Yπάρχει αντίλογος για την ΜΑΡΙΝΑ!

Στο κάλεσμα μας να συγκεντρωθούμε την Παρασκευή μπροστά στην είσοδο της ΜΑΡΙΝΑΣ με αίτημα Δημοτική διαχείριση με ποιοτικά χαρακτηριστικά και όχι στην ιδιωτικοποίηση της υπάρχει σοβαρός αντίλογος. Από τα e mail που πήραμε σας παρουσιάζουμε διάλογο με μεσαίες αντιλήψεις .
Α. κ. Μ. αν και δεν είμαι σύμφωνος στο πούλημα της "δημόσιας" περιουσίας δυσκολεύομαι πολύ να υποστηρίξω την δημοτική και ποιοτική όπως αναφέρεις λειτουργία της Μαρίνας της Κω. Ενδεικτικό του ότι δημοτική-δημόσια και ποιοτική λειτουργία έχουν καταστεί έννοιες αντιφατικές είναι δύο τυχαία γεγονότα:
1. το κτίριο της μαρίνας βάφεται εδώ και δύο μήνες και από ότι φαίνεται θα χρειαστεί ακόμα 2 μήνες! για να ολοκληρωθεί. Οι εργασίες προχωρούν με τον απίστευτο ρυθμό των περίπου 20τμ την ήμερα παρότι το συνεργείο που έχει αναλάβει της εργασίες αποτελείται από περίπου 7 άτομα τουλάχιστον καθημερινά.
2. ενώ σε όλες τις ιδιωτικές επιχειρήσεις τα ενοίκια έχουν πέσει αισθητά τα τελευταία 3 χρόνια στη μαρίνα το ενοίκιο ανεβαίνει κάθε χρόνο αδιαλείπτως και παράλληλα έγινε αύξηση 40% στα τέλη κοινοχρήστου χώρου το 2010 εν μέσω κρίσης. Για παράδειγμα κατάστημα 60τμ έχει φθάσει σε ενοίκιο 2.500€ το μήνα Χ 12 μήνες – ενώ ουσιαστικά λειτουργεί 6 μήνες. Δυσκολεύομαι να καταλάβω πως με τέτοιες πρακτικές μια δημοτική επιχείρηση μπορεί να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρων των επιχειρήσεων στο χώρο της ! Αφήνουμε κατά μέρος τις γνωστές πελατειακές σχέσεις που εξυπηρετούνται με προσλήψεις προσωπικού το οποίο γίνεται όμηρος της δημ. αρχής μέσω συμβάσεων που είτε ανανεώνονται ή είτε όχι.
Β. κ. Χ. πρέπει να σκεφτούμε τις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης της ΜΑΡΙΝΑΣ σε όλες τις διαστάσεις της. Ας δούμε μερικές! Το πρόβλημα παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας του προσωπικού που αμείβεται σχετικά καλά σε σχέση με παρόμοιες επιχειρήσεις της ελεύθερης αγοράς είναι δεδομένο. Το πρόβλημα της πελατειακής διαχείρισης, της ανικανότητας των πολιτικών προσώπων να επιβλέπουν, να ελέγχουν, να επεμβαίνουν και να διορθώνουν και η απουσία σύγχρονων μεθόδων διαχείρισης είναι δεδομένα. Όμως:
1. Ο ιδιώτης αγοραστής ή ενοικιαστής της Μαρίνας θα μειώσει το προσωπικό, θα μειώσει τις αμοιβές τους, θα προσλάβει χωρίς χαρτιά εργαζόμενους, θα υπό-συντηρεί τις υποδομές κλπ. φροντίζοντας να βελτιώσει το ποσοστό κέρδους του. Θα διώξει όλους όσους σήμερα δουλεύουν φατουρατζίδικα γύρω από την μαρίνα σε κάποιες πλευρές παροχής υπηρεσιών και θα υπάρξει μια μονοπωλιακή εκμετάλλευση όλης της ζώνης.
Στην σημερινή περίοδο που οι εργαζόμενοι βιώνουν συμπίεση αμοιβών, ανασφάλεια, απουσία εργατικών δικαιωμάτων κλπ, η κοινωνία μας πρέπει να διατηρήσει μερικούς θύλακες καλύτερων αμοιβών και συνθηκών εργασίας για να ασκείται ''εν έργω'' πίεση στις άλλες επιχειρήσεις του νησιού για περιορισμό των εργατικών απωλειών.
2. Ο δήμος μέσω της μαρίνας ασκεί πολιτική ανάπτυξης σε ότι έχει σχέση με το παραλιακό μέτωπο. Αν χάσει την Μαρίνα τότε για παράδειγμα η επέκταση της και οι όροι της επέκτασης της θα ξεφύγουν από τα χέρια της τοπικής κοινωνίας και θα είναι στην αποκλειστική αρμοδιότητα του επενδυτή. Θα υπάρξει τότε ένα ακόμη ιδιότυπο καθεστώς γιγαντισμού επιχείρησης με all inclusive συνθήκες εκμετάλλευσης!
3. Τίθεται ένα ζήτημα που αφορά τους εργαζόμενους και την απόδοση τους. Πράγματι έχει δημιουργηθεί η αντίληψη της μειωμένης προσπάθειας και ο εφησυχασμός στους δημοτικούς υπαλλήλους. Όμως αυτό δεν αφορά όλους τους υπαλλήλους. Υπάρχουν δημοτικοί υπάλληλοι με υψηλό αίσθημα ευθύνης και υψηλή παραγωγικότητα. Το θέμα χαλάει όταν δεν αναγνωρίζεται έμπρακτα η συνέπεια και η παραγωγικότητα των εργαζομένων και καλύπτεις την αδιαφορία, το βόλεμα ή την ανικανότητα ημετέρων και όλοι θάβονται σε ένα ισοπεδωτικό καθεστώς δήθεν ισότητας! Πρόκειται για πολιτικό συντηρητισμό: ''μην θίγεις τα κακώς κείμενα''! γιατί οι υπάλληλοι είναι οι πρώτοι πελάτες παροχής ψήφων στις επόμενες εκλογές! Κι αυτό είναι πλευρά του συστήματος διαχείρισης που πρέπει να αλλάξει!
4. Όσο για τα ενοίκια που εξακολουθούν να ανεβαίνουν είναι ζήτημα διαχείρισης και σωστού μάνατζμεντ πράγμα που είναι ζητούμενο. Σε άλλες ενοικιάσεις δημοτικών καταστημάτων έχουν γίνει προσαρμογές και δεν είναι λογικό να υπάρχει άλλη δημοτική πολιτική στην Μαρίνα.
Yπαρχουν ενδιάμεσες μορφές συνδιαχειρησης που διασφαλίζουν κάπως τις κοινωνικές ανάγκες σε σχέση με την εκμετάλλευση αυτής της δημόσιας υποδομής που η ιδιωτικοποίηση εξαφανίζει γι αυτό λέμε: ''ΝΑΙ! ΜΑΡΙΝΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΜΕ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΙΔΙΩΤΙΚΗ''.
Ν. Μυλωνάς