Α. Το ΠΑΣΟΚ την μεταπολιτευτική περίοδο κυριάρχησε στο νησί μας. Αποσπώντας δυνάμεις από το κέντρο και την αριστερά μονοπώλησε την τοπική εξουσία εκλέγοντας Βουλευτές, Νομάρχες , Περιφερειάρχη, Δημάρχους και Κοινοτάρχες, κλπ. Ακόμη και στους συλλόγους ...γονέων είχε τον πρώτο λόγο. Μέχρι... που ήρθε η αποκάλυψη του 2010 και οι εκλογές του 2011 για να το φέρουν στην τρίτη θέση.
---Τι μέλλει γενέσθαι; Ρώτησα ιστορικό μέλος του που είδα να συμμετέχει στις εκλογές αντιπροσώπων για το συνέδριο.
---Δεν υπάρχει κάτι άλλο που να μπορείς να εμπιστευτείς στην Ελλάδα και την Ευρώπη από την σοσιαλδημοκρατία! μου απάντησε.
Β. Η οικονομική κρίση που ζούμε δεν είναι μια απλή περίπτωση. Είναι το αποτέλεσμα μιας σύνθετης ακολουθίας πολιτικών και οικονομικών πραγμάτων μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, που σταδιακά οδήγησαν στην ελαχιστοποίηση του πολιτικού ελέγχου επί της οικονομίας και στην οριστική επικράτηση της οικονομίας επί της πολιτικής. Σήμερα όλα κρίνονται από την δύναμη των αγορών! Σημαντικό ρόλο σ' αυτή την «ανατροπή» είχε η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία που την τελευταία δεκαετία του εικοστού αιώνα «κυβερνούσε» την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνδημιουργησε σταδιακά ένα διεθνές περιβάλλον στο οποίο ο καπιταλισμός ήταν ο αδιαμφισβήτητος μονόδρομος και το μόνο δίλημμα είχε να κάνει με το ερώτημα: Πλήρης ηγεμονία των αγορών με αυτορύθμιση ή πολιτικός έλεγχος των αγορών με στόχο τη διάσωση του κοινωνικού κράτους; Το δίλημμα αυτό μετά το 1990 μεταφερόταν στην πολιτική και οδηγούσε σε δύο καταναγκαστικές επιλογές: νεοφιλελευθερισμός ή σοσιαλδημοκρατία και: Ν.Δ ή ΠΑΣΟΚ; Για τους «εργαζομένους», τους λαούς , τις κοινωνίες των πολιτών, η απάντηση ήταν «σοσιαλδημοκρατία»! ΠΑΣΟΚ! Ήταν απάντηση ενστικτώδης, επιλογή αναγκαστική, που επέλεγε το μη χείρον ως βέλτιστον: «Αφού ο καπιταλισμός είναι μονόδρομος, αφού ο σοσιαλισμός δεν χωράει, ψηφίζουμε σοσιαλδημοκρατία για να σώσουμε το κοινωνικό κράτος»!
Όμως οι «σοσιαλδημοκρατικές» κυβερνήσεις (Ζοσπέν, Σρέντερ, Σημίτη κ.ά.) έδρασαν περισσότερο ως τριτεγγυήτριες των συμφερόντων των «αγορών» παρά ως εγγυήτριες του κοινωνικού κράτους, διευκολύνοντας την ανάπτυξη του σύγχρονου καπιταλισμού της ασυδοτης αγοράς και της δικτατορίας των χρηματαγορών. Υπήρχαν αντιδράσεις σε αυτή την πορεία. Ο Όσκαρ Λαφοντέν (1999) υπουργός στην κυβέρνηση Σρέντερ στην Γερμανία, όταν ο τελευταίος τα έδινε όλα στους τραπεζίτες και τους βιομήχανους, έφυγε από το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα λέγοντας: «Υπάρχει κάτι που δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ. Η καρδιά δεν παζαρεύεται ακόμα στα χρηματιστήρια. Έχει σπίτι. Και χτυπάει αριστερά!»
Το 2007, στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, εν τη ρύμη του εσωκομματικού λόγου ο Γιώργος(άκης) Παπανδρέου ομολογουσε: «Κυβερνούσαμε με πλαστή σοσιαλιστική ταυτότητα». Και συνέχισε : ''«Το εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ δυσφήμισε το σοσιαλισμό και την αριστερά»''. Ήταν ομολογία μετάλλαξης ενός ευρωσοσιαλιστικού κόμματος σε συστημικό κόμμα του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού.
Οι επόμενες κυβερνήσεις των Γ. Παπανδρέου, Σόκρατες (Πορτογαλλία), Θαπατέρο (Ισπανία) κ.ά., εκφυλίστηκαν μεταλλασσόμενες σε νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις με σοσιαλιστικά ψευδώνυμα, πανομοιότυπες με τις κυβερνήσεις της ευρωπαϊκής Δεξιάς.
Γ. Οι ευρωπαίοι ηγέτες των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων και σήμερα κάνουν πολιτική στο όνομα της αριστεράς: «Είμαστε η υπεύθυνη αριστερά, η αριστερά που προσπαθεί να κάνει τα ιδανικά της πράξη», επέμενε λίγο πριν την πρωθυπουργική εκπνοή του ο Κ. Σημίτης. Ο κ. Βενιζέλος, κηρύσσοντας σήμερα την έναρξη του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, απηύθυνε πρόσκληση για συστράτευση στην ιδέα της «μεγάλης Κεντροαριστεράς»! ενώ οι εφημερίδες γράφουν ότι ανοιχτό αφήνουν στη ΔΗΜΑΡ το ενδεχόμενο θετικής «συνάντησης» των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς.
Καμιά αντίρρηση εάν δεχτούμε ότι αριστερή υπευθυνότητα είναι η τέχνη της πολιτικής προσαρμογής. Ότι η υπεύθυνη αριστερά προσαρμόζεται στις όποιες δοσμένες πολιτικοοικονομικές συνθήκες, προκειμένου να επιβιώσει κυβερνητικά στο περιβάλλον της γερμανοκρατούμενης ευρωζώνης, στο διεθνές περιβάλλον του ασύδοτου καπιταλισμού. Καλά όλα αυτά αλλά τα πολιτικά ερωτήματα σήμερα είναι αλλού: Τι θα γίνει όμως με το κοινωνικό κράτος που έσβησε; Ποιος θα πει ΟΧΙ στις σημερινές αγορές και χρηματαγορές; Ποιος θα αναδείξει πρωταρχικές τις ανθρώπινες ανάγκες και θα μετατρέψει την πολιτική σε κυρίαρχη δύναμη;
Δ. Αλήθεια! στο όνομα της ΠΑΣΟΚ - εμπειρίας που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια: υπάρχουν άραγε ακόμα πολίτες που προσεγγίζουν το ΠΑΣΟΚ του Κ. Βενιζέλου με... ιδεολογικά κριτήρια, δηλαδή ως σοσιαλιστικό κόμμα; Ναι! ο φίλος μου, επιμένει!
Νικος Μυλωνας
.jpg)
.gif)
