Συναγωνιστές, συναγωνίστριες

Σήμερα βρισκόμαστε εδώ, μετά από ένα χρόνο πανδημίας, για να συνεχίσουμε τη μάχη που δίνουμε όλα αυτό το χρόνο. Μια μάχη που μας δίνει προοπτική, ελπίδα και αισιοδοξία ότι μπορούμε να βάλουμε εμπόδια στην πολιτική που βάζει σε κίνδυνο την υγεία μας, τσακίζει τα εναπομείναντα δικαιώματα μας και σπέρνει παντού την τρομοκρατία για να επιβάλει τη βαρβαρότητα αυτής της πολιτικής

Με το τρίτο κύμα της πανδημίας και τις τραγικές συνέπειές της όλο αυτό το διάστημα, αντί για ενίσχυση των νοσοκομείων με γιατρούς, νοσηλευτές και κρεβάτια ΜΕΘ, η κατάσταση είναι εκρηκτική. Καθημερινά μετράμε νεκρούς ενώ αν η κυβέρνηση είχε αποδεχτεί τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις που προβάλλουν οι υγειονομικοί και τα εργατικά σωματεία τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.

Δεν υπάρχει δεν ήξερα, δε γνώριζα. Η μείωση της χρηματοδότησης για την υγεία είναι πολιτική επιλογή, όλων όσων κυβέρνησαν αυτά τα χρόνια. Δεν προέκυψαν τώρα τα προβλήματα, τώρα όμως φαίνεται η βαρβαρότητα της επιλογής τους, στη χώρα μας αλλά και σε άλλες χώρες στη λογική κόστους οφέλους να μη δίνουν δεκάρα τσακιστή για την υγεία του λαού. Οι απαράδεκτες εικόνες που παρουσιάζουν τα νοσοκομεία της χώρας ,η ανασφάλεια που όλοι μας εδώ έχουμε κατανοώντας την αδυναμία άμεσης αντιμετώπισης ακόμα και των πιο απλών περιστατικών δεν είναι τυχαίες. Είναι αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής που ενώ άνθρωποι παραμένουν στα ράντζα στους διαδρόμους αρνείται να επιτάξει τις ιδιωτικές δομές υγείας ,παρουσιάζει ως προσλήψεις τις μετακινήσεις προσωπικού, παρουσιάζει την ατομική ευθύνη ως φάρμακο για κάθε νόσο ακόμα και για τεστ διάγνωσης.

Αντί για δημόσιες δομές που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας και σε περίοδο πανδημίας, το Νοσοκομείο της Ιπποκρατικής Κω ακόμα δεν έχει πνευμονολόγο.

Εμείς ζητάμε απαντήσεις στα εύλογα ερωτήματα μας. Στην Κω που διαφημίζεται παγκοσμίως για τις τουριστικές υποδομές και έχει σημαντικό ρόλο στο ΑΕΠ της χώρας ,που γίνεται σημείο αναφοράς για τις χιλιάδες τουριστών και επενδύσεων αξίζει στους κατοίκους της το εμβολιαστικό πρόγραμμα πραγματοποιείται σε αντίσκηνο του στρατού;; Γιατί το κέντρο υγείας της Αντιμάχειας που το επισκέπτονται κυβερνητικά στελέχη κάθε απόχρωσης λειτουργεί υποτυπωδώς με ένα γιατρό και μία νοσηλεύτρια και δε μετατρέπεται σε ΚΥ 24ωρης λειτουργίας με όλο το απαραίτητο προσωπικό και εξοπλισμό?? Μας οφείλουν ή δε μας οφείλουν μια απάντηση?

Στην Κάλυμνο το νοσοκομείο κινδύνευσε να μείνει χωρίς οξυγόνο. Στη Λέρο δεν υπάρχουν παθολόγοι, και στην Πάτμο το Κέντρο Υγείας υποστελεχώμενο καλύπτει και τα γύρω μικρότερα νησιά. Όλοι ξέρουν πως στα νησιά της Βόρειας Δωδεκανήσου δεν έχει ΜΕΘ… να σταματήσει τώρα η κοροϊδία των νησιωτών, δεν τρώμε κουτόχορτο.

Δεν έχουμε άλλη υπομονή.. Δε μας παίρνει να λογαριαστούμε μετά .Δεν υπογράφουμε κανένα μορατόριουμ γιατί δεν έχουμε εμπιστοσύνη σε κανένα από αυτούς που ευθύνονται για αυτήν την κατάσταση ότι νοιάζονται για το καλό μας.

Το δίκιο μας θα το επιβάλλουμε εμείς με τους αγώνες μας.

Για αυτό και το εργατικό κέντρο δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια απέναντι στην αντιλαϊκή λαίλαπα που ήρθε από την κυβέρνηση.

Διεκδίκησε μαζί με άλλα σωματεία της περιοχής την προστασία της υγείας του λαού – την εξασφάλιση του εισοδήματος των εργαζομένων και στάθηκε απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλλει σιωπητήριο στους αγώνες.

Η κυβέρνηση πέρασε από την αρχή της πανδημίας πάνω από 100 αντιλαϊκά και αντεργατικά νομοσχέδια, βρήκε την κατάλληλη στιγμή να φορτώσει στον λαό άλλη μια κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Το άλμα της δεκαετίας που ανήγγειλε η κυβέρνηση, σημαίνει αιώνας πισωγύρισμα στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, συνέχιση της κερδοφορίας των λίγων. Ψέματα είναι πως ακόμα και μέσα στην πανδημία κλάδοι όπως τρόφιμα-ποτα, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές, φαρμακοβιομηχανίες είδαν τα κέρδη τους να αυξάνουν; Ενώ οι μισθοί συντάξεις και λαϊκό εισόδημα μειώθηκε στο μισό??

Η κυβέρνηση της ΝΔ όπως και οι προηγούμενες έχουν σταθερούς συνομιλητές τους βιομήχανους, εφοπλιστές, τραπεζίτες, μεγαλοξενοδόχους. Επιλέγει συνειδητά να αδιαφορεί για τα αιτήματα των εργαζομένων, να ακούσει τις προτάσεις και να δώσει λύσεις .

Το ξεκαθαρίζουμε μια και καλή. Είναι γελασμένοι ότι θα μείνουμε απαθείς και θα τους βλέπουμε πίσω από τις οθόνες, να ρημάζουν τις ζωές μας.

Όσοι κυβέρνησαν αυτό τον τόπο, πατώντας ο ένας πάνω στα βήματα του άλλου, θέλουν να υπηρετήσουν ο καθένας τους με τον καλύτερο τρόπο τους μεγάλους ομίλους. Αυτή είναι η επιλογή τους και έχουν ευθύνη όλοι τους για τη σημερινή κατάσταση σε όλους τους τομείς.

Συνάδελφοι, συναγωνιστές η πραγματικότητα τους ξεσκεπάζει..

Οι φωνές και η απελπισία των υγειονομικών, οι θάνατοι των συνανθρώπων μας, που για εμάς δεν είναι αριθμοί, είναι άνθρωποι με όνομα επίθετο και οικογένεια.

Η εξαθλίωση, η φτώχεια και η ανέχεια απλώνονται όλο και σε περισσότερα εργατόσπιτα….

Οι άνεργοι ξενοδοχοϋπάλληλοι κ εργαζόμενοι στον τουρισμό που ζουν με 4 ή 9 € την ημέρα, ενώ οι μεγαλοξενοδόχοι μετρούν δισεκατομμύρια κέρδη.

Οι εργαζόμενοι στα σούπερ μαρκετ που βλέπουν τρελά κέρδη για τους ιδιοκτήτες και μισθούς πείνας και ελλιπή ως ανύπαρκτα μέτρα προστασίας για τους ίδιους με ατελείωτες υπερωρίες και νεκρούς από κορονοϊό.

Οι εργαζόμενοι στις τηλεπικοινωνίες που δουλεύουν ολημερίς και ολονυχτίς, σε ένα κλάδο με τα μεγαλύτερα κέρδη μέσα στην πανδημία.

Ο υπάλληλος που είναι σε τηλεργασία κ βλέπει το ίδιο του το σπίτι σαν φυλακή αφού δεν μπορεί πια να ξεχωρίσει, πότε δουλεύει κ πότε έχει ελεύθερο χρόνο.

Ο μικρός επαγγελματίας που είναι βουτηγμένος στα χρέη και έχει αφεθεί στη μοίρα του, αφού το ταμείο ανάκαμψης δεν είναι για αυτόν αλλά για τους μεγάλους ομίλους.

Τα παιδιά μας που πίσω από μια οθόνη προσπαθούν να κατακτήσουν τη γνώση, αφού η κυβέρνηση κανένα μέτρο δεν πήρε για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων.

Για αυτά τα παιδιά που πέρα από τη μάσκα για γίγαντες και τα παγουρίνα η κυβέρνηση και το Υπουργείο παιδείας πέταξε στο καλάθι των αχρήστων τα αιτήματα των δασκάλων και των καθηγητών για μέτρα προστασίας.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Μέσα στο τεράστιο αντεργατικό οπλοστάσιο που έχει ήδη στη διάθεσή της η μεγαλοεργοδοσία, οι διώξεις συνδικάτων, συνδικαλιστών και εργαζομένων που πρωτοστατούν στην οργάνωση του αγώνα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.

Απειλές, απολύσεις, ποινές, επιστρατεύσεις, κρατική και εργοδοτική βία, δικαστικές αποφάσεις που χαρακτηρίζουν παράνομες τη συντριπτική πλειοψηφία των απεργιών είναι μια καθημερινότητα, ωστόσο δεν αρκούν. Εργοδοσία και κυβερνήσεις εντείνουν την επίθεση, με το βλέμμα τους στην επόμενη μέρα.

Η καταστολή και ο αυταρχισμός ,απαραίτητο αξεσουάρ των κυβερνήσεων όταν είναι να επιβάλουν αντιλαϊκά μέτρα , δε θα περάσει. Τα πρόστιμα, το ανθρωποκυνηγητό, η καταστολή δεν πρόκειται να κάμψουν τους αγώνες για το δίκιο μας. Οι εργαζόμενοι ξέρουν και να αγωνίζονται και να παίρνουν όλα τα μέτρα προστασίας για τη ζωή τους. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη κυβέρνηση που αντιμετωπίζουμε. Έχουμε μαζέψει πείρα από ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, συγκυβερνήσεις ,μονόχρωμες και πολύχρωμες..

Σήμερα λοιπόν παίρνουμε τα μέτρα μας .Ο νέος συνδικαλιστικός νόμος που είναι στα σκαριά θέλει να βάλει τα σωματεία και αυτούς που αγωνίζονται στον γύψο… η 10ωρη απλήρωτη εργασία, τα 200€ μισθός στους νέους εργαζόμενους, είναι μόνο τα λιθαράκια του αντεργατικού οικοδομήματος που ετοιμάζουν.

Σε όλα αυτά, όσους νόμους κ να φέρει η κυβέρνηση το δίκιο πάντα θα ακούγεται, οι αγώνες θα δυναμώνουν.

Μπροστά στα αδιέξοδα που μας βάζουν, εμείς λέμε ότι διέξοδος υπάρχει.

Υπάρχει ελπίδα, υπάρχει προοπτική ο εργαζόμενος να ζει με ικανοποιημένες τις σύγχρονες ανάγκες του. Εκεί που οι εργαζόμενοι θα κάνουν κουμάντο στον πλούτο που με καθημερινό και συνεχή ιδρώτα παράγουν και τον απολαμβάνουν μια χούφτα παράσιτα.

Όμως είναι επιτακτική ανάγκη να μαζικοποιηθούν τα συνδικάτα. Να απαλλαγούν από τους εργατοπατέρες που στήριξαν και στηρίζουν τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση.

Να συμβάλλουμε να οργανωθεί η εργατική τάξη. Να μην είναι κανείς ανοργάνωτος.

Σε κάθε χώρο δουλειάς να υπάρξει συλλογική μορφή οργάνωσης με δράση, με πρωτοβουλίες, για να σπάει ο φόβος, η τρομοκρατική παρέμβαση της εργοδοσίας, η πολιτική της κυβέρνησης, η λογική “δε γίνεται τίποτα”.

Γιατί κανείς δεν μπορεί μόνος του να αντιμετωπίσει την επίθεση που δεχόμαστε.

Να μη μείνει χώρος που να μη μας έχουν στο πλάι τους οι εργαζόμενοι, έξω και μέσα στις επιχειρήσεις, να συζητήσουμε την ανάγκη να δώσουμε εργατική απάντηση στην αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης και επιχειρηματικών συμφερόντων.

Για την προστασία της υγείας μας και των δικαιωμάτων μας, με οργανωμένο, συλλογικό αγώνα απάντηση στην καταστολή και την τρομοκρατία της κυβέρνησης.

Δεν κάνουμε βήμα πίσω, Διεκδικούμε:

• Άμεσα μέτρα στήριξης του δημόσιου συστήματος υγείας-πρόνοιας, δωρεάν για όλους, με προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, επίταξη ιδιωτικών δομών.
• Στελέχωση και 24ωρη λειτουργία του Κ.Υ. Αντιμάχειας.
• Επαναλειτουργία και ένταξη στο δημόσιο όλων των δημόσιων δομών υγείας.
• Τήρηση των μέτρων υγείας & ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
• Κατάργηση του νόμου απαγόρευσης των διαδηλώσεων, του νόμου περιορισμού του απεργιακού δικαιώματος. Καμία δίωξη της συνδικαλιστικής δράσης.
• Καμία περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού με πρόσχημα τον κορονοϊό. Να μπει τέρμα στην αστυνομοκρατία και την κρατική καταστολή.
• Καμία απόλυση- Δουλειά με δικαιώματα
• Ανοιχτά ασφαλή σχολεία
• Να πληρώσει κράτος και μεγάλη εργοδοσία
• Όχι στη βία, την καταστολή και την αστυνομοκρατία της κυβέρνησης