Είπαμε φέτος να ανεβούμε στο Δίκαιο, για την μέρα του ‘’ΧΡΙΣΤΟΥ’’ σε αναζήτηση μιας Παπαδιαμαντικης ατμόσφαιρας αλλά και μιας συνολικής θεώρησης του νησιού μας και της ευρύτερης περιοχής μας!
Συναντήσαμε πολλούς αναζητητές και προσκυνητές! Πολλούς ιδίως νέους ανθρώπους. Αγναντέψαμε ολόκληρο το νησί μας! Ιδου! Ο κάμπος, η Αλυκή, το αεροδρόμιο, η Χώρα, το Ασφενδιού, το Πυλί, η Αντιμάχεια, Η Καρδαμαινα, και η Κέφαλος! Να τα γύρω νησιά και οι μικρασιατικές ακτές! Οι δαντελωτές κορυφογραμμές. Οι απότομες πλαγιές και η γαλήνη της απαστράπτουσας θάλασσας! Κυπαρίσσια που αντιστέκονται στον αέρα και την αδιαφορία μας. Βράχια γυμνά-θρυμματισμένα που καθρεφτίζουν την φθορά του χρόνου.
Στην κορυφή στέρνες νερού και πετρόχτιστοι μαντρότοιχοι σημάδια ζωής περασμένων χρόνων.
Η ανάβαση και η κατάβαση δυσκολεύτηκε από το δύσβατο μονοπάτι. Θυμηθήκαμε την προηγούμενη ανάβαση μας το 2010. Τότε λίγοι νέοι άνθρωποι του πολιτιστικού συλλόγου ‘’ΩΡΟΜΕΔΩΝ’’, είχαν φροντίσει να καθαρίσουν και να αναδείξουν το μονοπάτι. Δουλειά μοναδική και υπέροχη που έγινε από αγάπη για τον τόπο τους (μας). Γράψαμε τότε μεταφέροντας τα επαινετικά σχόλιο των συνοδοιπόρων μας: ‘’συγχαρητήρια’’. Μας έδειξαν ‘’τα πολλά περιθώρια λαϊκής δράσης’’ που όταν υπάρχει ‘’μπορεί να λύνει προβλήματα χωρίς τυμπανοκρουσίες, και πέρα από τις συνήθεις φανφαρόνικες ‘’εθνικές αναπτυξιακές πολιτικές’’ και πάνω από τα πολυδιαφημισμένα ‘’ευρωπαϊκά προγράμματα’’!
Φαίνεται όμως πως δεν υπήρξε συνέχεια!
Το μονοπάτι εγκαταλείφτηκε.
Η διαδρομή δυσκόλεψε.
Ευχηθήκαμε οι νέοι της ΖΙΑΣ και ο ‘’ΩΡΟΜΕΔΩΝ’’ να βρουν την δύναμη της συνέχειας!
Ιδίως αυτή την εποχή που οι μύθοι κατέρρευσαν και Δήμος, Κράτος, Ε.Ε. επέτρεψαν το πρόσωπο τους από τα λαϊκά μας προβλήματα!
Που αλλού να κλίνουμε την κεφαλήν μας εκτός από την κρυμμένη μας αστείρευτη λαϊκή δύναμη, την πίστη και την αγάπη για τον τόπο μας;
Ν. Μυλωνάς
