Άρθρο του Βασίλη Γιαουρδήμου
«Πάμε κι όπου βγει»
Το «Πάμε κι όπου βγει» που άκουσε να λέγεται μέσα από τον ασύρματο, λίγο πριν τη σύγκρουση των τρένων, ένας επιβάτης της μοιραίας αμαξοστοιχίας στα Τέμπη, έχει σοκάρει πολλούς Έλληνες αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί τους έχει σοκάρει.
«Πάμε κι όπου βγει». Στο τούνελ των δημοπρασιών «πάμε κι όπου βγει» µε αστυνομικούς και δικαστικούς επιμελητές να µμπουκάρουν από τις µμπαλκονόπορτες.
«Πάμε κι όπου βγει» στη διαχείριση της πανδημίας µε πάνω από 36.200 νεκρούς, χωρίς προσωπικό, ΜΕΘ και μέσα. Έτσι κι αλλιώς θα φταίει ο κορονοϊός.
«Πάμε κι όπου βγει» µε το κόλπο των απευθείας αναθέσεων που μετέτρεψε σε «επιχειρηματικότητα» τα πολιτικά ρουσφέτια τρέφοντάς τα µε 9,5 δισ. ευρώ.
«Πάμε κι όπου βγει» σκαρώνοντας «σκευωρία» για το σκάνδαλο της Novartis. Οι ΗΠΑ άρπαξαν 350 εκατ. ευρώ αλλά εδώ ακόμη πετάμε αετό.
«Πάμε κι όπου βγει». Έτσι κι αλλιώς δικαστές και εισαγγελείς θα ακούσουν ότι τους ακούν. Έτσι κι αλλιώς οι θεσμοί έχουν τσαλακωθεί σαν τα χαρτιά της παραίτησης από τις ευθύνες και όχι λόγω ευθυνών.
«Πάμε κι όπου βγει» µε τα συστήματα παρακολούθησης και υποκλοπών πολιτικών φίλων και εχθρών. Αν τους πιάσουν στα πράσα, «λούφα και παραλλαγή» µε ανευθυνότητα.
«Πάμε κι όπου βγει» µε την ακρίβεια στο ρεύμα και στα καύσιμα. Ο πόλεμος άργησε τρία τέρμινα αλλά αυτός θα φταίει. «Πάμε κι όπου βγει» µε το «καλάθι του νοικοκυριού». Έτσι κι αλλιώς οι έλεγχοι «παραπλανούν».
«Πάμε κι όπου βγει» µε την εκπαίδευση, τους μαθητές, τους καθηγητές και τις βάσεις εισαγωγής. Έτσι κι αλλιώς όλα θα γίνουν ιδιωτικά και χορηγούμενα.
«Πάμε κι όπου βγει» µε τους καλλιτέχνες, τους παραπλανηµένους της υποκριτικής τέχνης.
«Πάμε κι όπου βγει» πληρώνοντας όσο όσο την εικονική πραγματικότητα στα κανάλια. Θα έβγαιναν ωραία λόγια από τους πολιτικούς ταγούς για ένα ανύπαρκτο κέντρο τηλεδιοίκησης σιδηροδρομικού δικτύου. ∆εν πειράζει, «πάμε κι όπου βγει» µε τις σακαράκες στα µμέσα μεταφοράς. Έτσι κι αλλιώς η πλέμπα τα χρησιμοποιεί. «Πάμε κι όπου βγει» για να θρηνήσουμε τα δικά µας παιδιά, αλλά µας κυνηγούν ΜΑΤ και χημικά.
«Πάμε κι όπου βγει» για εκλογές. Όχι τώρα, είναι στιγμή πένθους, αλλά πίσω από τις κουΐντες οι επιτελικοί θα κάνουν ό,τι χρειάζεται για να µη φτάσουν στο σημείο να κάνουν ό,τι χρειάζεται. Η αλαζονεία της εξουσίας.
«Πάμε κι όπου βγει», αλλά «θα λογαριαστούμε µετά». Όπως έγινε µε τις ξεχασμένες ευθύνες όσων χιλιάδων έσβησαν εκτός ΜΕΘ επειδή «δεν υπήρχε μελέτη» ή όπως έγινε µε την πρωθυπουργική πραγματογνωμοσύνη στα Τέμπη ή µε την πρωθυπουργική καταδίκη των «ελευθεροδολοφόνων» δημοσιογράφων.
«Πάμε κι όπου βγει» στη… σωστή πλευρά της Ιστορίας. ∆εν ζούμε µια «κακιά ώρα» αλλά σε µια κακή χώρα. Η οργή µας ξεχειλίζει. Αν όχι τώρα, πότε;
Δεν είναι “Πάμε κι όπου βγει” να ψηφίζεις αυτούς που χρεοκόπησαν και διέλυσαν τη χώρα για να την …φτιάξουν ξανά;
Δεν είναι “Πάμε κι όπου βγει” να ψηφίζεις επί δεκαετίες ανθρώπους που ξέρεις πως δεν θα πατήσουν ποτέ το πόδι τους σε δημόσιο νοσοκομείο, γιατί θα πάνε σε ιδιωτικό;
Δεν είναι “Πάμε κι όπου βγει” να ψηφίζεις επί δεκαετίες ανθρώπους που ξέρεις πως τα παιδιά τους πάνε σε ιδιωτικά σχολεία και μετά σε πανεπιστήμια του εξωτερικού;
Πόσο πιο “Πάμε κι όπου βγει” είναι να ψηφίζεις ανθρώπους για να φτιάξουν την δημόσια Υγεία και την δημόσια Παιδεία, ενώ ξέρεις πως οι ίδιοι και οι οικογένειές τους πάνε σε ιδιωτικά νοσοκομεία και τα παιδιά τους πάνε σε ιδιωτικά σχολεία;
Πόσο πιο “Πάμε κι όπου βγει” είναι να ψηφίζεις ζάπλουτους -που θα γίνουν ακόμα πιο ζάπλουτοι- για να φτιάξουν τις υποδομές της χώρας;
Γιατί να τα φτιάξουν; Για σένα, φτωχέ μ@λάκα; Αφού οι ίδιοι δεν θα πάνε ποτέ. Σιγά μην πάρουν και το τρένο. Το τρένο είναι για εσένα και για εμένα.
“Ναι, αλλά στο σιδηρόδρομο πέθαναν άνθρωποι”
Γιατί, στα διαλυμένα νοσοκομεία δεν πεθαίνουν χιλιάδες άνθρωποι που θα ζούσαν τώρα;
Απλά, στα νοσοκομεία, από τις αναμονές, τις ελλείψεις σε προσωπικό και την εγκατάλειψη πεθαίνουν ένας-ένας και δεν γίνεται θέμα στις ειδήσεις. Το ζει ο άτυχος άνθρωπος και η οικογένειά του μόνοι τους.
Κυρίες και κύριοι, μην σοκάρεστε με το “Πάμε κι όπου βγει” που ακούστηκε από τον ασύρματο στα Τέμπη.
Αυτό το “Πάμε κι όπου βγει” το λέτε κάθε μέρα. Για μια ζωή. Μια ζωή που θα μπορούσε -και θα έπρεπε- να είναι καλύτερη.
Το “Πάμε κι όπου βγει” στα Τέμπη, το είπαμε εμείς.
Εμείς ματώσαμε τα χέρια μας και τώρα κάνουμε τους οργισμένους με το …Κράτος που δολοφονεί.
Ας πάρουμε την ευθύνη.
