ΠΟΥ ΠΑΜΕ; (3)
- Η ανδροποίηση της γυναικός και η γυναικοποίηση του ανδρός
- Ανάθεμα την ώρα! Ποιος ορίζει εδώ; Το ανάποδο βαφτίζει και το λέει σωστό; (Οδυσσέας Ελύτης)
Γράφει ο Δάσκαλος Αντώνης Κρητικός
Πριν μια δεκαετία περίπου δημοσιεύτηκαν δύο άρθρα μας με τίτλο «Πού πάμε;»(1-2) στα οποία τονίζαμε, ότι η αποστασία του ανθρώπου από τον Θεό και η θεοποίηση του εγώ του, τον οδηγεί σε ένα άκρατο δικαιωματισμό και σε μια απύθμενη ελευθεριότητα, που σταδιακά θα καταλήξει σε ένα κατήφορο χωρίς επιστροφή και τελικά σε ένα αδιέξοδο. Τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην κοινωνία μας συνηγορούν, μάλλον, στο ότι δεν φθάσαμε στην ευτυχία αλλά στην αποτυχία και στην χρεοκοπία οικονομική και προπάντων ηθική.
Όπως λέει και ο π. Σπυρίδων Σκουτής, «μήπως δεν ζούμε σε μια εποχή που αν κάνεις τον Σταυρό σου είσαι μεσαιωνικός, ενώ αν πιστεύεις σε μπλε κρυστάλλους και σκόνες επαναφοράς είσαι προοδευτικός και trendy; Αν κάνεις το Πάσχα νηστεία τότε είσαι παλαιολιθικός, ενώ αν είσαι vegan, ωμοφάγος, χορτοφάγος κ.λπ., ο άλλος σε κοιτάει με θαυμασμό λες και κέρδισες μετάλλιο σε Ολυμπιάδα! Αν πεις σε ομάδα ότι είσαι βουδιστής, ακολουθείς την φιλοσοφία των Σούφι… θα μείνουν όλοι με το στόμα ανοιχτό από θαυμασμό, ενώ αν ομολογήσεις ότι είσαι Χριστιανός και πηγαίνεις στην εκκλησία θα απογοητευτούν όλοι και θα σου πουν ότι έμπλεξες με τις θρησκευόμενες γιαγιάδες. Αν είσαι παντρεμένος αρκετά χρόνια και είσαι πιστός στο γάμο σου, θεωρείσαι ακραίος, ενώ αν κάνεις και καμία απιστία θεωρείται ανανέωση του συζυγικού όρκου! Αν διαφωνείς με ό,τι προτάσσει το σύστημα και οι προπαγάνδες του είσαι ακραίος και επικίνδυνος. Αν στέκεσαι όρθιος στο άκουσμα του Εθνικού Ύμνου και στον κυματισμό της Ελληνικής σημαίας είσαι φασίστας και εθνικιστής. Αν η τέχνη υβρίζει τον Χριστό και τη σημαία τότε είναι προοδευτική, trendy και κουλτουριάρα. Αν όμως κάνεις ένα αστείο για μια άλλη πίστη σε καμία θεατρική παράσταση, θα σε κλείσουν φυλακή. Μπορεί ένα παιδί 15 χρονών να αλλάξει φύλο, αλλά δεν μπορεί να οδηγήσει αυτοκίνητο, να πιεί αλκοόλ ή να ψηφίσει. Αν το παιδί σου κάνει παρέλαση σαν τσολιαδάκη στις εθνικές επετείους θεωρείσαι φασίστας και κακοποιητής του παιδιού σου, ότι το μεταμορφώνεις σε εθνικιστή και ακραίο, ενώ αν ο γιός σου φορέσει ζαρτιέρες σε gay pride με την εικόνα του Αγίου Νικολάου στα γεννητικά του όργανα είσαι υπερήφανος γονέας!! Κόπτονται για το αυγό ενός Βασιλικού αετού ή τα αυγά της χελώνας καρέτα-καρέτα και εντάσσονται σε οργανώσεις για τα δικαιώματά και τη σωτηρία τους, ενώ για το παιδί στην κοιλιά μιας γυναίκας σου λένε ότι απλά είναι μια μάζα κυττάρων και τίποτα περισσότερο. Το παιδί έχει δικαιώματα έξω από την κοιλιά αλλά μέσα στην κοιλιά είναι απλά ένα τίποτα. Σου λένε για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, αλλά δεν τους χαλάει η γυναίκα να είναι μηχανή παραγωγής παιδιών επί χρήματι για ένα ομόφυλο ζευγάρι».
ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ-ΤΕΚΝΟΘΕΣΙΑ
Δεν έχουμε κάτι με τους ομοφυλόφιλους, αγαπάμε κάθε άνθρωπο όποιος κι αν είναι και ό,τι και αν πιστεύει. Αλλά έχουμε το δικαίωμα να αναγορεύουμε τα παρά φύση δικαιώματά μας σε αξίες; Να προσβάλουμε τη φυσιολογικότητα των σωμάτων, να ατιμάζουμε την ανθρώπινη οντολογία και φύση; Να υιοθετούμε το αφύσικο ως φυσικό, όπως τις παρά φύση εκτροπές και να τις νομιμοποιούμε; Να αλλοιώνουμε την αλήθεια με βάση τα συμφέροντά μας; Να διαγράφουμε τις ιερές έννοιες μητέρα-πατέρα; Μα, όλοι από μια μάνα γεννηθήκαμε! Εδώ, πλέον, παραβιάζεται το άρθρο 25 του παγκόσμιου χάρτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που προστατεύει τη μητρότητα. Λίγος σεβασμός! Υπάρχει το σύμφωνο συμβίωσης που με κάποιες τροπολογίες θα καλύπτει τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια γιατί σώνει και καλά να νομοθετήσει η πολιτεία τον πολιτικό γάμο και ιδιαίτερα το δικαίωμα της τεκνοθεσίας; Κάπου ξεφύγαμε. Μακάρι τα ΜΜΕ να είχαν αφιερώσει ανάλογο τηλεοπτικό χρόνο και για την επίλυση των πραγματικών προβλημάτων της κοινωνίας όπως αυτά της ακρίβειας και του δημογραφικού. Η χώρα έχει πρωτίστως ανάγκη τεκνοποίησης όχι τεκνοθεσίας.
Η φυσική γενετήσια πράξη ανάμεσα σε ένα ανδρόγυνο, που με τη βοήθεια του Θεού, δημιουργεί μια νέα ζωή, σε ένα ομόφυλο ζευγάρι είναι απλά πράξη προς ικανοποίηση ενός αφύσικου, ανήθικου ερωτικού πάθους και ηδονής και δεν δημιουργεί ζωή. «Είμαι απόλυτος, ζευγάρι είναι ο άνδρας και η γυναίκα που κυοφορούν και γεννούν» τόνισε ο γνωστός σεξολόγος Θάνος Ασκητής. Γνωρίζοντας, λοιπόν, ότι οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις, όπως χαρακτηριστικά, δημοσίως τις παρομοίωσε ο Ψυχίατρος π. Καρπαθίου, αποτελούν άκαρπες συκιές - από τη φύση τους δεν δημιουργούν ζωή- απορεί κανείς, ποιο δικαίωμα τους στερείται με την απαγόρευση τεκνοθεσίας. Είναι δυνατόν ποτέ ενώνοντας το θετικό με το θετικό ή τον αρνητικό με τον αρνητικό πόλο μιας μπαταρίας να παραχθεί φως, κίνηση, θερμότητα, ή απλά δημιουργείται βραχυκύκλωμα; Μήπως κατ΄αναλογία με τη νομιμοποίηση όλων αυτών μετά από μερικά χρόνια η ήδη βραχυκυκλωμένη, σε σύγχυση και αποπροσανατολισμένη κοινωνία μας περιέλθει σε κατάσταση μπλάκ άουτ; ‘Άραγε, αυτό δεν επιθυμεί το δικτατορικό ηλεκτρονικό σύστημα και οι δυνάστες της παγκόσμιας διακυβέρνησης, να βάλουν σε ζυγό τη ψυχή και να καταδυναστεύουν τη σκέψη του ανθρώπου; Στην πραγματικότητα και οι ομοφυλόφιλοι έχουν πέσει θύματα του σάπιου αυτού συστήματος. Μια σάπια κοινωνία που η ψευτοπροοδευτικότητά της την οδηγεί στον γκρεμό. Το πείραμα έγινε και απέτυχε. Ο ασθενής κατέληξε. Βγάλαμε τον Χριστό από τη ζωή μας και είδαμε τα αποτελέσματα. Παρατηρούμε καθημερινά την απομείωση της αξίας του ανθρώπου, την έκπτωση των ηθών , την ισοπέδωση των πάντων.
ΚΑΤΑΝΟΟΥΜΕ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝΤΕΣ
Ο σημερινός άνθρωπος που αρνείται, διώχνει και περιφρονεί το Θεό-Δημιουργό του, είναι βυθισμένος μέσα στα πάθη του, μισεί το φως, το φοβάται, για να μην φανούν τα έργα του. Εάν δεν επανατοποθετήσουμε το κέντρο της ζωής μας στον Χριστό είναι αδύνατο να υπερνικήσουμε μόνοι, λόγω της πεπτωκυίας φύσης μας, τις όποιες αδυναμίες, τα όποια πάθη, μας καταδυναστεύουν. Όπως ο γιατρός δεν πολεμάει τον άρρωστο αλλά την αρρώστια, πολλές φορές με πικρά φάρμακα, έτσι και ο Χριστός και η εκκλησία του αγκαλιάζει, δεν καταδικάζει τον αμαρτωλό άνθρωπο αλλά την αμαρτία. Αγκαλιάζει τον κλέφτη, τον μοιχό, τον ομοφυλόφιλο, τον πόρνο…όχι όμως την κλεψιά, τη μοιχεία, την ομοφυλοφιλία, την πορνεία! Στην Καινή Διαθήκη βλέπουμε το Χριστό να αγκαλιάζει την προσελθούσα πόρνη γυναίκα, μετανοημένη για την εξάσκηση του αρρωστημένου πάθους της. Παράλληλα, βλέπουμε ότι στο πρώτο Του θαύμα στον εν Κανά γάμο, ευλογεί το γάμο ανδρός και γυναικός! Φυσικά και τότε υπήρχε η ομοφυλοφιλία! Δεν ευλογήθηκε! Δεν γίνεται το παρά φύση, το αφύσικο, το ανήθικο να αναγορευτεί σε αξία ευλογούμενο, νομοθετούμενο. Όπου παραβιάζονται οι φυσικοί νόμοι τα αποτελέσματα είναι αρνητικά.
Ούτε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ούτε στην Αρχαία Ελλάδα, όπου ήκμαζε η κιναιδία (παρά φύσιν ασέλγεια), δεν υιοθετήθηκε από το λαό ούτε την πολιτεία. Αρκεί να διαβάσουμε το σχετικό, αυστηρό νόμο του Σόλωνα ως και τον Σωκράτη: «Εάν κάποιος ζη πεπορνευμένη ζωή ή είναι ομοφυλόφιλος, όπως ευκόλως διαθέτει το σώμα του, ούτος και την πόλιν του ευκόλως θα ξεπουλήσει». Θα τελειώσουμε με τα επίκαιρα λόγια του μεγάλου ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη: « Ανάθεμα την ώρα! Ποιος ορίζει εδώ; Το ανάποδο βαφτίζει και το λέει σωστό;».
