Εκ μέρους της Ομάδας Διοίκησης και Παρακολούθησης του Έργου, των Στελεχών του Κέντρου και εν γένει του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Πολιτικών Ισότητας των Φύλων σας καλωσορίζω στη σημερινή συνέντευξη τύπου, που υλοποιείται στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών.
Προσωπικά, πιστεύω πως δεν πρόκειται για μια ακόμη επέτειο αλλά για την υπενθύμιση μιας κραυγής ή ενός ουρλιαχτού, που μεταφράζεται στο κεντρικό μήνυμα της σημερινής ημέρας, που δεν είναι άλλο από το «ΣΠΑΣΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ»! Η βία κατά των γυναικών παίρνει μορφή παγκόσμιας επιδημίας, δεν έχει σύνορα, πολίτευμα, θρησκεία, κοινωνική ή οικονομική τάξη. Η βία είναι ορατή και αόρατη, ύπουλη και υποχθόνια. Αρκετές φορές θεσμοθετημένη.
Εκατομμύρια γυναίκες (επτά εκατομμύρια στην Ιταλία) έχουν υποστεί βία. Εκατομμύρια γυναίκες «συλλαμβάνονται» και «κρατούνται», στην κυριολεξία φυλακίζονται μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Άλλες «εξορίζονται», το γνωστό trafficking, σε χώρες -δυστυχώς και στην Ελλάδα- που έχουν κάνει έμβλημά τους τη σεξουαλική εκμετάλλευση και άλλες βιαίως εκπορνεύονται. Άλλες είναι θύματα απόπειρας σεξουαλικής κακοποίησης, άλλες βιάζονται, άλλες ακρωτηριάζονται σε χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Μέσης Ανατολής, εφαρμόζεται η ειδεχθής πράξη της αφαίρεσης των γεννητικών οργάνων των κοριτσιών. Άλλες βασανίζονται ψυχολογικά, υφίστανται οικονομική εξάρτηση και άλλες ξυλοκοπούνται από ένα θύτη, που τις περισσότερες φορές, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, είναι ο σύντροφός τους…. και άλλες γιατί ο δήμιος πρέπει να ολοκληρώσει το έγκλημα, ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝΤΑΙ, αφού ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ότι οι θάνατοι, που προκαλούνται από την ενδοοικογενειακή βία, αγγίζουν το ποσοστό του 70 % ή αν θέλετε αλλιώς, 1 στις 2 γυναίκες, που δολοφονούνται, είναι θύμα του συντρόφου της ή και αλλιώς 3.500 γυναίκες χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Τις 10.000 ξεπερνούν οι κλήσεις κακοποιημένων γυναικών , που έχει δεχθεί στα δύο χρόνια λειτουργίας της, η τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. Το 78% αυτών αφορά στην ενδοοικογενειακή βία.
Σύμφωνα με το Ρώσο Νομπελίστα συγγραφέα Σολζενίτσιν ,«Η βία συγκαλύπτεται μόνο με ψέματα και τα ψέματα συντηρούνται μόνο με τη βία». Συχνά, οι γυναίκες - θύματα λένε ψέματα, ψέματα, ψέματα…. κυρίως στον εαυτό τους…. κυρίως όμως σιωπούν, ντρέπονται, φοβούνται, ως θύματα προκατάληψης και βουβής ενοχής δεν καταγγέλλουν. Υποθάλπουν τον εγκληματία, στάση που μονιμοποιεί και -αλοίμονο - νομιμοποιεί το έγκλημα, το θύτη και το θύμα. Καθώς η επανάληψη της βίαιης πράξης αμβλύνει την εγκληματική της διάσταση, προκαλεί εθισμό και τελικά την εγκληματική της αποδοχή.
Στην περίπτωση της ενδοοικογενειακής βίας:
-
Δεν υφίσταται συζυγική σχέση – έχει αντικατασταθεί μ’ αυτήν του θύτη και του θύματος.
-
Η καθημερινότητα του θύματος είναι μονίμως απειλητική.
-
Οι υποσχέσεις του θύτη επιτυγχάνουν απλά στιγμές συμφιλίωσης, που εναλλάσσονται με περιόδους βίας, ενώ ουδείς γνωρίζει πότε θα γίνει η έκρηξη.
-
Η ανθρώπινη και γυναικεία αξιοπρέπεια εκμηδενίζεται, απαξιώνεται.
-
Τα παιδιά της οικογένειας εκπαιδεύονται σε αντίστοιχες συμπεριφορές, του θύτη ή του θύματος.
Η βία γίνεται κοινωνικό status, άρα κοινωνικό πρόβλημα. Πολυπρόσωπη, επιτηδευμένη, φτιασιδωμένη, κάτω από μια στρώση make-up, ντυμένη με το σινιέ ταγιεράκι της… παρούσα όμως και δυστυχώς αδιαμφισβήτητη.
«Ας μην είναι ο λόγος, ο δυνατός, παράταιρος, σε μια κοινωνία που σωπαίνει», όπως λέει ο Γιάννης Ρίτσος , και άηχος σε μια κοινωνία που ψιθυρίζει και κωφεύει, θα πρόσθετα.
Η γυναίκα, ως αυτόνομη ανθρώπινη ύπαρξη και προσωπικότητα, αλλά και ως πολιτικό ον έχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, της ελεύθερης βούλησης και έκφρασης, της προσωπικής επιλογής και της κατοχύρωσης των αναφαίρετων ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Υπερασπιζόμενη όλα τα παραπάνω, υπερασπίζεται τον άνθρωπο!
Η ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ |
|
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ |
|
ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ |
|
ΔΗΜΟΥ ΚΩ |
|
ΡΟΥΦΑ ΙΩΑΝΝΑ |
Δήλωση της Γενικής Γραμματέως Ισότητας των Φύλων κ. Βάσως Κόλλια
για την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας
κατά των Γυναικών και Κοριτσιών
Η βία και η κακοποίηση γυναικών, έχουν πάρει διαστάσεις μάστιγας που δεν γνωρίζει κοινωνικούς, οικονομικούς ή πολιτισμικούς περιορισμούς.
Απευθυνόμαστε σε εκείνες που υποφέρουν σιωπηλά γιατί δεν τολμούν να μιλήσουν. Τις καλούμε να πάψουν να σιωπούν. Η άσκηση βίας είναι έγκλημα και τιμωρείται σύμφωνα με τον Νόμο.
Απευθυνόμαστε και σε εκείνες που δεν τολμούν να αποδεχθούν ότι είναι θύματα. Τις καλούμε να πάψουν να «βοηθούν» άθελά τους τον θύτη να συνεχίζει να ξεφεύγει από τις ευθύνες του.
Η ενδοοικογενειακή βία δεν αποτελεί ιδιωτική υπόθεση αλλά ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα.
Μας αφορά όλους!
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Συμπληρώθηκαν δυόμιση χρόνια λειτουργίας της Τηλεφωνικής Γραμμής SOS 15900. Στο διάστημα αυτό η Γραμμή δέχθηκε 12.313 κλήσεις και 98 ηλεκτρονικά μηνύματα.
Επί του συνόλου των κλήσεων, οι 9.742 (79%) αφορούσαν σε καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας. Από αυτές οι 7.233 κλήσεις (74%) αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών ενώ οι 2.509 κλήσεις (26%) σε καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα (κυρίως από φίλους/-ες 25%, γονείς 18%, άλλους συγγενείς 15%, αδελφός/ή 12%, γείτονας 11% και άλλα άτομα 16%).
Από τις 7.233 κλήσεις που αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών 5.573 κλήσεις (77%) αφορούσαν σε ενδοοικογενειακή βία, 102 (1%) σε σεξουαλική παρενόχληση, 101 (1%) σε περιπτώσεις βιασμού, 7 (0,1%) σε πορνεία, 2 κλήσεις (0,03%) σε trafficking, 876 κλήσεις (12%) σε καταγγελία άλλων μορφών βίας (σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται κυρίως περιπτώσεις που δεν εμπίπτουν στην ενδοοικογενειακή βία, κυρίως λόγω του προσώπου που την ασκεί) και, τέλος, σε 721 (10%) κλήσεις η μορφή της βίας ήταν αδιευκρίνιστη. Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις οι καταγγελίες αφορούσαν σε περισσότερες από μία μορφή βίας. Τα αιτήματα των κλήσεων αυτών αφορούσαν: 3.033 κλήσεις (42%) σε ψυχοκοινωνική στήριξη, 2.365 κλήσεις (33%) σε νομική συμβουλευτική, 836 κλήσεις (12%) σε νομική βοήθεια, 537 κλήσεις (7%) σε αναζήτηση φιλοξενίας και 212 κλήσεις (3%) σε αναζήτηση εργασίας. Από τις 7.233 γυναίκες που κάλεσαν τη γραμμή, οι 4.469 (62%) είναι μητέρες.
Από τις γυναίκες θύματα βίας που απάντησαν στην ερώτηση για την εργασιακή τους κατάσταση φαίνεται ότι:
-
2.048 (28%) είναι απασχολούμενες (οι 275 -13%- από αυτές είναι
αυτοαπασχολούμενες),
-
2.159 (30%) είναι άνεργες (οι 309 -14%- από αυτές είναι μακροχρόνια άνεργες),
-
927 (13%) είναι ανενεργές (οι 62 -7%- παρακολουθούν εκπαίδευση ή κατάρτιση).
Από τις γυναίκες θύματα βίας που απάντησαν στην ερώτηση για την οικογενειακή τους κατάσταση φαίνεται ότι:
-
3.521 (49%) είναι έγγαμες,
-
715 (10%) είναι άγαμες,
-
522 (7 %) σε διάσταση,
-
378 (5%) διαζευγμένες
-
104 (1%) σε κατάσταση χηρείας,
-
232 ( 3%) σε συμβίωση.
Από τις γυναίκες που απάντησαν στην ερώτηση για την ηλικία τους φαίνεται ότι:
-
234 (3%) είναι από 15 έως 24 ετών,
-
1.829 (25%) είναι από 25 έως 39 ετών,
-
1.910 (26%) είναι από 40 έως 54 ετών,
-
629 (9%) είναι από 55 έως 64,
-
352 (5%) είναι από 65 ετών και άνω.
Από τις γυναίκες που απάντησαν στην ερώτηση για το μορφωτικό τους επίπεδο φαίνεται ότι:
-
12 (0,2%) είναι τυπικά αναλφάβητες,
-
565 (8%) έχουν ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια ή κατώτερη δευτεροβάθμια
εκπαίδευση,
-
687 (9%) την ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση,
-
362 (5%) τη μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση μη τριτοβάθμιου επιπέδου,
-
991 (14%) την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Από το σύνολο των γυναικών που κάλεσαν στην τηλεφωνική γραμμή προκύπτει ότι:
-
4.917 (68%) είναι Ελληνίδες,
-
608 (8%) είναι μετανάστριες,
-
20 (0,3%) ανήκουν σε μειονότητες,
-
64 (1%) είναι ΑΜΕΑ,
-
16 (0,2%) ανήκουν στην κατηγορία των άλλων μειονεκτούντων ατόμων.
Ως προς την οικονομική κατάσταση, από τις γυναίκες που απάντησαν στην αντίστοιχη ερώτηση, 1.410 (19%) την περιγράφουν ως κακή, 1.334 (18%) την αναφέρουν ως μέτρια, 800 (11%) ως καλή, 457 (6%) ως πολύ κακή και 119 (2%) ως πολύ καλή.
Η Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 αποτελεί υπηρεσία πρώτης γραμμής και εντάσσεται στο δίκτυο των 61 δομών που αναπτύσσει η ΓΓΙΦ σε όλη τη χώρα με σκοπό την παροχή άμεσης ψυχοκοινωνικής στήριξης και προστασίας σε γυναίκες θύματα βίας. Το δίκτυο αποτελείται από 14 Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών της ΓΓΙΦ στις πρωτεύουσες των Περιφερειών και στον Πειραιά, 25 Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών σε συνεργασία με τους Δήμους, 19 Ξενώνες για κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους Δήμων και 2 του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ). Το δίκτυο αυτό αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς και ήδη λειτουργεί το μεγαλύτερο μέρος των δομών.