Η πραγματικότητα απορρίπτει τις χρεοκοπημένες πολιτικές και το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό που τις υπηρέτησε! Συμπόρευση για την αλλαγή στον δήμο μας!
Α. Όλα τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε ένας εφησυχασμός. Πιστεύαμε ότι λίγο πολύ εμείς εδώ καλά τα καταφέρνουμε! Όμως οι με πολλά λόγια μεγάλοι στόχοι που υλοποιήθηκαν και η ωραιοποιημένη πρακτική της διαχείρισης τόσων χρόνων για το δήθεν πρωτοπόρο και ισχυρό Δήμο, συντρίφτηκαν τα τελευταία χρόνια από την ίδια την πραγματικότητα. Σήμερα διαπιστώνουμε ότι είμαστε σε αδυναμία ή σε τέλμα.
Το ζήτημα της αλλαγής και της νέας πολιτικής τίθεται στον Δήμο μας ως αναγκαιότητα. Η εμπειρία μας αποδεικνύει ότι το πρόβλημα της αλλαγής στην Δήμο μας είναι πρωτίστως πολιτικό.
Η μακρόχρονη εναλλαγή των ιδίων προσώπων στην τοπική πολιτική εξουσία είχε συγκεκριμένα αποτελέσματα. Έχει αναπτυχτεί η παράλογη αντίληψη διαχωρισμού των πολιτών σε 2 μεγάλες ομάδες: σε αυτούς που πρέπει κυβερνούν και σε αυτούς που πρέπει κυβερνώνται! Δίπλα σε αυτούς μπορούν να φυτοζωούν και κάποιες συμπαθείς μικρές πολιτικές ομάδες (ίσως και με καλά στοιχειοθετημένες θέσεις, όπως η ...Σ.Ε.! ) αλλά όντας αποκλεισμένες από την τοπική εξουσία, θεωρούνται χρήσιμες μόνο για τον ρόλο του ελέγχου των κυβερνώντων ''δια τον φόβο των (κυβερνώμενων) Ιουδαίων''!
Αυτοί που πρέπει να κυβερνούν έχουν χωριστεί σε 2 στρατόπεδα με ενοποιητικό στοιχείο την διαχείριση και την νομή της δημοτικής εξουσίας. Είναι αρθρωμένες γύρω από τον νυν και τέως δήμαρχους. Οι επιλογές τους καθορίζονταν και καθορίζονται από την άνευ όρων αποδοχή της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής και οι ίδιες αρκούνται στην διαμεσολάβηση των ...κρατικών έργων-χρηματοδοτήσεων και στην συναλλαγή μέσω της παροχής των δημοτικών υπηρεσιών και των δημοτικών υποδομών προς τις μεγάλες επιχειρήσεις. Στόχος δεν ήταν η τοπική ανάπτυξη με βάση τα ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά, αλλά η διευκόλυνση των επενδυτικών διαδικασιών που δρομολογούνταν από την κυβέρνηση και τις μεγάλες επιχειρήσεις με αποτέλεσμα το πνίξιμο των μικρομεσαίων από τα μεγάλα μεγέθη. Παράλληλα φρόντιζαν να εκμεταλλεύονται κάθε δυνατότητα για την ανάδειξη και καθιέρωση των μελών τους στην τοπική κοινωνία μέσω πελατειακών εξυπηρετήσεων. Και οι 2 ομάδες είναι διαπλεκόμενες (υπόθεση ΜΗΤΣΗ) και διαθέτουν τοπικά πελατειακά δίκτυα εξυπηρετήσεων εκμεταλευόμενες τις αρμοδιότητες του Δήμου.
Αυτή η κατάσταση έφτασε στα όρια της, και αποδεικνύεται από τα αποτελέσματα ότι είναι αντιπαραγωγική, αναποτελεσματική και πρέπει να αλλάξει.
Β. Είμαστε σε μια εποχή μετάβασης. Μετάβασης από μια μορφή κράτους με πλατιά πελατειακή λογική και λαϊκιστική πρακτική, σε ένα κράτος-μηχανισμό διεκπεραίωσης καθαρά νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Η νέα πολιτική σπάει τις παλιές λογικές αντικαθιστώντας τες με τον έλεγχο, την περιθωριοποίηση, τον φόβο της ανεργίας και την βία, για να περάσουν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και να διασφαλιστεί η αναπαραγωγή της κυρίαρχης τάξης στην εξουσία. Αυτή η μετάβαση όμως αμφισβητείται σοβαρά από την κοινωνία και τίθεται το θέμα της πολιτικής σε άλλη κατεύθυνση: αλλαγές στο κράτος, στους θεσμούς και την πολιτική στο μοντέλο παραγωγής και στο πρότυπο κατανάλωσης και διανομής με στόχο την κοινωνική δικαιοσύνη, με αναδιανομή κερδών και μια νέα θέση της χώρας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας. Έχουν δημιουργηθεί προϋποθέσεις απόρριψης των χρεοκοπημένων πολιτικών και του υποταγμένου και φθαρμένου πολιτικού προσωπικού που τις υπηρέτησε. Η λαϊκή αντίδραση μπορεί να οδηγήσει σε βαθιά αλλαγή την κοινωνία. Όμως για να προχωρήσει αυτή η υπόθεση απαιτούνται συγκεκριμένες πολιτικές.
Γ. Σε επίπεδο κυβερνητικής πολιτικής προδιαγράφεται μια νέα πολιτική με βασικούς άξονες:
Πλήρη διαχωρισμό των εξουσιών.
Κατάργηση της παραγραφής των ευθυνών των αξιωματούχων.
Πλήρη εξίσωση όλων των προσώπων εμπρός στον νόμο χωρίς εξαιρέσεις.
Προτεραιότητα στην προστασία του περιβάλλοντος και των δημόσιων αγαθών.
Παραγωγική αναδιάρθρωση.
Δ. Στο επίπεδο Δήμου χρειαζόμαστε μια νέα πολιτική διαχείρισης με βασικούς άξονες:
1.Διαχωρισμός ευθυνών ανάμεσα στον Δήμο (τοπική υπόθεση) και την Κρατική αρχή (γενική υπόθεση).
2.Έμφαση και αυτοτέλεια του Δήμου σε θέματα παροχής υπηρεσιών και εξ ίσου έμφαση στην πολιτική λειτουργία του θεσμού ως μέσου τοπικής δημοκρατίας με ταυτόχρονη άμβλυνση της κρατικής εποπτείας. Αύξηση των λειτουργιών αποκλειστικής ευθύνης (ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ και ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ) και επέκταση στην πρωτοβάθμια ΠΑΙΔΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ, την κοινωνική πρόνοια και την περιβαλλοντική πολιτική.
3.Νέος κώδικας Τοπικής Αυτ/σης τονίζοντας τον αναπτυξιακό της ρόλο, και καθιερώνοντας την δημοκρατία (αναλογικό εκλογικό σύστημα) και την διαφάνεια, καταργώντας τον δημαρχοκεντρισμό.
4.Κανονισμός λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου που καταργεί την ασυδοσία της πλειοψηφίας.
5.Κατάργηση του πλέγματος απουσίας ευθυνών του δημάρχου και των αξιωματούχων της δημ. αρχής.
6.Διαχωρισμός ευθυνών ανάμεσα στον Δημοτικό μηχανισμό και την Δημ. Αρχή (Δήμαρχο).
7.Κατάργηση όλου του πλέγματος νεοφιλελεύθερων θεσπίσεων που απαγορεύουν στον δήμο να ασκήσει επιχειρηματική δραστηριότητα για την τοπική ανάπτυξη, (φυσικά μέσα στο πλαίσιο των κανόνων της ελεύθερης αγοράς κι όχι του προστατευτισμού των περασμένων χρόνων).
8.Φορολογική αρμοδιότητα του Δήμου για επιβολή τοπικού φόρου για συγκεκριμένα αναπτυξιακά έργα
9.Απελευθέρωση του δημοτικών ελεύθερων χώρων από την εμπορευματοποίηση και ένταξη τους στον πολεοδομικό σχεδιασμό με κριτήρια βάσει των οποίων μπορούν να ενοικιαστούν.
10.Καθιέρωση κανονισμού σχέσεων Δημότη-Δήμου.
11.Τεχνολογικός εκσυγχρονισμός και υποχρεωτική εφαρμογή σύγχρονων επιστημονικών μεθόδων διαχείρισης σε κάθε πλευρά της Δημοτικής μηχανής. Καθιέρωση ποιοτικών κριτήριων ελέγχου του εκσυγχρονισμού-αποτελεσματικής διαχείρισης με δημοσιοποίηση των ελέγχων.
12.Δημιουργία μόνιμων δημοτικών μηχανισμών για τα προγράμματα διασυνοριακής και διαπεριφερειακής συνεργασίας, δίκτυα συνεργασίας πόλεων με συμμετοχή εξαρτώμενη από τις τοπικές δυνατότητες.
13.Ενεργός εμπλοκή του Δήμου στην τοπική παραγωγική ανασυγκρότηση.
14.Νέο σύγχρονο μοντέλο διοίκησης-management των δημοτικών επιχειρήσεων (όχι στους ΄΄κολλητούς'').
15.Ανακοστολόγηση των δημοτικών τελών με στόχο την βελτίωση των υποδομών, των υπηρεσιών, την τοπική ανάπτυξη (πρωτογενής-δευτερογενής τομέας, περιβάλλον ,πολιτισμός), την στήριξη της υπάρχουσας οικονομίας και ανάπτυξη νέων μορφών επιχειρήσεων.
Ε. Η κοινωνική διάθεση για αλλαγή είναι υπαρκτή και στα δημοτικά μας θέματα αλλά αυτή η διάθεση είναι άμορφη, ετερογενής, και αδυνατεί να εμφανιστεί δημόσια. Εξαρτάται από τις τοπικές κινήσεις (στις οποίες περιλαμβανόμαστε και μείς ως Σ.Ε.) και τις πολιτικές οντότητες που υπάρχουν στο πως και πότε θα εμφανιστεί αυτή η διάθεση και προς τα πού θα πάει.
Η παράταξη μας υπηρέτησε την αναζήτηση της νέας τοπικής δημοτικής πολιτικής όπως την προδιαγράψαμε παραπάνω και αυτήν θα υπηρετήσει και στις επόμενες δημοτικές εκλογές.
Κάνουμε κάλεσμα σε όλους όσους βλέπουν στους προγραμματικούς στόχους που προδιαγράψαμε παραπάνω δικά τους στοιχεία, σε συμπόρευση για την αλλαγή στην δημοτική διαχείριση.
Η γραμματεία της Σ.Ε.
Α. Η εκ μέρους της ομάδας πρωτοβουλίας 30 δημοτών προσφυγή στο ΣΤΕ (κατάθεση με Α. Π. 5833/13-11-2012 από τον πληρεξούσιο δικηγόρο μας) για την μη παραχώρηση της ΜΑΡΙΝΑΣ στο ΤΑΙΠΕΔ συζητείται στις 4-4-2013.
Για την συζήτηση απαιτείται η πληρωμή παραβόλων και η παρουσία εκπροσώπου μας.
Β. Συνοπτικό Ιστορικό: Για την εκμετάλλευση της μαρίνας συστάθηκε (25-08-199 ΦΕΚ 6934/2009) η «ΚΩΣ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΑΕ» που μετονομάστηκε σε «ΜΟΝΟΜΕΤΟΧΙΚΗ ΑΕ» (μέτοχος : Δήμος Κω 100%) που είναι Ν.Π.Ι.Δ. με κερδοσκοπικό σκοπό την αξιοποίηση και εκμετάλλευση του Τουριστικού Λιμένα Κω, ο οποίος κατασκευάστηκε από τον ΕΟΤ και ολοκληρώθηκε από τον Δήμο της Κω, με σύναψη Δανειακής σύμβασης διάρκειας 40 ετών και με ετήσιο τοκοχρεολύσιο περίπου 250.000 χιλιάδες ευρώ .
Με βάσει το μισθωτήριο συμβόλαιο του Δήμου και της «Κως Επενδυτική» ,η επιχείρηση καταβάλει ετήσιο μίσθωμα με ποσοστό επί του τζίρου της 10% για το έτος 2002 ( πρώτο έτος λειτουργίας ) , 20% για τα έτη 2001-2005 και 24% για τα επόμενα συνεχόμενα έτη. Έως και το έτος 2011 ,έχουν καταβληθεί συνολικά 2.450.000,00 ευρώ με αυξανόμενους ρυθμούς από έτος σε έτος.
Ενδεικτικά του έτος 2010 καταβλήθηκε το ποσό των 336.000 ευρώ και το έτος 2011 το ποσό των 372.000 ευρώ.
Η επιχείρηση απασχολεί 15 άτομα μόνιμο ντόπιο προσωπικό ( ΑΣΕΠ) και 10 περίπου άτομα εποχιακής απασχόλησης , ενώ στην επισκευαστική ζώνη απασχολούνται 4-5 άτομα.
Ενδεικτικά για την χρήση 2011 με Τζίρο 1.700.000 και κέρδη 330.000 ευρώ και καταβλήθηκαν όλες οι δημόσιες εισφορές ΦΠΑ, φόρος εισοδήματος, ασφαλιστικές εισφορές.
Είναι επιχείρηση κερδοφόρα, χωρίς καμία επιχορήγηση από κεντρικούς ή Δημοτικούς πόρους .
Αποτελεί ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο της τοπικής Κοινωνίας.
Συμβάλει στην απασχόληση ντόπιου προσωπικού με τις χαμηλότερες τιμές χρέωσης στα ντόπια σκάφη.
Είναι δημοτική επιχείρηση που δουλεύει με τις αρχές της ελεύθερης αγοράς, αλλά δεν είναι έξω από το γενικότερο πρόβλημα της πολιτικής εκμετάλλευσης της λειτουργίας της μέσω πελατειακών εξυπηρετήσεων και κακοδιαχείρισης από τις εκάστοτε δημοτικές αρχές. Τι άλλο σημαίνει το γεγονός ότι κάθε νέα δημοτική αρχή μιλά για την κακοδιαχείριση της προηγούμενης και βάζει προγράμματα εκσυγχρονισμού που η επόμενη τα βλέπει ως ανεπαρκή;
Γ. Η σύμβαση παραχώρησης (αρ. συμβ. 11530/23-7-1999 συμβ. Ε. Καβουκλή) εξαρτά το μίσθωμα από το τζίρο και το ανεβάζει στο 24%! παρά το ότι η χρηματική συμμετοχή του δήμου στο κατασκευαστικό της πλάνο ήταν 4,5 εκ ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι η ΜΑΡΙΝΑ επειδή προσφέρει εξειδικευμένες υπηρεσίες και είναι μονοπωλιακή επιχείρηση για το νησί, έχει υψηλό ποσοστό κερδών! Είναι επένδυση με υψηλή δυνατότητα κερδοφορίας και γι αυτό προκαλεί το ενδιαφέρων του ιδιωτικού κεφαλαίου ενώ εκτιμούμε ότι η πώληση της θα οδηγήσει τελικά σε απώλεια πόρων την κοινωνία μας αρχικά και τον δήμο μας στην συνέχεια. Θα οδηγηθεί ο Δήμος στην απώλεια της δυνατότητας έλεγχου ή της παρέμβασης των επενδύσεων στο θαλάσσιο μέτωπο της πόλης και του νησιού, γιατί αυτή η αρμοδιότητα θα περάσει στον ιδιωτικό χώρο της οικονομικής εκμετάλλευσης.
Δ. Ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος διασφάλισης της δημοτικής περιουσίας είναι η χρηστή διαχείριση, ο εκσυγχρονισμός και η αξιοποίηση τους με κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια.
Για την Σ.Ε. Ν. Μυλωνάς
Η δήλωση του Σταμάτη Καμπουράκη.
''Διανοίξαμε, για πρώτη φορά, άλλους δύο νέους δρόμους διαφυγής.''