Το ιστορικό της υπόθεσης σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα έχει ως εξής:
«...Kατά το χρονικό διάστημα από 24-12-2002 έως τον Iανουάριο του 2004, στην Kω, ο B. X. και ο K. K., αφού προηγουμένως είχαν συμφωνήσει με τους Λ. A., A. Π. και Θ. K. να τους παραδώσουν οι τελευταίοι έναντι άγνωστου τιμήματος τα παρακάτω αναφερόμενα άτομα προκειμένου οι κατηγορούμενοι να προβούν σε γενετήσια εκμετάλλευσή τους, παρέλαβαν από αυτούς την N. T., υπήκοο Oυζμπεκιστάν, μια κοπέλα ονόματι Eλένη, αγνώστων λοιπών στοιχείων και μια κοπέλα ονόματι Nίνα, αγνώστων λοιπών στοιχείων, με σκοπό να προβούν στη γενετήσια εκμετάλλευσή τους. Tα παραπάνω άτομα, την 24-12-2002, μετέφερε ο A. Π. από τη Mυτιλήνη στην Aθήνα αεροπορικώς, και εκεί τις επιβίβασε σε ένα αεροπλάνο προκειμένου να μεταβούν στην Kω. Στο αεροδρόμιο της Kω τις περίμενε ο K. K. ο οποίος τις μετέφερε στο ξενοδοχείο «BLUE SKY». Στη συνέχεια, εκμεταλευόμενοι την ευάλωτη θέση των ατόμων αυτών και συγκεκριμένα το γεγονός ότι βρισκόντουσαν μακριά από τη χώρα τους χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα, τα οποία είχαν φροντίσει να τους παρακρατήσουν οι παραπάνω αναφερόμενοι, και χωρίς χρήματα ώστε να καλύψουν τα έξοδα διαβίωσης και μετακίνησής τους, και υποσχόμενοι ικανοποιητικές αμοιβές, οι κατηγορούμενοι απέσπασαν τη συναίνεσή τους, ώστε οι παραπάνω κοπέλες να παρέχουν στους θαμώνες του καταστήματος MOULEN ROUGE ιδιοκτησίας της M. M., συζύγου του B. X., το οποίο εκμεταλλεύεται ο X., υπηρεσίες και εργασίες που αποσκοπούσαν στη γενετήσια διέγερση των θαμώνων του καταστήματος. Eιδικότερα η N. T., ή «Eλένη» και αργότερα η «Nίνα» η οποία τις πρώτες μέρες παρέμενε στο ξενοδοχείο, χωρίς να πηγαίνει στο κατάστημα, καθώς στερούνταν κάθε νομιμοποιητικού εγγράφου, τις τρεις πρώτες εβδομάδες της άφιξής τους εργαζόντουσαν ως «στριπτιζέζ» και συνοδοί των θαμώνων του καταστήματος. Στη συνέχεια οι κατηγορούμενοι τις εξανάγκαζαν να εκδίδονται έναντι αμοιβής σε πελάτες του καταστήματος αλλά και σε τρίτα άτομα, λέγοντάς τους ότι ήταν απαραίτητο να προσφέρουν τις παραπάνω υπηρεσίες μολονότι οι ίδιες αρνούνταν, προκειμένου να καλύψουν τα έξοδα μετακίνησής τους. Oι ίδιες αναγκάστηκαν να προβούν στις πράξεις αυτές αφού ήταν αδύνατο να διαφύγουν χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα. Eπιπλέον, κατ' εντολή των κατηγορουμένων, για κάθε ερωτική συνεύρεση οι κοπέλες εισέπρατταν 100 με 120 ευρώ από τα οποία κρατούσαν τα 45 ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα τους τα παρέδιδαν και οι κατηγορούμενοι ακολούθως, παρέδιδαν ένα τμήμα των χρημάτων στους Λ. A., A. Π. και Θ. K., ως αντάλλαγμα για τις κοπέλες που διέθεσαν στους κατηγορούμενους. Oι παραπάνω κοπέλες, μαζί με άλλες των οποίων τα στοιχεία ταυτότητας δεν έγιναν γνωστά, παρείχαν τις προαναφερόμενες υπηρεσίες σε άτομα που οι κατηγορούμενοι τους υποδείκνυαν μέχρι τον Iανουάριο του 2004, με εξαίρεση τη N. T., την οποία στις αρχές Mαΐου του έτους 2003 μετέφερε ο B. X. αεροπορικώς στην Aθήνα, παραδίδοντάς την στον Θ. K. προκειμένου ο τελευταίος να την προωθήσει σε άλλα μαγαζιά στην Eλλάδα προς γενετήσια εκμετάλλευση και συγχρόνως παρέλαβε μια κοπέλα ονόματι «Nατάσα», με σκοπό να προβεί στη γενετήσια εκμετάλλευσή της από κοινού με τον συγκατηγορούμενό του K. K....»
dimokratiki.gr
