεβασμιώτατος μητροπολίτης μας κ.κ. Ναθαναήλ μαζί με τον Ιεροεπιστάτη και ηγούμενο της Ιεράς Μόνης Παναγίας Σπηλιανής Αρχιμανδρίτη Στέφανο Καλλιστή. Λίγο μετά τις επτά το απόγευμα τελέστηκε ο Μέγας πανηγυρικός Αρχιερατικός εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ρόδου κ. Κυρίλλου στον ομώνυμο Ιερό Ναό που βρίσκετε κοντά στο λιμάνι της Νισύρου.
Την κυριώνυμο ημέρα στον όρθρο προεξείχε ο μητροπολίτης Λέρου Καλύμνου κ. Παϊσιος και τελέστηκε αρχιερατική θεία λειτουργία προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Ρόδου κ. Κυρίλλου, ακολούθησε η λιτάνευση της ιεράς εικόνας και τεμαχίου των λείψανων του Αγίου στους δρόμους και στα όμορφα παραδοσιακά σοκάκια του νησιού προς ευλογία και αγιασμό του νησιού και των κατοίκων. Ενώ τελεστικέ δέηση υπέρ υγείας όλων των κατοίκων και των προσκυνητών στην πλατεία του Δημαρχείου του νησιού και η πομπή στην συνεχεία κατέληξε στο Μητροπολιτικό ναό της Παναγίας της Ποταμίστισσας.
Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΗΤΑ ΤΟΥ ΝΙΣΥΡΙΟΥ
Ο Άγιος ένδοξος του Χριστού Νεομάρτυς Νικήτας γεννήθηκε στη Νίσυρο. Ο πατέρας του ήταν ένας από τους επιφανείς προεστούς του νησιού αλλ όταν οδηγήθηκε στο δικαστήριο των οθωμανών για να δώσει λόγο για κάποιες παράνομες πράξεις του, φοβούμενος την θανατική καταδίκη, αλλαξοπίστησε και έγινε μουσουλμάνος, συμπαρασύροντας στην αποστασία τη σύζυγο και τα τέκνα του. Η χριστιανική κοινωνία της Νισύρου αντιμετώπισε με βδελυγμία την πράξη του και αυτός αναγκάστηκε να αναχωρήσει με την οικογένεια του και να εγκατασταθεί στη Ρόδο.
Ο Νικήτας ήταν πολύ μικρός, όταν συνέβη το γεγονός, και μεγάλωσε με το άνομα Μεχμέτ, αγνοώντας τη χριστιανική καταγωγή του. Παίζοντας κάποια ημέρα ήλθε σε φιλονικία με ένα από τα παιδιά των οθωμανών και η μητέρα του τον έβρισε αποκαλώντας τον «Γκιαούρη», δηλαδή άπιστο. Ο Μεχμέτ προσβλήθηκε, γιατί είχε μεγάλο ζήλο για τον μουσουλμανισμό, και ρώτησε την δική του μητέρα να του πει γιατί η γυναίκα εκείνη τον έβρισε με λέξεις που οι οθωμανοί χρησιμοποιούσαν μόνο εναντίον των Χριστιανών. Αυτή, λόγω της επιμονής του, αναγκάστηκε να του ομολογήσει την αλήθεια και έτσι άμαθε ο μακάριος άτι είχε γεννηθεί Χριστιανός και άτι έλαβε κατά το άγιο Βάπτισμα το άνομα Νικήτας.
Το γεγονός του ακουσίου εξισλαμισμού του συντάραξε την ψυχή του και πηρέ την απόφαση να επιστρέψει στην αληθινή πίστη των πατέρων του. Υπακούοντας στη συνείδησή του εγκατέλειψε την οικογένεια του και αναχώρησε για τη Χίο. Φτάνοντας εκεί ανέβηκε στη Νέα Μονή, ανέφερε στον Ηγούμενο την απόφαση του και του ζήτησε να τον συμβουλεύσει για τη σωτηρία του. Εκείνος του σύνεστησε να απευθυνθεί στον Άγιο Μακάριο Κορίνθου, που διέμενε τότε στο νησί. Ο Άγιος άκουσε την εξομολόγηση του, τον επανένταξε στην Εκκλησιά με το άγιο Χρίσμα και ανέλαβε την πνευματική του καθοδήγηση. Ο Νικήτας έμεινε στη Μονή διανύοντας αυστηρή ασκητική ζωή και εκφράζοντας την ευλάβεια του με παιδαριώδεις τρόπους, ώστε να κάνει πολλούς να σκέφτονται άτι είχε χάσει τα λογικά του. Για μεγαλύτερη άσκηση και σκληραγωγία ανέβηκε στο σπήλαιο των Αγίων Πατέρων και έζησε κοντά στον ερημίτη Άνθιμο, στον οποίο και εξομολογήθηκε τον πόθο του για το μαρτύριο. Μετά από λίγο διάστημα απέστρεψε στη Μονή και ζήτησε την άδεια των Πατέρων για να εκτελέσει την επιθυμία του. Αυτοί τον συμβούλεψαν κατάλληλα και, αφού τέλεσαν Παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο, του έδωσαν την ευλογιά να παρουσιαστεί στους τυράννους και να ομολογήσει τον Χριστό.
Όταν έφθασε ο μακάριος στη Χώρα της Χίου, δεν άργησε να συλληφθεί από τους Τούρκους φοροεισπράκτορες με την απαίτηση να πληρώσει τον φόρο που πλήρωναν οι Χριστιανοί, το κοινώς λεγόμενο χαράτσι. Ενώ κρατούνταν δέσμιος κοντά σε ένα καφενείο πέρασε από εκεί ένας γνωστός του Ιερέας, ο παπά-Δανιήλ, τον χαιρέτησε με το μουσουλμανικό του άνομα και ρώτησε να μάθει ποιος ήταν ο λόγος της συλλήψεώς του. Όταν άμαθε την αιτία, εξέφρασε την απορία πως γίνεται οι Τούρκοι να ζητούν από έναν ομόθρησκο τους να πληρώσει φόρο που αναλογεί σε Χριστιανούς. Οι Τούρκοι που τον κρατούσαν, όταν τον ακούσαν να δηλώνει στον Ιερέα άτι είναι Χριστιανός, τον οδήγησαν αμέσως στον Αγά, μπροστά στον οποίο ο Νικήτας ομολόγησε την μεταστροφή του και τη βούλησή του να παραμείνει στην αληθινή πίστη. Ο Αγάς τότε έδωσε εντολή να τον φυλακίσουν και για δέκα μέρες να τον βασανίσουν ώστε να τον αναγκάσουν να αλλάξει γνώμη. Κάθε μέρα τον έβγαζαν από τη φυλακή και τον βασάνιζαν με απάνθρωπο τρόπο. Ανάμεσα στα άλλα τον έριξαν μέσα σε στάβλο για να τον ποδοπατήσουν αγρία αλόγα και, όταν εκείνος με την χάρη του Θεού διαφυλάχθηκε αβλαβής, τον έκλεισαν πάλι στη φυλακή, το κελί της οποίας φωτίστηκε από ουράνιο φως.
Όταν συμπληρώθηκαν οι δέκα ημέρες, ο Μάρτυς παραδόθηκε στον μανιασμένο όχλο και οδηγήθηκε στην άκρη της πόλης, κάτω από το Μετόχι της Μονής των Ιβήρων. Εκεί οι Οθωμανοί επανέλαβαν για τελευταία φορά της προτάσεις τους να επιστρέψει στον μουσουλμανισμό αλλά εκείνος επέμενε λέγοντας: «Χριστιανός είμαι, ονομάζομαι Νικήτας και Νικήτας θέλω να αποθάνω». Προσπάθησαν να τον μεταπείσουν γονατίζοντας τον πολλές φορές σε στάση εκτέλεσης και σηκώνοντας τον, αλλά εκείνος αμετάπειστος τους έλεγε• «Γιατί αργείτε; Θανατώστε με γρήγορα για να απολαύσω τα αγαθά του Παραδείσου». ο δήμιος άρπαξε τότε το ξίφος και το κατέβασε πολλές φόρες στον αυχένα του Μάρτυρος, αποκόπτοντας τον με μικρά επαναλαμβανόμενα χτυπήματα, για να επιτείνει το μαρτύριο και να του προκαλέσει μεγαλύτερο πόνο. Με αυτόν τον τρόπο ο πολύαθλος Νικήτας έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου στης 21 Ιουνίου του έτους 1792, στην ηλικία των δεκαπέντε ετών. Οι ευσεβείς μάζεψαν με ευλάβεια το μαρτυρικό αίμα και τυφλοί, που έχρισαν με αυτό τα μάτια τους απέκτησαν το φως τους. Οι Τούρκοι πέταξαν λάσπη και ακαθαρσίες πάνω στο άγιο λείψανο για να το ατιμάσουν αλλά αυτό έμεινε καθαρό και άσπιλο για πολλές ημέρες. Τέλος για να μην το τιμήσουν οι Χριστιανοί το έριξαν στη θάλασσα. η τίμια Κάρα του διασώθηκε και φυλάσσεται στη Μονή των Ιβήρων.
το Απολυτίκιον.
Ήχος α . Της ερήμου πολίτης.
Της Νισύρου τον γόνον, και της Χίου το καύχημα, τον δεδοξασμένον Νικήταν, εν ωδαίς ευφημήσωμεν• νικήσας γαρ αθλήσει τον εχθρόν, και νίκης το διάδημα λαβών, των θαυμάτων πρυτανεύει τας δωρεάς, τοις πόθω αναβοώσι• Δόξα τω σε ισχύσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω δωρησαμένω σε πιστοίς, ρύστην και πρόμαχον.
- See more at: http://www.amen.gr/article14379#.UcWfjTJXVT0.blogger
.jpg)
.gif)
