Γιώργος Χ. Πασσανικολάκης
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΝΙΚΑΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟ
Με ιδιαίτερη χαρά αποδέχτηκα αμέσως την πρόσκληση του φίλου Γιώργου και των συνεργατών του να γράψω ένα άρθρο, μ' αφορμή τα 3 χρόνια ζωής της ιστοσελίδας τους, kosnews24.gr, τα οποία εύχομαι να γίνουν 13, 23, 53.
Δεν επέλεξα να γράψω για την πλήρη εξάρτηση της οικονομικής ζωής του Νησιού μας από τους μεγαλοπαράγοντες του τουρισμού (μεγαλοπρακτορεία και μεγαλοξενοδόχους), που οδηγεί σε πρωτοφανή πτώση του τζίρου των μικρομεσαίων παρά τη μεγάλη αύξηση των αφίξεων. Δεν επεδίωξα να γράψω για την υστέρηση της Κω σε βασικές υποδομές εν έτει 2013 και την υποστελέχωση των υπηρεσιών, που δεν θυμίζουν τουριστικό προορισμό ποιότητας. Δεν ήθελα να αναφερθώ - σε ένα ακόμη άρθρο – στην καταστροφική πολιτική των κ.κ. Καΐσερλη και Κυρίτση, οι οποίοι λες και παρουσιάστηκαν σήμερα στους Κωους, τάζουν θέσεις εργασίας, αντιμετώπιση του all in, νέα προοπτική στον τόπο μας με ατζέντες 20 χρόνια μετά, και άλλα που δεν πρόκειται να κάνουν, γιατί πολύ απλά δεν τα έπραξαν όταν ήταν στην εξουσία. Δεν προτίμησα να μιλήσω για το μεγάλο κύμα απολύσεων συμπολιτών μας, διότι θα έκανα λόγο – για μια ακόμη φορά, αφού δε βάζουμε μυαλό, κι ειδικά τοπικά, προτιμώντας τους αρεστούς κι όχι τους άριστους – για τις ευθύνες όλων μας, που με τις πολιτικές επιλογές μας οικοδομήσαμε ένα σάπιο κράτος, κονόμας ολίγων και εξαθλίωσης των πολλών.
Για τα παραπάνω πρέπει να εκφραστούν όλοι οι αναγνώστες της ιστοσελίδας, επώνυμα (για να ξέρουμε ποιος λέει τι και γιατί), και κυρίως οι ειδικότεροι από εμένα. Εγώ θα σταθώ στην 3χρονη παρουσία της kosnews24 στον τοπικό μας Τύπο, τη σχέση μου μαζί τους, και τους κινδύνους από την ενασχόληση με την τοπική δημοσιογραφία, με βάση την 7ετή εμπειρία μου.
Την ιστοσελίδα τους την έζησα για 1 χρόνο ως ενεργός στη δημοσιογραφία και για 2 ως ελεύθερος επαγγελματίας. Από τη συνεργασία μου μαζί τους, μόνο καλά λόγια έχω να πω, αφού διακρινόντουσαν για το ήθος και την προσεκτική θεώρηση των τοπικών μας πραγμάτων. Ως "νεούδια" στο κλάδο της δημοσιογραφίας, κάνανε πράξη ότι μου έλεγε και ο πατέρας μου, πρώτα να βλέπεις και μετά να μιλάς.
Συχνά πυκνά παρατηρούσα τον προσεκτικό τρόπο προσέγγισης των θεμάτων της τοπικής επικαιρότητας, που πήγαζε από το γεγονός ότι δεν γνωρίζανε από την καλή και από την... ανάποδη, πρόσωπα και πράγματα. Γεγονός που εξαλείφθηκε επιτυχώς με αποκάλυψη γεγονότων. Η αλήθεια είναι ότι μου θυμίσατε τον εαυτό μου στα πρώτα μου βήματα, στο "Σταθμό", όπου ως νεοσσός, προσπαθούσα να αποδείξω ότι αξίζω, αφενός να λέγομαι δημοσιογράφος (παρ' ότι σπούδασα παρεμφερές αντικείμενο), και αφετέρου ότι μπορώ να εκπροσωπώ ένα μέσο.
Η ενασχόληση με τη δημοσιογραφία, και δη την τοπική, είναι ένα... επικίνδυνο χόμπι. Επικίνδυνο, γιατί τα πρόσωπα και τα πράγματα είναι γνωστά, κι ότι κι αν γράψεις επηρεάζει σχεδόν πάντα ανθρώπους γύρω σου (μικρή κοινωνία γαρ), και χομπί, γιατί ούτε οι αμοιβές, ούτε και ο τρόπος λειτουργίας των μέσων παραπέμπει σε επαγγελματίες εργαζόμενους.
Έχοντας κάποια χρόνια στο χώρο, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι εάν κάνεις καλά τη δουλειά σου, θα μετράς περισσότερους... εχθρούς παρά φίλους, γιατί ακόμη και η οικογένειά σου δε θέλει την αλήθεια. Το ζήτημα λοιπόν είναι να γράφεις αυτά που βλέπεις, ακούς, ερευνάς, χωρίς... φιλτράρισμα, κι ας στεναχωρήσεις κάποιους. Χρόνος ιατρός...
Όμως, το δυστύχημα για την τοπική δημοσιογραφία – που πρέπει να διορθωθεί και αποτελεί την ουσία του άρθρου μου - είναι ότι οι πολίτες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους απέναντι στους ανθρώπους των μέσων, είτε γιατί βλέπουν καθημερινά να ξεσκεπάζονται - σε πανελλαδικό επίπεδο - οι πελατειακές σχέσεις μεγαλοπολιτικών και μεγαλοπαραγόντων του Τύπου, είτε γιατί διαπιστώνουν πολλές στροφές και... τούμπες σε εκπροσώπους μέσων, ανάλογα με τους κυβερνώντες, με τους οποίους όπως μου είχε "διδάξει" η Εύα πρέπει να δείχνεις Αντίσταση.
Για τους παραπάνω λόγους, πολλοί συμπολίτες μας απαξιώνουν συλλήβδην τον κλάδο, αρεσκόμενοι να μηδενίζουν το σύνολο των ενασχολούμενων με την τοπική δημοσιογραφία, αγνοώντας είτε από παρόρμηση, είτε από σκοπιμότητα, ότι όλα τα... δάχτυλα δεν είναι ίδια. Αυτοί δε, που περισσότερο από κάθε άλλον, κατηγορούν τα μέσα και τους ανθρώπους τους, είναι οι ίδιοι που χρόνια τώρα διαπλέκονται μαζί τους, και δεν ντρέπονται να το κάνουν.
Δυστυχώς, όμως την τελευταία 5ετία έχει δοθεί το βήμα σ' όλους αυτούς, αλλά και σε άλλους που εύκολα... ξεσκίζουν ανθρώπινες προσωπικότητες με ένα κλικ. Η ευθύνη ανήκει ολοκληρωτικά στους διαχειριστές των μέσων, διότι δεν είναι δυνατόν να δίνεις λόγο σε ανθρώπους, που σίγουρα για ιδιοτελείς και υπό εξέταση ψυχολογικά λόγους, βγάζουν τα σώψυχά τους. Εδώ ο ρόλος σας, ως ιντερνετικό μέσο, είναι σημαντικός. Χρειάζεται ισορροπία και σωστός χειρισμός και διαχωρισμός του κριτικού σχολίου από την κατινιά και την κακοπιστία, κάτι που ως μέσο το διασφαλίζετε (κι έτσι να συνεχίσετε).
Για να μπορέσετε να ξανακερδίσετε την εμπιστοσύνη του κόσμου – κατά την ταπεινή μου άποψη - πρέπει το μέσο σας (και κατά συνέπεια τα άλλα) να κρατούν σταθερή γραμμή απέναντι στην εκάστοτε εξουσία, κλείνοντας τα αυτιά και στους εν δυνάμει διαχειριστές της. Να προβάλλει ρεπορτάζ, να κάνει έρευνες και να εμπιστεύεται τις πένες του. Αυτό πρέπει να είναι το στοίχημα σας, να υπερισχύσει ο καλός εαυτός έναντι του κακού. Είναι σίγουρο ότι λάθη θα γίνουν (όπως έκανε και ο γράφων), όμως, όταν δεν υπάρχει δόλος, αναγνωρίζεται στο τέλος.
Σε σχέση με άλλους πιο παλιούς του χώρου, που νόμιζαν και νομίζουν ότι μόνο αυτοί υπήρχαν και υπάρχουν, εγώ έχω εμπιστοσύνη στη νέα γενιά των δημοσιογράφων, δηλαδή σε σας, και εν γένει στους νέους ανθρώπους, για ένα βασικό λόγο, γιατί δεν τους βαραίνουν τα αμαρτήματα τους.
Άλλωστε, είμαι οπαδός της ρήσης του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη Κωου - Νισύρου και συναδέλφου μας κ. Ναθαναήλ, πως στο τέλος το καλό νικά πάντα.
Να 'στε όλοι καλά, αναγνώστες και συντελεστές. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια. Ανοίξτε τα φτερά σας, συνεργαστείτε οι νέοι, γίνετε μπροστάρηδες για την πραγματική αλλαγή του κλάδου και της κοινωνίας μας.
Γιώργος Χ. Πασσανικολάκης
Αναγνώστης kosnews24.gr
