Αποκατάσταση Ακταίον: ένα παράδειγμα προς αποφυγή

Αποκατάσταση Ακταίον: ένα παράδειγμα προς αποφυγή

Στη σύγχρονη νεοελληνική δημοκρατία, χαρακτηριστικό της μετάβασης από μία Αρχή σε άλλη νεοεκλεγείσα Αρχή, σε κάθε επίπεδο διοίκησης, είναι αρκετές φορές η σύγκρουση για έργα και πρωτοβουλίες που εκτείνονται χρονικά στην περίοδο αμφότερων των Αρχών. Το επιχείρημα είναι ότι η προηγούμενη Αρχή σχεδίασε ή οραματίστηκε ένα έργο, ενώ η επόμενη Αρχή το διεκπεραίωσε. Ενίοτε, η ανόητη θέληση για πολιτική εκτόνωση της συμπολίτευσης προς την αντιπολίτευση και τανάπαλιν προσφέρει και ευκαιρίες μειδιάματος προς τους θεατές - πολίτες.

          Ένα παράδειγμα της ανωτέρω περιγραφείσας συμπεριφοράς δόθηκε και στο νησί μας τις προηγούμενες ημέρες. Το θέμα ήταν βεβαίως το κτίριο «Ακταίον» κείμενο σε προνομιακή θέση στο παραλιακό μέτωπο της πόλης μας. Η νυν δημοτική αρχή ανακοίνωσε την απομάκρυνση των σκαλωσιών και των λινατσών από το ιστορικό κτίριο, δίχως να έχει συντελεσθεί το έργο αποκατάστασής του. Η παράταξη της προηγούμενης δημοτικής αρχής απάντησε με οξύτατη ανακοίνωση για την πατρότητα του έργου και την ευστοχία του σχεδιασμού της. Αυτά σε επίπεδο πολιτικής και εντυπωσιασμού. Η ουσία, όμως, παραμένει δυστυχώς το ζητούμενο. Τα δε πολιτικό μειδίαμα του εν λόγω παραδείγματος είναι η σκληρή αντιπαράθεση των δύο Αρχών για ένα σπουδαίο έργο που «πέτυχαν» να μη γίνει!

          Η ιστορία του σίριαλ ανακατασκευής του «Ακταίον» είναι λίγο έως πολύ γνωστή σε όλους. Δεν αξίζει να εισέλθουμε στην αντιπαράθεση των δύο παρατάξεων και να χάσουμε και εμείς την ουσία του ζητήματος. Θα πρέπει, εντούτοις, να προβληματιστούμε για την αδυναμία ολοκλήρωσης ενός έργου ενταγμένου στο ΕΣΠΑ, με αποτέλεσμα αφενός να υποστεί απροσδιόριστη ακόμη φθορά το κτίριο κατά τον 1 χρόνο έκθεσης του οπλισμού του στις καιρικές συνθήκες και αφετέρου να απολέσει ο Δήμος μας τα χρήματα που είχαν δοθεί από ευρωπαϊκά ταμεία για την αποκατάσταση του κτιρίου. Σημειωτέον ότι το αρχικό χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης των παρεμβάσεων στο κτίριο δεν ξεπερνούσε τους 2 μήνες, ήτοι έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί πριν την προηγούμενη θερινή περίοδο, αλλά δεν θα έχει ολοκληρωθεί ούτε μέχρι το τέλος της επικείμενης θερινής περιόδου!

Έτι περαιτέρω, η μη ανακατασκευή του κτιρίου, ενώ υπήρχαν διαθέσιμα τα αναγκαία χρήματα, συνεπάγεται μείωση της εμπορικής του αξίας, με αποτέλεσμα να πιθανολογείται πως οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές, κατά τον φημολογούμενο διαγωνισμό εκμίσθωσής του από τη δημοτική αρχή, να προσφέρουν μειωμένο μίσθωμα έναντι του μισθώματος που θα προσέφεραν εάν το κτίριο είχε αποκατασταθεί με τα χρήματα που είχαν εξασφαλισθεί από την ένταξη του έργου σε ευρωπαϊκά προγράμματα. Η απαξίωση, λοιπόν, του ιστορικού κτιρίου ενδέχεται να έχει και σημαντικές οικονομικές παραμέτρους για το Δήμο μας.

Εν κατακλείδι, δεν είναι στις επιδιώξεις του γράφοντος να κρίνει ή πολύ περισσότερο να κατακρίνει τις εκάστοτε πολιτικές παρατάξεις για την αποτελεσματικότητα και τον τρόπο λειτουργίας τους. Πρέπει, όμως, να αναλογιστούμε τις επιπτώσεις ορισμένων λανθασμένων ενεργειών, από όποιον και εάν ενεργήθηκαν, στη δημοτική περιουσία, την οποία και οφείλουμε να προστατέψουμε δίχως μικρότητες και ανόητους ανταγωνισμούς.

 

Φωτογραφία: Φίλιππος Παπανικολάου

ADVERTORIALS